ตอนที่ 1,629 : ประลองที่เขาเป่ยหมัง
 
อันที่จริงเรื่องที่ต้วนหลิงเทียนคิดในวันนั้นก็นับเป็นเรื่องราวอันปกตินัก คนเรายามบี้มดยังมีผู้ใดว่างจัดถึงขั้นทำลายศพมันซ้ำด้วยหรือ?
 
เพราะสุดท้ายแล้วกลุ่มโจรนั่นมันก็แค่ขุมพลังชั้น 8 เท่านั้น ซึ่งไม่ได้เป็นภัยคุกคามอะไรต้วนหลิงเทียนสักกะผีกเดียว…เรียกว่าต่อให้มันยกกันมาสักร้อยกลุ่มโจร ก็ไม่อาจทำอะไรเขาในวันนั้นได้เลย
 
ต้วนหลิงเทียนแค่บังเอิญไปเจอกลุ่มโจรที่มีสายสัมพันธ์กับจวนอ๋องก็เท่านั้น
 
แต่เรื่องนี้ก็นับว่าทำให้เขาพูดไม่ออกอยู่บ้าง
 
อย่างไรก็ตามแม้เขาไม่มีคำจะพูด แต่ก็ไม่ได้เสียใจแม้แต่นิดเดียว!
 
เพราะสุดท้ายแล้วอ๋องเฉียนมันก็ไม่ได้มุ่งเป้ามาที่เรื่องนี้จริงจังอะไร มันกลับหวังในตราผนึกมารที่อยู่ในมือเขามากกว่า!
 
‘คิดเอาตราผนึกมารจากมือข้า ก็ต้องดูด้วยว่าเบี้ยที่เจ้าส่งมามันร้ายกาจพอจะมีปัญญาชิงตราผนึกมารไปจากข้าได้รึเปล่า!’
 
ลึกลงไปในแววตาต้วนหลิงเทียนเผยสายตาเย้ยหยันเล็กน้อย
 
แน่นอนว่าสายตาเย้ยหยันนี้ พวกซือถูฮ่าวทั้ง 3 ไม่ทันสังเกตเห็น
 
“ท่านปรมาจารย์ต้วน ดูท่าคราวนี้อ๋องเฉียนจงใจสังหารท่านแน่แล้ว…หรือท่านจักหนีออกจากประเทศฝูเฟิงเลยดี?”
 
ซือถูหังมองถามต้วนหลิงเทียนด้วยความเป็นกังวล
 
ต้วนหลิงเทียนเป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตมันเอาไว้ เป็นธรรมชาติที่มันไม่อยากให้ต้วนหลิงเทียนต้องประสบภัย ถึงแม้ต้วนหลิงเทียนจะเผยความมั่นใจในการประลองกับหลินตง แต่มันก็ไม่เชื่อว่าต้วนหลิงเทียนจะเป็นคู่ต่อสู้ของหลินตงได้!
 
เพราะสุดท้ายแล้ว หลินตง นั่นมันก็คืออันดับ 1 ในรายนามนภาของคฤหาสน์หลิ่งหนานหยวน!
 
รายนามนภานั้น มีประวัติศาสตร์ในเขตอิทธิพลคฤหาสน์หลิ่งหนานหยวนมาอย่างยาวนาน ย่อมมีผลกระทบกับจิตใจผู้คนในเขตใหญ่หลวง!
 
“ถูกแล้วท่านปรมาจารย์ต้วน”
 
ซือถูฮ่าวเร่งกล่าวเสริมเพื่อเกลี้ยกล่อมอีกทาง “เห็นได้ชัดว่าแต่แรกอ๋องเฉียนเลือกที่จะปกปิดเจตนาร้ายนี้เอาไว้ พอท่านรับคำท้าประลอง มันถึงค่อยเปิดเผยเรื่องนี้ออกมา! หากท่านรับประลองกับมันเมื่อครึ่งปีที่แล้วนับว่ามิเป็นใด..แต่ทว่าตอนนี้แม้มันจะยังไม่ทะลวงขอบเขตเซียน แต่ก็จวนเจียนเต็มที!”
 
