ตอนที่ 1,595 : ก่อลักษณ์หงส์ไฟ!
 
“พี่ใหญ่ต้วน ท่านอย่าได้สนใจวาจาเหลวไหลของพวกมันเลย”
 
หลังได้ยินคำของต้วนหลิงเทียน เฟิ่งเทียนหวู่ก็คิดว่าตอนนี้ต้วนหลิงเทียนกำลังรู้สึกเสียศักดิ์ศรีทำให้ตัดสินใจแบบนั้น จึงเร่งกล่าวออกมาทันที
 
ในสายตาของนาง ช่วงเวลาไม่กี่ปีที่ผ่านมา พลังฝึกปรือของนางก้าวหน้าด้วยความเร็วอัศจรรย์!
 
ถึงแม้ในกาลก่อนพี่ใหญ่ต้วนจะร้ายกาจกว่านาง หากแต่ตอนนี้คงไม่อาจเป็นคู่ต่อสู้ของนางได้ ทำให้นางพยายามหลีกเลี่ยงการต่อสู้ไปเสีย
 
เพราะสุดท้ายแล้วในที่นี้ก็มีขอบเขตเซียนอยู่มากมาย ทั้งหมดสมควรมองออกว่านางลงมือเต็มที่แล้วหรือไม่
 
หากนางจงใจอ่อนข้อยอมแพ้ให้ต้วนหลิงเทียน น่ากลัวจะยิ่งไม่ใช่เรื่องดีสำหรับต้วนหลิงเทียน
 
เป็นธรรมดาที่เฟิ่งเทียนหวู่จะคิดเหมือนกับคนอื่นๆ เรื่องที่ต้วนหลิงเทียนมีพลังฝีมือไม่พอจะสู้กับนางตอนนี้ได้
 
อย่างไรก็ตามนางไม่เคยสนใจเรื่องพลังฝีมือของต้วนหลิงเทียนเลย นางไม่สนด้วยซ้ำต่อให้ต้วนหลิงเทียนจะกลายเป็นคนธรรมดา เพราะใจที่นางมีให้ต้วนหลิงเทียนไม่มีวันแปรเปลี่ยน นางรักต้วนหลิงเทียนอย่างที่ต้วนหลิงเป็น
 
“เทียนหวู่ เจ้ายังไม่เข้าใจข้าหรือ…เจ้าก็รู้จักข้ามานานเคยเห็นข้าสนใจเสียงเห่าหอนของสุนัขหรือไม่? พวกมันจะคิดอะไรข้าไม่เคยสน…แต่ข้าได้ยินมาว่า 2-3 ปีที่ผ่านมา เจ้าได้พยายามอย่างมากจนได้รับอันดับที่ 23 ในรายนามนภาของเขตอิทธิพลคฤหาสน์หลิ่งหนานหยวน ข้าเลยอยากเห็นพลังฝีมือของเจ้าในตอนนี้ดู”
 
ต้วนหลิงเทียนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มสบายๆ ไม่คล้ายคนที่ถูกยั่วยุจากวาจาของผู้อื่นแต่อย่างใด
 
พอได้ยินคำกล่าวของต้วนหลิงเทียน เฟิ่งเทียนหวู่ก็มองสบตาต้วนหลิงเทียนไม่วาง และนางก็แลเห็นแต่เพียงความมั่นใจระคนตื่นเต้นเท่านั้น!
 
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นแววตานี้ของต้วนหลิงเทียน!
 
‘หรือพี่ใหญ่ต้วนพบพานวาสนาอันใด หลังจากที่เดินทางมาถึงดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า?’
 
เฟิ่งเทียนหวู่ลอบคาดเดา
 
พอย้อนคิดดูเฟิ่งเทียนหวู่ก็ตระหนักได้ว่า ในเมื่อพี่ใหญ่ต้วนของนางเดินทางมาที่นี่ในฐานะแขกกิตติมิศักดิ์ของตระกูลซือถู อีกทั้งยังกล้าท้าทายนางทั้งๆที่สมควรได้ยินวีรกรรมของนางมาแล้วว่าพลังฝีมือสมควรก้าวหน้าจนติดอันดับ 1 ใน 10 รายนามนภา
 
อันที่จริงแล้วด้วยพลังฝีมือของนางตอนนี้ หากนางต้องการนางย่อมกลายเป็น 1 ใน 10 อันดับแรกของรายนามนภาได้ทุกเมื่อ
 
ดังนั้นภายใต้เรื่องราวเหล่านี้ แต่พี่ใหญ่ต้วนของนางกลับกล้าเดินทางมาประลองด้วย นั่นหมายความว่าพี่ใหญ่ค้วนของนางสมควรพบพานวาสนาบางอย่างในดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า!
 
