บทที่ 383 หอคอยแห่งความปรารถนา (3)
 
วิ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง…
 
ลำแสงสีทองที่เปล่งประกายออกมาจากกล่องสุ่มเมื่อผมเปิดมันขึ้นมา
“ว้าว เขาต้องได้รับสิ่งที่ดี” NPC ในบริเวณใกล้เคียงอุทานขณะที่
ผมตรวจสอบเนื้อหาไอเท็มภายในกล่อง
 
“….”
 
ผมตัวแข็งค้างเพราะการ์ดใบแรกนั้นดีมาก ที่ชั้นนี้การ์ดทุกใบจัดอันดับจาก 1 ดาว (ต่ำสุด) ถึง 8~9 ดาว (สูงสุด) และการ์ดใบแรกของผมคือ
8 ดาว
 
===
[มังกรแดงแห่งบาฮามุท] [มอนสเตอร์] [8 ดาว]
○ อัญเชิญมังกรแดงแห่งบาฮามุตเพื่อโจมตีคู่ต่อสู้ของคุณ
===
 
มันเป็นการ์ดอัญเชิญให้ผมเรียก มังกรแดง ได้ผมแค่ต้องโยนการ์ดขึ้นไปในอากาศและมังกรก็จะปรากฏตัวบนจุดนั้น ตอนแรกการ์ดนี้ดูดีมาก แต่ในความคิดที่ 2 มันดูไม่ค่อยมีประโยชน์ มังกรต่างๆเช่นเช่น
มังกรแสง หรือ มังกรฟ้า นั้นมีประโยชน์ แต่ มังกรแดง นั้นไม่มีพลังเท่าไรในช่วงครึ่งหลังของบท หอคอย
 
“…มันคืออะไรน่ะ?”
 
เพราะผมมองเข้าไปในกล่องโดยไม่พูดอะไรเลย ชอคจุนกยอง ดูเหมือนจะอยากรู้อยากเห็น
 
“รอแปบนะ เดี๋ยวบอก”
 
ผมไม่สนใจเขาและจดจ่อกับการตรวจสอบการ์ดอื่นๆ อัตรานี้ต้อง
ต่ำมากเพราะผมได้การ์ด 8 ~ 9 ดาวอีกแค่ 4 ใบแม้จะโชคดีมากก็ตาม
อย่างไรก็ตาม 1 ใน 4 ใบนี้ดึงดูดความสนใจของผม
 
===
[การแปลงการ์ด] [แอคทีฟการ์ด] [8 ดาว] ＊ ประสิทธิภาพดี ＊
===
 
‘การแปลงการ์ด’ ซึ่งเป็นการ์ดระดับ 8 ดาวส่องแสงสีทอง มันเป็น
‘การ์ดที่ใช้งานได้จริง’ และสามารถเปลี่ยนไอเท็มต่างๆที่ผมเป็นเจ้าของให้กลายเป็นการ์ด ส่วนที่สำคัญที่สุดของคำอธิบายคือ ‘ไอเท็มที่แปลงแล้วถือว่าเป็นสินค้าที่มีประสิทธิภาพ’ ดังนั้นเอฟเฟกต์จึงคล้ายกับ
[ถุงลึกลับ] ที่ผมได้รับจาก เคนริก แต่ด้วยการ์ดใบนี้ผมสามารถเปลี่ยนไอเท็มได้มากถึง 10 อย่างเป็นสินค้าที่มีประสิทธิภาพ
 
“พระเจ้า นายสนุกงั้นเหรอแบบนี้?”
 
ปัจจุบันนี้ผมไม่ได้กังวลอะไรเลยเกี่ยวกับการบ่นของ ชอคจุนกยอง
ผมหยิบ [Lv.9 ธนูแห่งความมืด] ออกมา 2 ดอกและ 1 ดอก
[Lv.11 ธนูแสงจันทร์แห่งอเธอน่า] จากคลังของผม ผมพยายามใช้
‘การแปลงการ์ด’ ให้กับลูกศรเหล่านี้ทันที
 
[ก่อนใช้งานการ์ดของคุณโปรดตั้งค่าท่าทางการใช้งานการ์ดของคุณ]
[ท่าทางที่เป็นเอกลักษณ์นี้สามารถตั้งค่าได้ที่ชั้น 21 เท่านั้น! มีเพียง
ผู้เล่นที่มาถึงชั้น 21 เท่านั้นที่สามารถเปิดใช้งาน ‘การ์ด’ ได้!]
[โปรดตั้งค่าความเคลื่อนไหวหรือส่งเสียงสั้นๆ]
 
‘มีอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ?’ ผมคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตัดสินใจแป๊บเดียว
 