“ปรมาจารย์ต้วน ท่านหนีไปเถอะ”
 
ซือถูโฮ่วก็ช่วยโน้มน้าวอีกคน
 
“ทั้ง 3 ไม่ต้องกล่าวแล้ว”
 
เผชิญหน้ากับการเกลี้ยกล่อมโน้มน้าวจากทั้ง 3 ต้วนหลิงเทียนก็ซาบซึ้งไม่น้อย แต่เขาก็ส่ายหัวไปมาเพื่อปฏิเสธทั้ง 3 “ในเมื่อมันอยากประลองเป็นตายนัก งั้นข้าก็จะประลองเป็นตายกับมัน! หากข้าเลือกที่จะถอยหนีน่ากลัวว่าจะทำให้ข้ามีปมในใจ อีกทั้งปมในใจที่ว่าย่อมส่งผลกระทบต่อวิถียุทธ์ของข้าในวันหน้าอย่างลึกซึ้งแน่”
 
“ดังนั้นข้าไม่คิดหลีกเลี่ยงการต่อสู้ครั้งนี้! หากมันอยากประลองก็ประลอง! หากมันอยากประลองเป็นตายก็ให้มันประลองเป็นตาย!!”
 
ตอนนี้เองจิตต่อสู้อันเด็ดเดี่ยวเข้มแข็งพลันแผ่พุ่งออกมาจากทั่วร่างของต้วนหลิงเทียน
 
จิตต่อสู้เข้มแข็ง ตัวคนไม่พ่าย!
 
เห็นฉากนี้ซือถูฮ่าว ซือถูหัง และซือถูโฮ่วได้แต่หันมองสบตากันด้วยรอยยิ้มขื่นขม
 
ถึงแม้พวกมันไม่อยากเห็นต้วนหลิงเทียนไปเสี่ยงตาย แต่เมื่อเห็นซึ้งถึงจิตต่อสู้อันเด็ดเดี่ยวทระนงของต้วนหลิงเทียน พวกมันก็รู้ดีว่ายากที่จะเปลี่ยนใจเขาได้
 
ตอนนี้พวกมันทำได้แค่หวังให้การประลองวันพรุ่ง ต้วนหลิงเทียนแคล้วคลาดปลอดภัย
 
เวลาค่อยๆไหลผ่านไปอย่างช้าๆ
 
ช่วงบ่ายก็มีข่าวประกาศออกมาจากจวนอ๋องเฉียนอีกครั้ง เป็นการประกาศยืนยันถึงสถานที่จะมีการประลองเป็นตายระหว่างหลินตงกับต้วนหลิงเทียน รวมถึงเวลาที่แน่นอน “เที่ยงตรง ยอดเขาเป่ยหมัง”
 
“ยอดเขาเป่ยหมัง”
 
ไม่นานผู้คนในเมืองหลวงของประเทศฝูเฟิงก็ได้รับทราบข่าว หยกสื่อสารถูกใช้กันทั้งเมืองหลวง เส้นแสงหลากหลายพวยพุ่งแยกย้ายกันไปทั่วสารทิศ
 
ไม่นานเหล่าผู้ฝึกตนไม่ว่าจะยุทธ์หรือเต๋าก็เร่งรุดเดินทางไปยังเขาเป่ยหมังกันจ้าละหวั่น
 
“เพ้ย! ไอ้อ้วนวิ่งเร็วๆเข้า! ขืนชักช้า เดี๋ยวก็มิมีทั่งนั่งชมดีๆกันพอดี! ข้ามิอยากพลาดชมการประลองตอนเที่ยงวันพรุ่งหรอกนะ!!”
 
“คืนนี้ข้าจะนอนมันเสียที่เขาเป่ยหมังนั่นล่ะ หาไม่แล้วเที่ยงวันพรุ่งข้าคงต้องเหาะดูชม”
 
……
 
ผู้คนจากทั่วสารทิศเร่งรุดเดินทางไปยังเขาเป่ยหมังกันหน้าตั้งตาตื่น
 
เรียกว่าค่ำคืนก่อนวันประลอง เขาเป่ยหมังก็คาคั่งไปด้วยผู้คนเสียแล้ว ความซวยก็ตกไปอยู่ที่สัตว์ร้ายทั้งหลาย ที่ต้องกลายเป็นเสบียง…
 
จวนอ๋องเฉียน
 
“เจอตัวมันแล้ว!?”
 
อดีตสารถีของจวนอ๋องเฉียน เยี่ยมู่ไป๋ และหัวหน้ากลุ่มโจรในชายแดนตอนใต้ของประเทศฝูเฟิงถึงกับสองตาลุกวาวขึ้นมาทันที เมื่อข้ารับใช้คนหนึ่งของอ๋องเฉียนมาแจ้งว่าค้นพบยอดฝีมือลึกลับที่สังหารน้องสามของมันแล้ว
 
“ต้วนหลิงเทียน? แขกกิตติมศักดิ์ของตระกูลซือถู? ทั้งกำลังจะประลองเป็นตายกับหลินตง?”
 
