The Novel’s Extra ตอนที่ 522
บทที่ 522 ภารกิจสังหาร ออร์เดน (12) “… .” คิมซูโฮค่อยๆลืมตา เพดานสีขาวเต็มดวงตาของเขา เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเขาอยู่ที่ไหน แต่ในไม่ช้าใบหน้าที่คุ้นเคยทั้ง 2 ก็โผล่ขึ้นมาเป็นแชนายอน และ คิมฮาจิน “นายตื่นแล้วเหรอ?” “ดูหน้าตาของนายตอนนี้สิ” คิมฮาจิน และ แชนายอน พูด “ฮะ…?” คิมซูโฮ รีบลุกขึ้นมา “พว-พวกนายมาทำอะไรที่นี่!?” “พวกเราค่อยพูดคุยกันในภายหลัง ร่างกายของนายเป็นยังไงบ้าง” “ระ-ร่างกาย? ฉันคิดว่ามันโอเค….” คิมซูโฮตอบโต้ด้วยความตกใจและมองไปรอบๆที่ที่เป็นที่หลบภัยไปแล้วมีฮีโร่หลายคนนอนหมดสติ “เกิดอะไรขึ้น?” แชนายอน ตอบคำถามของ คิมซูโฮ ว่า “พวกเราได้ช่วยทุกคนก่อนที่เวทมนต์ของ ออร์เดน จะทำงาน แต่ดูเหมือนว่ามันสร้างความเสียหายไม่น้อยเลยละ บ้างคนยังคงหมดสติอยู่เลย” คิมฮาจินอธิบายต่อไปว่าพวกเขาอยู่ในบังเกอร์ที่สร้างโดยการ์ด 8 ดาว คนที่สำคัญส่วนใหญ่ถูกเรียกมาที่นี่ซึ่งอีกไม่นานพวกเขาคงจะฟื้นตัวส่วนที่เหลือถูกส่งไปยังเรือรบ Genkelope “…เกิดอะไรขึ้นข้างนอก?” คิมซูโฮถามด้วยใบหน้าที่ตะลึง “ยังไม่ถึง 5 นาทีเลยไม่ต้องกังวล ยังมีการต่อสู้อยู่ข้างนอก” เฮย์เนค, แชจูชึล, ไอลีน, ยูชีฮยอก, ยูจินวอง และ จินเซยอน 6 คนนี้สามารถรอดชีวิตจากการระเบิดและกำลังต่อสู้กับ ออร์เดน “ถ้างั้น ฉันก็ควร-” “ก่อนหน้านั้น.” คิมฮาจินส่งยารักษาและเพิ่มความแข็งแรงให้กับคิมซูโฮ “อ้า ขอบคุณ” คิมซูโฮ ดื่มยาโดยไม่ลังเล ของเหลวร้อนไหลผ่านร่างของเขา คิมซูโฮหลับตาและรู้สึกว่ากำลังกลับมาสู่ร่างกายของเขา “ฮา… .” “นายรู้สึกยังไงบ้าง?” “…ดีมาก” คิมโซโฮขมวดคิ้วขณะพูด “แล้วนายจะทำอะไรนะ?” “ฉันเหรอ?” “ใช่แล้ว คิมฮาจิน” “เอ่อ…เอาเป็นว่า ฉันได้มันมาจากการฝึกฝนก็แล้วกัน” คิมฮาจินยิ้มกว้างและวางมือบนไหล่ของคิมซูโฮ “พวกเราค่อยคุยรายละเอียดกัน ฉันปลุกพรสวรรค์อีก 1 อย่างในขณะที่ฉันกำลังฝึก” “…พรสวรรค์? อีก 1 งั้นเหรอ” “ใช่แล้วอันนี้จะมีประโยชน์เมื่อนายต่อสู้กับ ออร์เดน” “ฉันเหรอ? พรสวรรค์ของนายจะช่วยฉันได้ยังไง” “นี่ไง.” คิมฮาจิน แสดงหน้าต่างโฮโลกราฟโดยใช้ smartwatch ของเขา ===[ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด] [คุณภาพ สูง]– ขีดจำกัด* สร้างการ ‘จำกัด’ ชั่วคราวให้กับร่างกายของผู้ใช้– การขยายขีดจำกัด* เพิ่มความแข็งแกร่งของเป้าหมายชั่วคราวตามสัดส่วนของขีดจำกัด– การแลกเปลี่ยนที่มีประสิทธิภาพ* เพิ่มประสิทธิภาพ ‘การขยายขีดจำกัด’ 77%– การบรรเทาผลข้างเคียง* ผลข้างเคียงของพรสวรรค์นี้รวมถึงช่วงเวลาคูลดาวน์ได้รับการปรับปรุงเล็กน้อย=== “นี้คือพรสวรรค์ของฉัน” คิมซูโฮจ้องที่หน้าต่างด้วยความงุนงง