ตอนที่ 2,236 : สีม่วงเข้ม เป็นขีดจำกัดจริงๆหรือ?
 
แทบะจะทันทีที่เสียงของรองจ้าววังอัคคีสีชาดหวู่เทียนจินดังจบคำ…
 
ไม่ว่าจะเป็นรองวังวิญญาณอสุรา ชิงหยวนป้า หรือรองจ้าวตำหนักขจีจรัสกงซุนจิน แววตาของพวกมันพลันทอประกายเรืองขึ้นมาวูบหนึ่ง!
 
“รองจ้าววังหวู่ ท่านกล่าวเช่นนี้หมายความว่า…วังอัคคีสีชาดของท่านก็มีคนตายเช่นกันงั้นหรือ?”
 
กงซุนจินถามออกเสียงเข้ม
 
แม้ชิงหยวนป้าจะไม่พูดอะไร หากแต่สายตามันก็มองจ้องหวู่เทียนจินเขม็ง ใบหน้าที่แน่วแน่ขรึมเข้มดั่งเหล็กเผยความสงสัยยากแลเห็นออก
 
เห็นได้ชัดว่ามันเองก็อยากถามหวู่เทียนจินเรื่องนี้ด้วย
 
“ใช่”
 
ได้ยินคำถามของกงซุนจิน หวู่เทียนจินก็พยักหน้าตอบคำทันที สองตายังทอประกายเย็นนชา “ลูกบุตรธรรมของข้า รวมถึงศิษย์หลักของอาวุโสหลายคนในวังอัคคีสีชาด…ไข่มุกวิญญาณของพวกมันล้วนแตกลงในเวลาไล่เลี่ยกัน! และเท่าที่รู้พวกมันทั้งหมดสมควรมุ่งหน้ามาที่นี่”
 
หวู่เทียนจินกล่าวไม่ทันจบคำดีสีหน้าชิงหยวนป้ากับกุงซุนจินก็ฉายชัดถึงความหม่นหมอง
 
กงซุนจินกล่าวออกเสียงหนักต่อว่า “ศิษย์ส่วนตัวของข้าสองคน รวมถึงศิษย์ส่วนตัวของอาวุโสในตำหนักขจีจรัสหลายคนก็มาที่นี่เพราะมีสหายชักชวน สุดท้ายพวกมันก็ตกตายด้วยกันทั้งหมด…ตอนนี้ดูเหมือนไม่ใช่แค่รุ่นเยาว์ของตำหนักขจีจรัสข้าจะประสบเหตุอยู่ผู้เดียวแล้ว…”
 
“ลูกชายของข้าก็ตายแล้วเช่นกัน…”
 
เสียงของชิงหยวนป้าพลันดังขึ้นปิดท้าย พาลให้บรรยากาศเริ่มอึมครึมลงอีกครั้ง
 
“สถานที่แห่งนี้ถูกทิ้งไว้โดยผู้ที่คาดว่าน่าจะเป็นปรมาจารย์จารึกเซียนระดับสวรรค์ของพวกมนุษย์ ถึงแม้จะมีค่ายกลอันตรายไม่น้อย แต่ก็ไม่ควรเข่นฆ่าผู้คนได้มากมายขนาดนี้…จะอย่างไรในบรรดาคนที่เข้ามาก็มีเซียนสวรรค์ 6 เปลี่ยน กระทั่งเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนก็ยังมี!”
 
มองไปยังปากอุโมงค์ที่ตั้งอยู่ในปาหิน ที่ต้องสงสัยว่าจะเป็นทางเข้ามรดกสถานของปรมาจารย์จารึกเซียนระดับสวรรค์ หวู่เทียนจินอดกล่าวออกด้วยสีหน้าอัปลักษณ์ไม่ได้
 
“ข้าได้ยินมาว่าในแดนเซียนของมนุษย์ ก็มีปรมาจารย์จารึกเซียนระดับบสวรรค์อยู่แค่คนเดียว…และด่านพลังฝึกปรือของมันก็แค่เซียนสวรรค์ 6 เปลี่ยนเท่านั้น ไม่อาจทะลวงถึงเซียนสวรรค์ 7เปลี่ยนได้! ตามหลักเหตุผลแล้วค่ายกลที่มันเหลือทิ้งไว้สมควรไม่มีอันตรายมากนัก…”
 