พอมันได้ทราบว่ายอดฝีมือลึกลับคนนั้นคือต้วนหลิงเทียน สองตามันก็หดเล็กลงโดยพลัน
 
เป็นธรรมดาที่มันจะไม่หลงลืมการหาข่าวสารแม้จะมาอยู่ในจวนอ๋อง
 
ต้วนหลิงเทียน เป็นยอดฝีมือรุ่นเยาว์ที่พึ่งผงาดขึ้นมาในประเทศฝูเฟิงในเวลาไม่นาน เพราะอีกฝ่ายเอาชนะแม่นางเฟิ่งชิงอันดับในรายนามนภามาได้ จึงกลายเป็นมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว
 
เมื่อไม่นานมานี้มันยังได้รับทราบข่าวคราวเรื่องที่หลินตงเดินทางมาท้าประลองต้วนหลิงเทียนเช่นกัน และในที่สุดก็จะมีการประลองเป็นตายในวันพรุ่งนี้!
 
มันเองก็ตั้งใจออกไปชมดูเรื่องราว เพื่อความบันเทิงใจเช่นกัน!
 
อย่างไรก็ตามมันไม่คิดไม่ฝันเลยจริงๆ ว่าข่าวที่ข้ารับใช้ของอ๋องเฉียนนำมาแจ้งวันนี้จะเป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อนัก! ที่แท้ยอดฝีมือลึกลับที่สังหารน้องสามของมันที่ชายแดน กลับเป็นต้วนหลิงเทียนนี่เอง!!
 
‘โชคดีนักที่ข้ามาหาองค์ชาย 4…หาไม่แล้วข้าไม่มีวันทำอะไรต้วนหลิงเทียนได้เลย’
 
คิดถึงเรื่องนี้ เยี่ยมู่ไป๋คิดว่าตัวเองโชคดีเหลือเกิน
 
ถึงแม้ว่าต้วนหลิงเทียนจะประกาศออกจากตระกูลซือถูและไม่มีตำแหน่งแขกกิตติมศักดิ์ของตระกูลซือถูอีกต่อไป ทว่าลำพังแค่พลังฝีมือส่วนตัวของต้วนหลิงเทียน ก็มากพอจะฆ่ามันให้ตายเป็นร้อยรอบ!
 
‘ตอนแรกข้ายังไม่เข้าใจว่าไฉนหลินตงที่เป็นอันดับ 1 ในรายนามนภาถึงเดินทางมาไกลเพื่อท้าทายต้วนหลิงเทียนที่มีอันดับ 23 ในรายนามนภา…แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าทั้งหมดจะเป็นเพราะองค์ชาย 4 สืบรู้ว่าคนร้ายเป็นต้วนหลิงเทียน แขกกิตติมศักดิ์ของตระกูลซือถู…แถมอีกฝ่ายช่วยชีวิตคุณชายใหญ่ไว้ จึงมิใช่เรื่องง่ายที่องค์ชาย 4 จักลงมือ’
 
ความคิดในหัวเยี่ยมู่ไป๋โลดแล่นไปเรื่อย สุดท้ายในใจก็คล้ายกระจ่าง ‘สุดท้ายด้วยสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย องค์ชาย 4 ถึงขั้นไปเชื้อเชิญ หลินตง เพื่อมาฆ่าต้วนหลิงเทียนโดยเฉพาะ!!’
 
มันรับทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนการประลองเป็นตายระหว่างหลินตงกับต้วนหลิงเทียนพรุ่งนี้ดี จึงรู้ว่าอ๋องเฉียนจงใจเผยการประลองเป็นตายออกมาก่อนประลอง!
 
‘มิคิดเลยว่ากระทั่งข้าจากไปหลายปีดีดักแล้ว แต่องค์ชาย 4 ยังคงใส่ใจข้า…เพื่อตอบแทนบุญคุณข้า องค์ชาย 4 ถึงขั้นเชิญหลินตงผู้นี้มาฆ่าต้วนหลิงเทียนนั่นได้! มิรู้ว่าองค์ชาย 4 ต้องจ่ายราคาออกไปมากมายถึงปานใดจึงสามารถเชื้อเชิญยอดฝีมือระดับนี้มาได้…’
 
ตอนนี้ในใจเยี่ยมู่ไป๋เต็มไปด้วยความซาบซึ้งตื้นตัน สองตายังคลอไปด้วยน้ำตา
 
แน่นอนว่านี่เพราะเยี่ยมู่ไป๋ไม่รู้ความจริง
 
หากมันรู้ความจริงมันคงไม่คิดอะไรแบบนี้
 
อ๋องเฉียนยินดีจ่ายออกด้วยราคามหาศาลจ้างหลินตงมาเช่นนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะตราผนึกมารที่อยู่ในการครอบครองของต้วนหลิงเทียนทั้งสิ้น! ส่วนบุญคุณของมันอ๋องเฉียนแทบไม่ใส่ใจด้วยซ้ำ!!
 