ครู่หนึ่งแววตาเฟิ่งเทียนหวู่ก็เปลี่ยนไป นางพยักหน้ารับ ไม่คิดปฏิเสธอีกต่อไป
 
ทันใดนั้นทุกผู้คนไม่เว้นสื่ออวิ๋นประมุขนิกายอัคคีล่องลอย อดไม่ได้ที่จะจับจ้องมองไปยังเรื่องราวบนเวทีประลองด้วยสองตาลุกวาว!
 
ขวับ! ขวับ!
 
ครู่ต่อมาทุกคนที่อยู่ใกล้ๆเวทีประลองพลันก้าวถอยออกมา เพื่อเว้นระยะห่างให้ทั้งคู่ได้ประมือกันอย่างสะดวก!
 
และตอนนี้ทุกสายตาก็จับจ้องมองไปยังต้วนหลิงเทียนที่กำลังเผชิญหน้ากับเฟิ่งเทียนหวู่อย่างไม่ให้คลาดสายตา!
 
“ข้าไม่คิดเลยว่าแขกกิตติมศักดิ์ของตระกูลซือถู กลับยืนกรารประลองกับแม่นางเฟิ่งต่อจริงๆทั้งๆที่นางปล่อยให้มันชนะไปแล้ว นี่มันมั่นใจจริงๆรึ…ว่าจะเอาชนะแม่นางเฟิ่งได้?”
 
หลายคนที่ไม่ได้มองต้วนหลิงเทียนว่ามีหวังสักเท่าไหร่ในตอนแรก เริ่มมองต้วนหลิงเทียนใหม่อีกครั้ง
 
“ก็มิแน่หรอก! บางทีต้วนหลิงเทียนคงคิดว่าแม่นางเฟิ่งจะออมมือให้ล่ะมั้ง มันก็แค่จะเล่นละครให้พวกเราดูเท่านั้น!”
 
บางคนกล่าวขึ้นมา
 
“เล่นละคร? เฮอะ! เหลวไหลสิ้นดี ที่นี่มีขอบเขตเซียนอยู่ตั้งเท่าไหร่…ไหนเลยยังมองมิออกว่าแม่นางเฟิ่งออมมือหรือไม่!”
 
“นั่นน่ะสิ! ข้าว่าหากแม่นางเฟิ่งออมข้อให้มันจริงๆ มันจะยิ่งขายหน้ามากกว่าเดิม!”
 
……
 
เสียงกระซิบของผู้คนแม้จะไม่ได้ดังมากมายอะไร แต่มันก็ดังชัดเจนในหูของต้วนหลิงเทียนและเฟิ่งเทียนหวู่
 
จังหวะนี้เฟิ่งเทียนหวู่อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วคู่งามจนบึ้งตึง
 
สำหรับต้วนหลิงเทียนยังคงมีสีหน้าท่าทางสบายๆ คล้ายวาจาผู้อื่นเป็นดั่งลมที่ผายออกมา…
 
อันที่จริงแล้วเขาก็ไม่ได้สนใจวาจาอะไรของพวกมันแม้แต่น้อย
 
อ่อนข้อให้?
 
ถึงแม้เขาจะไม่ทราบว่าตอนนี้พลังฝีมือที่แท้จริงของเฟิ่งเทียนหวู่เป็นอย่างไร แต่เขาก็มั่นใจในพลังฝีมือของตัว!
 
ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่ได้กล่าวอย่างขอไปที
 
เขาอยากจะรู้พลังฝีมือของเฟิ่งเทียนหวู่จริงๆ เขารู้ว่าพลังฝีมือของเฟิ่งเทียนหวู่นั้นก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดด แต่เขาก็ไม่รู้ว่ามันสุดที่ไหนกันแน่
 
“เทียนหวู่มาเถอะ ไม่ต้องออมรั้งยั้งมือ…”
 
ต้วนหลิงเทียนมองเฟิ่งเทียนหวู่ ค่อยกล่าวออกด้วยรอยยิ้มวาดหวัง
 
“พี่ใหญ่ต้วนท่านแน่ใจนะ…ตอนนี้พลังฝีมือของข้า คิดชิง 10 อันดับแรกในรายนามนภาก็มิใช่เรื่องยากเย็น..”
 