กงซุนจินกล่าวเสริม
 
พวกมันย่อมได้ยินเรื่องราวของมรดกสถานแห่งนี้มาแล้ว แต่พวกมันไม่ได้มาด้วยตัวเอง
 
สาเหตุที่พวกมันไม่ได้มาด้วยตัวเองนั้น
 
หนึ่งเลยเพราะพวกมันไม่คิดว่าปรมาจารย์จารึกเซียนผู้นี้จะเหลือศาสตราหมื่นอาคมเซียนหรือยอดศาสตราเซียนเล่มใดไว้อีก
 
สองเป็นเพราะในขุมพลังของมันก็มีรุ่นเยาว์อัจฉริยะมากฝีมือไม่น้อย ในสายตาของมันเท่านี้ก็มากพอจะจัดการกับมรดกสถานแห่งนี้แล้ว
 
ประการที่ 3 ล้วนเป็นเพราะพวกมันไม่คิดว่าจะมีอะไรที่นี่ที่เข้าตาพวกมัน เช่นนั้นแต่ละคนจึงไม่มีใครสนใจจะมา
 
ซู่ม! ซู่ม! ซู่ม!
 
…
 
ไม่นานก็ได้ยินเสียงแหวกอากาศด้วยความเร็วสูงอีกครั้ง
 
คนที่เหินนำมาคราวนี้เป็นเหล่าชายฉกรรจ์ไม่กี่คน แต่ละคนแลดูประหนึ่งหอคอยเหล็กก็ไม่ปาน เรียกว่าประชันกับพวกชิงหยวนป้าที่มาก่อนได้เลย
 
“ใต้เท้าหยวนป้า”
 
“ใต้เท้ารองจ้าววัง”
 
…
 
ชายวัยกลางคนกลุ่มนี้ เมื่อเหินมาถึงน่านฟ้าเหนือป่าศิลา แต่ละคนก็หยุดร่างป้องมือประสานคารวะทักทายชิงหยวนป้าด้วยความเคารพทันที
 
“พวกเจ้ามาทำอะไรที่นี่?”
 
ชิงหยวนป้ากล่าวถาม
 
ชายฉกรรจ์เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นชนชั้นอาวุโสของวังวิญญาณอสุราของมันทั้งสิ้น พอเห็นทุกคนชักสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี ในใจของมันก็บังเกิดสังหรณ์อัปมงคลขึ้นมาทันที
 
“ใต้เท้า…ลูกชายของท่านจ้าววังตายแล้ว! ตอนที่ไข่มุกวิญญาณของนายน้อยตาย นายน้อยสมควรอยู่ในมรดกสถานของปรมาจารย์จารึกระดับเซียน”
 
ชายวัยกลางคน 1 ในผู้มาใหม่พยายามระงับสติ เร่งกล่าวรายงานชิงหยวนป้าเป็นคนแรก
 
“เรียนใต้เท้าลูกศิษย์ของข้าก็ตายแล้วเช่นกัน”
 
“หลานชายของข้าก็ด้วย”
 
…
 
ชายวัยกลางคนแต่ละคนเร่งกล่าวตอบคำชิงหยวนป้าทีละคนๆ ใบหน้าของพวกมันล้วนบิดเบี้ยวอัปลักษณ์นัก
 
ในขณะที่สีหน้าของชิงหยวนป้ามืดลงถึงขีดสุดหลังได้ยินคำของอาวุโสที่พึ่งมาถึงไม่กี่คนนั้น
 
ซู่ม! ซู่ม! ซู่ม!
 