อย่างไรก็ตาม ใต้หล้าบางครั้งกลับมีเรื่องบังเอิญเช่นนี้ได้ ในเมื่อต้วนหลิงเทียนก็เป็นเป้าหมายที่เยี่ยมู่ไป๋อยากให้ฆ่า อ๋องเฉียนจึงผลักเรือตามกระแสน้ำ สมอ้างไปทันที…
 
แม้ว่าคนอย่างเยี่ยมู่ไป๋มันต้อยต่ำเกินกว่าที่อ๋องเฉียนจะมาจริงจังอะไรกับการตอบแทนบุญคุณ แต่เพื่อแสดงให้เห็นผู้คนใต้อาณัติของมันรับทราบถึงความใจกว้าง มันจึงให้คนไปกระจายเรื่องราวทั้งมาแจ้งเยี่ยมู่ไป๋อย่างเปิดเผย ปล่อยให้เยี่ยมู่ไป๋ไปดูว่าพรุ่งนี้ต้วนหลิงเทียนจะตายอย่างไร!
 
“น้องสาม…เจ้ารอก่อนเถอะ พรุ่งนี้คนที่ฆ่าเจ้ามันก็จะตกตายแล้ว…พี่ใหญ่ไม่เอาไหน! ไร้สามารถล้างแค้นให้เจ้าด้วยตัวเอง! หากแต่องค์ชาย 4 กำลังจะล้างแค้นให้เจ้าแทนพี่ใหญ่แล้ว!!”
 
ขณะที่กล่าวพึมพำ ใจของเยี่ยมู่ไป๋ก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
 
ณ โถงหลักของจวนอ๋องหรง
 
“ต้วนหลิงเทียนที่แท้เป็นใครกันแน่? ตอนที่มันประกาศออกจากตระกูลซือถูและถอนตัวจากตำแหน่งแขกกิตติมศักดิ์ ข้าหลงคิดว่าเป็นเพราะตระกูลซือถูกดดันมันเสียอีก…แต่ในเมื่อมันยังรับคำท้าประลองของหลินตงเช่นนี้ เห็นได้ชัดว่ามันไม่ได้คิดหนีหลินตงตั้งแต่แรก!”
 
ชายวัยกลางคนที่แต่งตัวคล้ายบัณฑิตพึมพำด้วยสงสัย คิ้วยังยกขึ้นยู่หดเป็นปม
 
แขกกิตติมศักดิ์ของตระกูลซือถู ต้วนหลิงเทียน แม้มันจะไม่เคยพบเจอตัว แต่มันก็เคยได้ยินนามนี้มาไม่น้อย
 
อย่างไรก็ตามมาตอนนี้มันมีความรู้สึกว่าต้วนหลิงเทียนผู้นี้ กลับเป็นตัวตนที่ลึกลับนัก
 
“องค์ชายรอง จวนอ๋องเฉียนพึ่งประกาศในภายหลังว่าการประลองในวันพรุ่งนี้จะเป็นการประลองเป็นตาย พวกเราต้องยังรอดูว่าต้วนหลิงเทียนจะปรากฏตัวออกมาหรือไม่…หากประลองธรรมดาคนอาจมา แต่พอเป็นการประลองเป็นตายเรื่องราวก็ไม่แน่แล้ว”
 
ชายชราคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังอ๋องหรงกล่าวออก
 
“มิผิด ถึงแม้พลังฝีมือของผู้แซ่ต้วนจักมิธรรมดา ยังถึงกับมากพรสวรรค์อย่างร้ายกาจ แต่ก็นับว่ายังอ่อนด้อยอยู่บ้างเมื่อเทียบกับหลินตง…ข้ามิเข้าใจเลยจริงๆ ว่าไฉนน้องสี่ต้องกระทำเรื่องราวใหญ่โต ถึงขั้นเชิญหลินตง อันดับ 1 ในรายนามนภาจากคฤหาสน์หลิ่งหนานหยวนมาจัดการต้วนหลิงเทียนแบบนี้”
 