ผมใช้ ‘โชคชะตา’ กับขีดจำกัด และการขยายขีดจำกัดยิ่งความเสี่ยงสูงผลตอบแทนยิ่งสูงหลังจากให้เวลากับคิมซูโฮในการอ่านผลของพรสวรรค์คิมฮาจินก็เริ่มอธิบาย “นายรู้ไหมว่ามันหมายความว่ายังไงนายคือ ‘เป้าหมาย’ ยังไงละ” ดวงตาของคิมซูโฮเต็มไปด้วยความมึนงง – การขยายขีดจำกัด* เพิ่มความแข็งแกร่งของเป้าหมายชั่วคราวตามสัดส่วนของขีดจำกัด “ขีดจำกัดนั้นอยู่ที่ ‘เป้าหมาย’ ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นฉันเลย” คิมซูโฮ เข้าใจอย่างรวดเร็วว่า คิมฮาจิน หมายถึงอะไร “การขยายขีดจำกัด…สามารถใช้กับนายได้” คิมฮาจินยิ้ม “ฉันจะใช้มันกับนายตอนที่ต่อสู้กับออร์เดน”************************************************************************* ความสามารถพิเศษของ ดาบศักดิ์สิทธิ์ คือสิ่งที่ผมไม่สามารถทำซ้ำได้และผมก็ใช้ [ย้อนเวลา] ได้แน่นอนว่าคิมซูโฮทำไม่ได้ ผมทำให้ตนเองมีขีดจำกัดตลอด 1 สัปดาห์ ด้วยสิ่งนี้ผมจะไม่สามารถทำอะไรได้เป็นเวลา 1 สัปดาห์ เมื่อเกิดผลกับตัวผม ผมจึงโทรจิตกับ คิมซูโฮ การเพิ่มพลังของเขานั้นน่าตกใจมาก พลังเวทมนต์ทองคำ ผู้มีพลังแห่ง ดาบศักดิ์สิทธิ์ และ มิสเทลทีน ซึ่งตอนนี้มีพลังแห่งความปรารถนา ผมมั่นใจว่า คิมซูโฮ จะไม่แพ้ ออร์เดน – แล้วฉันจะมาหา ฉันจะชนะอย่างแน่นอน คิมซูโฮทิ้งคำเหล่านั้นพร้อมจากไป แชนายอน เองก็ไปด้วยเช่นกัน – รอให้ฉันกลับมา นายกับฉันมีเรื่องต้องพูดคุยกันเยอะเลย หลังจากส่ง คิมซูโฮ และ แชนายอน ออกไปผมรู้สึกว่าอัตราการเต้นของหัวใจช้าลง ดวงตาของผมก็หลับลงและลมหายใจของผมก็เริ่มจางลงเป็นเวลา 1 สัปดาห์ ผมจะนอนหลับสนิทไม่สามารถทำอะไรได้ “เฮ้ออ.” ผมยิ้มเยาะหากทุกอย่างไปตามแผน มันก็จะจบลงตามเวลาที่ผมตื่นขึ้นมาจากนั้นคิมซูโฮจะชนะออร์เดนและแชนายอนจะได้เรียนรู้สิ่งต่างๆจาก เฮย์เนค แค่นอนหลับไปแล้วตัวละครหลักก็จะจัดการให้งั้นเหรอ? ในที่สุดผมก็มีความคืบหน้าในเรื่องราวของตัวละครพิเศษ ผมได้ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้แล้วดังนั้นผมจึงไม่ได้รู้สึกแย่อะไร “…ฮาจิน.” ในขณะนั้นเสียงดังขึ้นในหูของฉัน จิตใจของฉันตื่นขึ้นจากเสียงที่คุ้นเคย “… บอส?” “ใช่ ฉันเอง.” ผมได้ยินเสียงของเธอ แต่ผมสูญเสียการมองเห็นไปแล้วผมยกมือของฉันไปทางเสียงของเธอ ความรู้สึกที่เย็นยะเยือกจากผิวสัมผัสฉัน มันอาจเป็นแก้มของบอส “…ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ.” “ใช่. นายไปอยู่ที่ไหนมา เกิดอะไรขึ้นกับเบลล์?” “คุณรู้ไหมผมต่อสู้กับเบลล์แล้วก็ชนะจนเขาหนีไป” “จริงๆเหรอ? ฮ่า ๆ .” บอสหัวเราะอย่างมีความสุขกับคำตอบของผม