……
เสียงอากาศถูกแหวกฝ่าด้วยความเร็วสูงพลันดังขึ้น ดึงดูดความสนใจของเหล่าผู้ที่ลอยร่างอยู่เหนือป่าหินไปทันที
 
หลังจากนั้นเรื่องราวทำนองนี้ก็เกิดขึ้นไม่หยุด คนจากวัง และตำหนักต่างๆ พากันทยอยมาถึง…
 
และทันทีที่มาถึงผู้นำแต่ละกลุ่มก็กล่าวบอกให้ทุกคนได้รู้
 
ว่าคนของพวกมันไม่ว่าจะเป็นรุ่นเยาว์หรือผู้ติดตามนายน้อยทั้งหลาย ล้วนต้องสงสัยว่าตกตายในมรดกสถานของปรมาจารย์จารึกเซียนแห่งนี้ทั้งสิ้น ทำให้พวกมันเร่งรุดมาตรวจสอบ!
 
ยังมีอีกหลายกลุ่มที่ทยอยกันมาถึง
 
คนเหล่านี้แม้ไม่ได้เป็นคนของขุมพลังชั้นสูงของเผ่าปีศาจมนุษย์ แต่ก็เป็นขุมพลังของเผ่าปีศาจมนุษย์เช่นกันแค่มีระดับอ่อนด้อยลงมา ทำให้พวกมันไม่ได้เป็นที่รู้จักของ 3 วัง 6 ตำหนักสักเท่าไหร่
 
“ที่นี่เป็นมรดกกสถานของปรมาจารย์จารึกเซียนระดับสวรรค์เหลือทิ้งไว้แน่หรือ…ไฉนข้าถึงไม่รู้สึกเช่นนั้นเลยเล่า มรดกสถานกล่าวไปแล้วสมควรไม่มีอันตรายถึงขนาดนี้นี่นา…”
 
สตรีงามนามเหลยลั่ว คนของตำหนักขจีจรัสกล่าวพลางขมวดคิ้ว
 
“ข้าก็ไม่คิดว่าจะมีอันตรายได้ถึงขนาดนี้! หากที่นี่เป็นมรดกสถานของปรมาจารย์จารึกเซียนระดับสวรรค์จริง…เช่นนั้นก็มีความเป็นไปได้เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น…มียอดฝีมือไล่เข่นฆ่าสังหารรุ่นเยาว์ของพวกเรา!”
 
เจียงเจิ้น อาวุโสของวังวิญญาณอสุรากล่าวเสริม
 
ทันใดนั้นปีศาจทุกตนก็เผยประกายเยียบเย็นออกมาทันที
 
หากมียอดฝีมือเข่นฆ่าสังหารรุ่นเยาว์อัจฉริยะของพวกมันจริงๆ ขุมพลังของพวกมันจะตามล่าสุดฟ้าเขียวไม่ตายไม่เลิกรา!
 
“หืม ที่นี่มีคนของ 2 วัง 6 ตำหนักครบแล้ว…แต่ไฉนไม่มีคนของวังเซียนสัญจรเลยเล่า? หรือคนของพวกมันไม่มีใครตายเลย?”
 
ไม่ทราบเป็นใครที่กล่าวพึมพำออกมาด้วยความสงสัย
 
หากแต่วาจาประโยคนี้ก็ดึงสติทุกคนกลับมา ก่อนที่ต่างจะเริ่มมองสำรวจรอบๆทันที
 
ใช่!
 
ไฉนถึงไม่มีคนของวังเซียนสัญจรมาเลย?
 
ในบรรดา 3 วัง 6 ตำหนักล้วนมากันเกือบครบ เว้นเสียก็แต่คนของวังเซียนสัญจรเท่านั้น!
 
และในขณะที่ทุกคนกำลังงุนงงสงสัยกับเรื่องนี้
 
วูบ!
 
ณ ปากทางเข้ามรดกสถานที่ต้องสงสัยว่าจะเป็นของปรมาจารย์จารึกเซียนระดับสวรรค์ พลันปรากฏร่างหนึ่งพุ่งเหินขึ้นฟ้ามา
 
ทันใดนั้นทุกสายตาพลันหันไปจับจ้องผู้ที่พึ่งออกมาทันที
 
ที่เหินร่างขึ้นฟ้ามา เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง
 
ทันทีที่ชายหนุ่มผู้นี้เหินร่างขึ้นมา แล้วแลเห็นว่ามีผู้คนมากมายลอยร่างกันแน่นขนัด แถมแต่ละคนยังมองจ้องมาที่มันเขม็งร่างมันถึงกับอดสะดุ้งไปไม่ได้!
 