ดิ้ดนิ้ว
 
ผมดิ้ดนิ้วของผมและกระแสแปลกๆก็พุ่งขึ้นมาจากการ์ด กระแสน้ำที่โอบล้อมลูกศรทั้ง 3 ส่ายไปมาก่อนที่จะทำให้มันกลายเป็นการ์ด 3 ใบ
 
[Lv.9 ลูกศรแร่มืด (การ์ด) ＊ ดี ＊]
[Lv.11 ลูกธนูแห่งแสงจันทร์ (การ์ด) ＊ ดี ＊]
 
“หืม นั่นอะไรน่ะ? เฮ้ เจ้าของร้าน! ส่งกล่องสุ่มมาให้ฉันด้วย”
 
เมื่อเห็นสิ่งที่ผมเพิ่งทำไป ชอคจุนกยอง ก็ก้าวมาข้างหน้าพร้อมกับหัวเราะ เขาซื้อกล่องสุ่มสำหรับ 40000TP ในขณะที่ผมยังคงตรวจสอบข้อมูลการ์ด
 
===
[แสงจันทร์สุดท้าย] [แอคทีฟการ์ด] [8 ดาว] ＊ ผลดี ＊
เศษแสงจันทร์จากจุดจบของโลกซึ่งถูกตัดโดยอัศวินคนสุดท้าย มัน
สามารถใส่คุณสมบัติพิเศษลงในอาวุธประเภทดาบได้
===
===
[ โรงน้ำชาที่น่าอัศจรรย์] [อัญเชิญพื้นที่] [ 8 ดาว]
＊ ประสิทธิภาพดี ＊
น่าอัศจรรย์
===
 
===
[เรื่องราวของตำนานบนภาพจิตรกรรมฝาผนัง] [บุคคล] [9 ดาว]
＊ผลดี ＊
===
 
4 สิ่งนี้รวมถึงการแปลงการ์ดเป็นของที่มีประโยชน์ ส่วนที่เหลือเป็นการ์ดกับดัก การเปลี่ยนสภาพอากาศหรือการ์ดเรียกมอนสเตอร์ อย่างไรก็ตามเฉลี่ยแล้วพวกมันอยู่ที่ระดับ 6 ดาวซึ่งค่อนข้างสูงมาก
 
“พระเจ้า เจ้าคนพวกนี้หลอกลวงฉันใช่ไหม…”
 
ผมหันหัวไปโดยไม่ตั้งใจอะไรมากเป็น ชอคจุนกยอง กำลังดูการ์ดขนาดเท่านิ้วของเขาและเขย่าขาของเขาด้วยความไม่พอใจ เพราะมันค่อนข้างตลก แต่ก็เป็นฉากที่เศร้า ผมจึงมอบการ์ดที่เหลือทั้งหมดให้กับ ชอคจุนกยอง ในขณะนั้นก็มีคนส่งข้อความมาบนนาฬิกาของผม
 
– ผู้บัญชาการเรือภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว ผมส่งเรือลาดตระเวนออกไปเพื่อกำจัดภัยพิบัติที่ชั้น 8 เรียบร้อย
 
“ทำได้ดีมาก”
 
ผมพอใจมาก
 
เรือลาดตะเวที่ออกมาจากชั้นที่ 15 ทำลายล้างภัยพิบัติที่ชั้น 8 ต้องขอบคุณเทคโนโลยีการปฏิวัติที่ชื่อว่า ‘Floor เทเลพอร์ต’ ซึ่งพัฒนาโดย GenphaGo AI ของเรือ Genkelope เมื่อประมาณ 2 สัปดาห์ก่อน
ค่าใช้จ่ายในการพัฒนาเกือบ 1000000 TP แม้ว่าผมจะลงทุนไปมากแต่ผลกำไรที่ได้มาจากเรือ แต่ถ้ารวมถึงทรัพย์สินส่วนตัวของผมในท้ายที่สุดมันก็คุ้มค่า
 
“อ้อ แต่อย่างอื่น GenphaGo เป็นยังไงบ้าง”
 
– ค้นหา ‘เลเซอร์แสงแห่งดวงดาว’ ซึ่งแปลงแสงจากดวงดาวเป็นลำแสงเลเซอร์เสร็จสมบูรณ์ 50%
 
เทเลพอร์ตข้ามชั้น สามารถทำได้แต่ GenphaGo (Genkelope + AlphaGo) ยังมีอะไรอีกมากมายที่สามารถทำได้ ผมพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
 
– พวกเราต้องการอีก 1000000 TP ในอนาคตอันใกล้
 
“…จะ-จริงเหรอ? เอ่อ ใช่ ผมเข้าใจแล้ว” การพูดคุยเรื่องเงินกำลังจะเริ่มขึ้นดังนั้นผมจึงยุติการโทรอย่างเร่งรีบ
 
“เฮ้ย คุณทำอะไรกับการ์ดโง่ๆพวกนี้ได้บ้าง?” ชอคจุนกยอง ถามเมื่อเขารวบรวมการ์ดที่ผมให้เขาไป
 
“มีดันเจี้ยนและภารกิจที่นี่ด้วย นายไม่ได้อ่านแผ่นพับเหรอ?”
 