อ๋องหรงส่ายหัวไปมาด้วยไม่เข้าใจ มันยังคิดว่าครั้งนี้อ๋องเฉียนประเมินต้วนหลิงเทียนสูงเกินไป
 
“องค์ชายรอง นอกจากพลังฝีมือไม่ธรรมดา ต้วนหลิงเทียนคนนี้ยังมีความสัมพันธ์กับนิกายอัคคีล่องลอยอีกด้วย…แม่นางเฟิ่งนิกายอัคคีล่องลอยคนนั้น…เห็นว่านางมีใจให้ต้วนหลิงเทียน! บางทีคงเป็นเพราะอ๋องเฉียนหวาดกลัวนิกายอัคคีล่องลอย จึงมิกล้าลงมือวู่วาม”
 
ชายชรายังคงกล่าวสืบต่อ “แถมจะอย่างไรก่อนหน้านี้ต้วนหลิงเทียนก็เป็นคนของตระกูลซือถู นับว่าเป็นคนของฝ่ายพวกเราเช่นกัน…อ๋องเฉวียนก็จำต้องระวังในเรื่องนี้ กระทั่งยังคิดตีชิงตามไฟ อาศัยสภาวะเรื่องราวหนุนเสริมบารมี”
 
“อืม สมควรเป็นเช่นนั้น”
 
อ๋องหรงพยักหน้า “ถึงแม้ลำพังตัวมันเองจะโง่งม แต่มันก็มีคนมากความสามารถอยู่ข้างมันไม่น้อย! เหอะ! ข้าล่ะไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆ ว่าซือถูหมิงกับคนของตระกูลซือถูบางส่วนจะทรยศไปอยู่ข้างมัน นี่ยังต่างอะไรกับตบหน้าข้ากัน!”
 
กล่าวถึงท้ายประโยค สีหน้าอ๋องหรงก็มืดลง
 
“องค์ชายรอง การประลองพรุ่งนี้ อย่างไรอ๋องเฉียนก็ต้องไปดูชมแน่…ท่านจักไปด้วยหรือไม่?”
 
ชายชรามองอ๋องหรงพร้อมถาม
 
“ข้าย่อมต้องไป”
 
อ๋องหรงพยักหน้า “ไม่สำคัญว่าต้วนหลิงเทียนจะปรากฏตัวหรือไม่ ข้าก็ยังจะไปเพื่อหาทางเล่นงานน้องสี่ให้มันขายขี้หน้าสักหน่อย ก่อนหน้ามันกล้าทำให้ข้าลำบากใจ! ผู้ใดจะไปรู้เกิดพรุ่งนี้ข้าไม่ไปเขาเป่ยหมัง มันอาจจะปล่อยข่าวลือเหลวไหลอย่างข้ากลัวมันอะไรทำนองนี้อีก!!”
 
“ข้าเองก็หวังให้ต้วนหลิงเทียนผู้นั้นมาเช่นกัน เพราะจนถึงวันนี้ข้ายังไม่เคยพบเจอชายหนุ่มที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศฝูเฟิงเลยสักครั้ง”
 
ชายชรากล่าว
 
“ข้าเองก็อยากให้มันมา ต่อให้มันตกตายเพราะหลินตงก็มินับว่าเป็นอะไร กล่าวไปพวกเราก็นับว่าโชคดีที่มันออกจากตระกูลซือถูก่อน หาไม่แล้วชื่อเสียงของพวกเราคงพลอยได้รับผลกระทบไปด้วย”
 
อ๋องหรงกล่าว
 
ณ ตระกูลซือถู พื้นที่ภายในคฤหาสน์ซือถูหัง
 
พอรู้ว่าต้วนหลิงเทียนกำลังจะประลองกับยอดฝีมืออันดับ 1 ในรายนามนภาของเขตอิทธิพลคฤหาสน์หลิ่งหนานหยวน ป๋ายลี่หงและสหายของต้วนหลิงเทียน ก็ถึงกับนั่งไม่ติดที่ กระวนกระวายใจทั้งกังวลไม่น้อย
 
พวกมันอาศัยอยู่ที่ประเทศฝูเฟิงมาพักหนึ่งแล้ว ย่อมรู้ดีว่าอันดับ 1 ในรายนามนภาของเขตอิทธิพลคฤหาสน์หลิ่งหนานหยวนมีความหมายว่าอะไร!
 
อันดับ 1 ก็คือสุดยอดฝีมือในขอบเขตสู่เซียน! ที่ผู้คนยอมรับว่าร้ายกาจที่สุดในเขตอิทธิพลของคฤหาสน์หลิ่งหนานหยวน!!