ยังไม่ได้ตกใจได้หรือ!
 
“ผู้น้อยคารวะรองจ้าววังชิงหยวนป้า รองจ้าววังหวู่เทียนจิน รองจ้าวตำหนักขจีขรัส อาวุโสตำหนัก…ฯลฯ”
 
เรียกว่าแต่ละคนที่ลอยร่างเหนือฟ้ายามนี้ มีอานุภาพขู่ขวัญมันแทบตายแล้ว!
 
สวรรค์!
 
ตัวตนเหล่านี้ไฉนมากันพร้อมหน้าพร้อมตาได้!?
 
“หวงฉี่หลิง! มันคือหวงฉี่หลิงของวังเซียนสัญจร!!”
 
ไม่นานในบรรดากลุ่มคนที่ลอยร่างเหนือฟ้าก็มีผู้หนึ่งกล่าวออกเสียงดัง ด้วยจดจำ อัตลักษณ์ชายหนุ่มที่พึ่งออกมาได้
 
“หวงฉี่หลิง ลูกชายของหนึ่งในรองจ้าววังเซียนสัญจร อดีตอัจฉริยะของวังเซียนสัญจรที่ถูกธาตุไฟเข้าแทรกจนพลังฝึกปรือหยุดชะงักคนนั้นน่ะเหรอ?”
 
“เป็นมัน!”
 
“ไม่ใช่พลังฝึกปรือของมันค้างเติ่งอยู่ที่เซียนสวรรค์ 3 เปลี่ยนหรือไร แล้วไฉนมันรอดออกมาได้? ยังแลมิได้บาดเจ็บอะไรเท่าไหร่ด้วยซ้ำ!”
 
…
 
ไม่นานก็เริ่มมีคนจดจำอัตลักษณ์ของชายหนุ่มได้เพิ่ม
 
ชายหนุ่มที่พึ่งออกมานี้ไม่ใช่ใครที่ไหน มันคือ หวงฉี่หลิง แห่งวังเซียนสัญจรนั่นเอง
 
ก่อนหน้านี้หลังได้รับการช่วยเหลือจากผู้ที่คาดว่าน่าจะเป็นต้วนหลิงเทียน แต่เมื่อพบว่าต้วนหลิงเทียนไม่เผยตัวอยู่นาน มันก็เข้าใจได้ว่าต้วนหลิงเทียนไม่คิดปรากฏตัว
 
เช่นนั้นหลังเก็บเกี่ยวสมบัติที่ต้วนหลิงเทียนเหลือไว้ให้แล้ว มันก็เร่งรุดกลับออกมาโถงใหญ่ทันที
 
และคราวนี้เพราะได้ต้วนหลิงเทียนช่วยเหลือเอาไว้ ทำให้มันได้กำไรมากมายนัก
 
ต่อมาหลังจากที่ลองเข้าช่องทางอื่นๆไปดูไม่กี่ช่องทาง แต่ก็ไม่พบอะไรอีกเลย
 
ทำให้มันตัดสินใจกลับออกมาทันที
 
อย่างไรก็ตามมันไม่คิดเลยว่าหลังมันกลับออกมา จะเจอตัวตนระดับสูงมากมายรอคอยอยู่แบบนี้
 
เรียกว่าระดับสูงของ 3 วัง 6 ตำหนัก ยกเว้นวังเซียนสัญจรของมัน ล้วนมากันพร้อมหน้าพร้อมตา! อีกทั้งแต่ละคนยังฐานะไม่ใช่ชั่ว ต่างเป็นชนชั้นรองผู้นำ ไม่ก็อาวุโสระดับสูงๆทั้งสิ้น!!
 
‘นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกันแน่?’
 