ผมยิ้มเบาๆ “ … แต่บอส” “หืม?” ความรู้สึกที่นุ่มนวลแตะที่ด้านหลังศีรษะของผม ผมอาจอยู่ในอ้อมแขนของบอส ผมต้องการที่จะเพลิดเพลินไปกับความรู้สึกนี้อีกเล็กน้อย แต่มันอาจจะไม่นานจนกว่าผมจะหมดสติลงไป “คือ…ผมง่วงมากจริงๆ” “ฉันรู้แล้ว นายดูง่วงมาก” “ชอคจุนกยอง และ เจน ไปไหน” บังเกอร์เงียบมาก เนื่องจากทุกคนน่าจะนอนหลับอยู่ “พวกเขาปลอดภัยทั้งในบังเกอร์ อ้า ชอคจุนกยอง ออกไปเมื่อกี้เขาบอกว่าเขาอยากต่อสู้กับ ออร์เดน” “งั้น…ผมจะนอนแล้วนะ” ในไม่ช้าความรู้สึกที่เหลือของผมก็เริ่มหายไป ผมไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไปและการได้ยินของผมก็ค่อยๆจางหายไป “ครั้งนี้ผมจะนอนหลับนานกว่าปกติ ประมาณ 1 สัปดาห์. ผมคิดว่ามันเป็นการจำศีลในฤดูหนาวนะ” “…อา.” มือที่อบอุ่นของบอสลูบผมของผม “แล้วเจอกันนะ บอส” “…ใช่ แล้วเจอกันใหม่นะ” ผมผ่อนคลายและปล่อยตัวเองลงไป จิตสำนึกของผมกระจัดกระจายไปในอ้อมกอดของความหนาวเย็น แต่ก็อบอุ่น แต่ก่อนที่จิตสำนึกของผมจะหายไปอย่างสมบูรณ์ … “…ฉันอยากอยู่กับนาย” คำพูดสุดท้ายของเธอไหลเข้าไปในหูของผม*************************************************************************[ท้องฟ้าเหนือแอฟริกา] ในทางกลับกันเบลล์มาถึงที่แอฟริกาพร้อมกับสหายของเขา จริงๆแล้วเขาต้องการที่จะอยู่ในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเขาจนกว่า ออร์เดน จะตายแต่สหายของเขา ‘ยียอนจุน’ ชักชวนให้เขามาที่นี่ “นายต้องการดูด้วยตนเองจริงๆงั้นเหรอ” ยียอนจุนไม่ตอบอะไร เบลล์ได้แต่บ่นๆ “เชื่อฉัน. ศพของ ราชามอนสเตอร์จะมีค่ากับพวกเราอย่างมาก” ยียอนจุน สนใจเพียงสิ่งเดียวเท่านั้นศพของ ออร์เดน เบลล์ไม่รู้ว่าเขากำลังวางแผนจะทำอะไรกับมัน…แต่มันเป็นสิ่งที่คิว่าแม้แต่มารอย่าง บาอัลเองก็คงต้องประหลาดใจไปด้วยอย่างแน่นอน “นายจะทำยังไงถ้านายเจอ บยอล?” ยียอนจุน ปัดความกังวลของเบลล์ทันที “งั้น เราก็จะพบกัน ทำไมฉันต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้นด้วยละ” “…อ๊ะ, ไม่มีอะไร” เบลล์ยอมแพ้ เขารู้ว่าชายชื่อ ยียอนจุนเป็นใคร ไม่ว่าจะเป็นวัตถุหรือบุคคลเขาก็เป็นคนที่ไม่พอใจจนกว่าเขาจะได้รับมันมา ความโลภเป็นตัวตนของเขา ความจริงมันเป็นโรตเจ็บป่วยทางจิต “ไปกันเถอะ เบลล์” “…อา.” ชาย 2 คนลงจอดบนแผ่นดินแอฟริกัน ‘การระเบิดพลังเวทย์’ ของออร์เดน เพิ่งพัดผ่านพื้นดินทำให้มันสะอาดโดยไม่มีสิ่งสกปรกใดๆ “งั้น บอส แผนของพวกเราคืออะไร” เบลล์เรียกชื่อ ‘บอส’ เป็นครั้งแรกยียอนจุน ดูเหมือนจะชอบเช่นกันเขาตอบพร้อมรอยยิ้ม “ง่ายๆพวกเราจะรอจนกว่า ออร์เดน จะตายและก็ไปแย่งศพของมันมา”
คอมเม้นต์