“นายคิดว่าฉันจะอ่าน?”
 
“… .”
 
ในเนื้อเรื่องเดิมชั้น 21 ถูกสรุปใน 3 ประโยคเท่านั้นและแม้ว่าผมจะไม่ได้อยู่ที่นี่เป็นเวลานาน แต่สถานที่นี้ค่อนข้างน่าสนใจ ผู้เล่นสามารถเข้าไปในดันเจี้ยนและกำจัดมอนสเตอร์เพื่อเปลี่ยนเป็นการ์ด จากนั้นพวกเขาสามารถเรียกมอนสเตอร์และออกไปผจญภัยด้วยกัน…มันไม่กระตุ้นความทรงจำในวัยเด็กงั้นเหรอ?
 
“นอกจากนี้ยังมีการแข่งขันต่างๆอีก” ทันใดนั้น NPC นิรนามก็เข้ามาหาพวกเรา
 
“อะไรนะ~? การแข่งขันงั้นเหรอ? ด้วยการ์ดเหล่านี้~?” ชอคจุนกยอง ถามกลับด้วยความสงสัย
 
“ใช่ การแข่งขันที่ชื่อว่า ‘ค้นหานักสู้’ จัดขึ้นใน 8 ราชอาณาจักรและ
ผู้ชนะจะได้เข้าร่วมใน ‘ศึกตัดสิน’ ซึ่งจัดขึ้นที่พระราชวัง เงินรางวัลสำหรับ ค้นหานักสู้ คือ 100,000TP และ 1,000,000TP สำหรับ
ศึกตัดสิน
 
เป็น NPC ที่นี่มาเพื่อล่อลวงพวกเราให้เข้าร่วม แม้แต่ ชอคจุนกยอง ก็ยังดวงตาเบิกกว้างด้วยเงินรางวัลจำนวนมาก
 
“1,000,000 TP….”
 
1,000,000TP ผมสามารถมีส่วนร่วมในการแข่งขันด้วยความช่วยเหลือของสปาร์ตัน สปาร์ตันเพิ่งปลุกพลัง ‘เทเลพอร์ต’ มาได้ผมสามารถเอาชนะการแข่งขันได้อย่างง่ายดายในขณะที่เดินทางไปมาในช่วงระยะเวลาการแข่งขัน
 
“ผู้ชนะการแข่งขันจะได้รับหนังสือทักษะที่เกี่ยวข้องกับการ์ดด้วย”
 
ทันทีที่ NPC พูดจบประตูร้านก็เปิดออกพร้อมเสียงน่ารักๆเหมือนเด็กๆ
 
“ว้าว~มันดูดีมาก ฉันอยากจะได้อะไรเพิ่มเติมสักหน่อยก่อนที่พวกเราจะขึ้นรถไฟไป”
 
เป็นเสียงจาก ไอลีน และถัดจากเธอคือ จินเซยอน พวกเธอเข้ามาในร้าน ไอลีนเดินมาพร้อมไก่ย่างในมือของเธอและจินเซยอนก็มองผ่านแผ่นพับ
 
“ก่อนอื่นพวกเราจะต้องซื้อการ์ดที่นี่ก่อน”
 
“ทำไมเหรอ?”
 
“ดูเหมือนว่าพวกมันจะมีประโยชน์ในภายหลัง”
 
“อืมมมม…จริงเหรอ”
 
งับๆ,นามๆ เอลีนเคี้ยวเสร็จแล้วพูดต่อ “เธอแน่ใจหรือว่าชั้นสุดท้ายคือชั้นที่ 30?”
 
“ชู่วๆๆๆๆ ไอลีน เสียงของดังเกินไปแล้ว”
 
“…และทำไมฉันถึงต้องพูดเบาๆละ? ไม่มีอะไรที่พวกเขาทำได้แม้ว่าพวกเขาจะรู้”
 
‘พวกเขารู้แล้วว่าชั้น 30 เป็นชั้นสุดท้าย’
 
ผมลุกขึ้นจากที่นั่ง
 
“ไปกันเถอะ ชอคจุนกยอง พวกเราออกทางประตูหลังดีกว่า”
 
“….”
 