หวงฉี่หลิงรู้สึกสับสนไม่น้อย
 
อย่างไรก็ตามหวงฉี่หลิงไม่อาจคิดคาดได้จริงๆ
 
ว่าสาเหตุที่ระดับสูงของทั้ง 2 วัง 6 ตำหนักมารวมตัวกันแบบนี้ ล้วนเป็นเพราะต้วนหลิงเทียนที่มันเคยเข้าไปทำความรู้จัก!
 
อีกทั้งไม่ได้รู้เลย ว่าทุกชีวิตที่เขาไปในมรดกสถานแห่งนี้ นอกจากมันกับคนวังเซียนสัญจรแล้ว ทั้งหมดถูกฆ่าตายหมดไม่มีเหลือ ยังถูกปล้นพรสวรรค์รากวิญญาณไปไม่มีข้อยกเว้น!
 
เรียกว่าการลงมือครานี้ของต้วนหลิงเทียน ไม่เพียงช่วยโฉมงามอันดับ 1 ของเผ่าปีศาจมนุษย์ อัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดารุ่นเยาว์ของวังเซียนสัญจรอย่างหวงเหวินจิ้งยกระดับรากวิญญาณให้กลายเป็นรากสีม่วงแล้ว…
 
เขายังยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของตัวเองให้กลายเป็นรากวิญญาณสีม่วงปกติอีกด้วย
 
…
 
‘ตอนนี้ขอเพียงกลืนกินพรสวรรค์รากวิญญาณอีกไม่มาก รากวิญญาณของข้าก็จะเปลี่ยนไปเป็นสีม่วงเข้มเหมือนเค่อเอ๋อแล้ว!’
 
ในระหว่างเหินร่างย้อนกลับไปยังเมืองเหรินโม่เชิ่ง ต้วนหลิงเทียนที่นึกถึงระดับรากวิญญาณของตัวเองในตอนนี้อดไม่ได้ที่จะบังเกิดความคึกคักในใจอยู่บ้าง
 
หลังผ่านไปสักพัก พอสงบสติอารมณ์ลงได้บ้างแล้ว ต้วนหลิงเทียนก็ครุ่นคิดต่อไปว่า ‘ว่าแต่…ไม่รู้พรสวรรค์รากวิญญาณ สีม่วงเข้ม จะใช่ขีดจำกัดของพรสวรรค์รากวิญญาณรึยัง’
 
‘ถ้าไม่ใช่…แล้วยังมีพรสวรรค์รากวิญญาณสีอื่นอีกรึเปล่า?’
 
คิดถึงจุดนี้ ลมหายใจต้วนหลิงเทียนอดเปลี่ยนเป็นเร่งร้อนไม่ได้
 
เมื่อรากวิญญาณของเขากลายเป็นสีม่วงเข้ม แม้เขาจะบ่มเพาะฝึกฝนในสภาพแวดล้อมของภูมิภาคเบื้องล่างดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า หากแต่ความเร็วในการบ่มเพาะของเขาก็จะทัดเทียมกับตอนที่เขามีเจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติ!
 
เรียกว่าหากรากวิญญาณของเขายังพัฒนาไปเหนือกว่าสีม่วงเข้มได้ เช่นนั้นความเร็วในการบ่มเพาะสมควรเพิ่มพูนขึ้นอย่างมหาศาล!
 
ยังควรเหนือกว่าความเร็วในตอนที่เขาบ่มเพาะฝึกฝนในชั้น 4 เจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติตอนอยู่ภูมิภาคเบื้องบนด้วยซ้ำ!
 
พอคิดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา จะไม่ให้ต้วนหลิงเทียนไม่ตื่นเต้นได้อย่างไรไหว!
 
‘บางที…หลังกลับไปแล้วข้าต้องหาโอกาสลองดูสักหน่อย’
 
ต้วนหลิงเทียนเริ่มคิดหาวิธีตรวจสอบ ว่าระดับพรสวรรค์รากยังยกระดับเพิ่มไปได้อีกหรือไม่ หลังจากมันกลายเป็นสีม่วงเข้ม…