ชอคจุนกยอง จ้องมองไปที่ ไอลีน ด้วยความไม่พอใจและลุกขึ้นตามผมเมื่อพวกเราออกไปข้างนอก ชอคจุนกยอง พูดออกมาเบาๆ
 
“ทำไมฉันถึงหลบยังเด็กนั่นทุกครั้งที่เห็นเธอ? เด็กนั้นเหมือนหนูแฮม
สเตอร์กวนๆตัวหนึง แค่หายใจก็ทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดได้….บ้าจริง”
 
*************************************************************************
 
[อาคารสำนักงานของ Essence of the Strait ในกรุงโซลประเทศเกาหลีใต้]
 
ยูยอนฮา ดื่มด่ำกับการทำงานทันทีที่เธอจากหอคอย ต้องขอบคุณทักษะพิเศษ [วงจรความคิด] ซึ่งเธอได้เรียนรู้ในหอคอยเธอทำงานได้อย่างรวดเร็วและแม่นยำมากกว่าเดิม ตอนนี้ใช้เวลาเพียงครึ่งวันเธอก็สามารถทำงานให้เสร็จได้ทั้งที่จริงๆต้องใช้เวลาถึง 2 วัน ความคิดใหม่ๆ ยังคงโผล่ขึ้นมาในหัวของเธอ
 
บางครั้งเธอก็ฉลาดแกมโกงและเขี้ยวลากดินเหมือนสุนัขจิ้งจอก
ทั้งที่จริงๆแล้วคนอื่นๆเห็นว่าเธอเป็นคนที่กล้าหาญเหมือนเสือ แต่ด้วยเหตุนี้ Essence of the Strait จึงเป็นกิลด์อันดับ 1 อย่างมั่นคงและ บริษัทในเครือต่างๆมีทั้ง – Agency SH,Essential Armory, Essential Research, Essential Pharmacy ฯลฯ
 
“…เฮ้อออออออออออออออออ”
 
ตอนนี้เธอรู้สึกได้ว่า Essence of the Strait กำลังถูกจับตามองจาก
ทั่วโลก ยูยอนฮา วางหนังสือพิมพ์ลงพร้อมถอนหายใจออกมานิตยสารและหนังสือพิมพ์จำนวนมากกระจายอยู่บนโต๊ะของเธอ
 
[บุคคลแห่งปีของ Goguk Times – ยูยอนฮา]
 
สำหรับผู้ที่ไม่รู้ สื่อที่ใหญ่ที่สุดในโลกคือ Goguk Times ได้เลือก
ยูยอนฮา เป็นบุคคลแห่งปีและใบหน้าที่สวยงามของเธออยู่บนหน้าปกของนิตยสารมากมาย
 
[คนที่รวยที่สุด 100 อันดับแรกของ คย็องชุน]
 
ถัดไปคือ คย็องชุน ซึ่งมีชื่อเสียงของประชาชนในสาขาเศรษฐศาสตร์อย่างไม่มีใครเทียบได้ คย็องชุน ได้รวมเธอไว้ในรายชื่อของ 100 คนที่รวยที่สุดในโลกทำให้ราคาหุ้นของ Essence of the Strait พุ่งสูงขึ้นมาก และ ยูยอนฮา ยังได้รับมรดกทางกฎหมายบางประการจากบริษัทอสังหาริมทรัพย์ของแม่เธอ เป็นธรรมดาที่ทรัพย์สินของเธอพุ่งสูงทะลุฟ้า
 
[หัวหน้าของ Essence of Strait ผู้ครองอำนาจสูงสุด]
[ยูยอนฮา, วีรสตรีแห่งเกาหลี]
[‘Essence of the Strait’ เป็นกิลด์ที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดในโลก]
[Essence of the Strait ยึดครองหัวใจของชาวญี่ปุ่นและยุโรปใช่ไหม?]
 
สื่อส่วนใหญ่ยุ่งอยู่สืบข้อมูลของเธอ…แต่บทความที่เธอเพิ่งอ่านเป็นของหมวดอื่น
 
=== [ห้องจัดเลี้ยงสีม่วง] ===
「บทความแนะนำ VII เฟนริล ผู้ฆ่าดอกบัวดำ」
ไม่นานมานี้ข่าวที่น่าตื่นเต้นที่สุดคือ เฟนริล ฆ่าดอกบัวดำเป็นเรื่องที่มีการพูดคุยกับทั้งในและนอกหอคอย ความดุร้ายของหมาป่าที่ใช้ ‘ปืน’ ที่ทุกคนคุ้นเคยแต่ก็เหมือนไม่คุ้นเคยทำให้ทุกคนตกใจอย่างมาก
————————–2———————–