เฟิ่งเทียนหวู่อดไม่ได้ที่จะกล่าวถามย้ำ
 
“เอาหน่า เจ้าไม่ต้องกังวลไป”
 
การตอบคำด้วยท่าทีสบายๆของต้วนหลิงเทียน ทำให้เฟิ่งเทียนหวู่สงบใจลงได้
 
ตอนนี้เองเฟิ่งเทียนหวู่พลันเริ่มลงมือ มือทั้ง 2 พลันยกขึ้นตั้งท่า ปราณแท้พวยพุ่งปะทุออกมาลุกโหมไปทั่วร่าง!
 
กำลังลุกโหมจริงๆ!
 
ปราณแท้ของเฟิ่งเทียนหวู่กลับแตกต่างจากผู้ฝึกยุทธ์และผู้ฝึกเต๋าขอบเขตสู่เซียนทั่วไป มันกเปล่งกลิ่นอายร้อนลวกแผดเผา พาลให้ผู้คนที่ยืนอยู่รอบๆ สัมผัสได้ถึงคลื่นความร้อนอันระอุ!
 
“ปราณแท้แฝงคุณสมบัติ…พลังฝึกปรือของแม่นางเฟิ่งกลับบรรลุครึ่งก้าวเซียน ขาดอีกเพียงเล็กน้อยก็จะทะลวงขอบเขตเซียนได้แล้ว!!”
 
เมื่อสัมผัสได้ถึงปราณแท้ร้อนระอุของเฟิ่งเทียนหวู่ ขอบเขตเซียนทั้งหลายในลานประลองอดไม่ได้ที่จะตื่นตระหนก
 
ในฐานะที่พวกมันเป็นถึงขอบเขตเซียน จะดีจะร้ายพวกมันก็มีสัมผัสพลังต่างจากขอบเขตสู่เซียน จึงรู้ดีว่าจากปราณแท้ที่แผ่ออกมาจากร่างเฟิ่งเทียนหวู่ตอนนี้ น่ากลัวอีกไม่ถึงปีนางก็จะทะลวงผ่านขอบเขตเซียนได้แล้ว!
 
วินาทีนี้กระทั่งไป๋หยินจากนิกายคงเฉินยังอดไม่ได้ที่จะหน้าซีดเผือด! มันรู้สึกเสียใจนักที่ไปกล่าววาจาว่าร้ายต่อต้วนหลิงเทียน!!
 
หากมันรู้ว่าพรสวรรค์เฟิ่งเทียนหวู่กลับเหนือคิดคาดกระทั่งเจียนบรรลุเซียนแล้วแบบนี้ มันไม่กล้ากล่าวแซะบุรุษของนางเด็ดขาด!!
 
น่าเสียดายที่โลกหล้าไม่มีโอสถรักษาอาการเสียใจ!
 
ยามเมื่อปราณแท้แผ่กลิ่นอายพลังร้อนลวกแผดเผาของเฟิ่งเทียนหวู่ปะทุออกมา พวกมันก็เริ่มพวยพุ่งขึ้นไปควบรวมเป็นกระบี่เพลิงเล่มเขื่อง กลิ่นอายพลังคมกล้าจากกระบี่ไฟปานจะผ่าเผาได้ทุกสรรพสิ่ง!
 
นอกจากกระบี่เพลิงเล่มเขื่องแล้ว ไม่ไกลยังเริ่มปรากฏรูปลักษณ์สัตว์ร้ายมหึมาก่อตัวขึ้นมาเช่นกัน!
 
ยามเมื่อสัตว์ร้ายดังกล่าวก่อตัว ทั่วร่างมันก็เริ่มแผ่กลิ่นอายของปราณโลหิต ไอพลังสีแดงท่วมไปทั่วกาย นอกจากนั้นยังมีเปลวเพลิงลุกติดพรึ่บขึ้นเร่าๆ ราวกับปราณของมันคือไฟที่ผลาญเผาได้ทุกสิ่ง!
 
ทันทีที่วิหกเพลิงตัวเขื่องปรากฏ บรรยากาศบริเวณลานประลองก็ร้อนระอุขึ้นมาทันที!
 
กระทั่งศิษย์บางคนของนิกายอัคคีล่องลอยที่มีด่านพลังฝึกปรืออ่อนด้อยยังไม่อาจรั้งอยู่สืบไป! จำต้องเร่งล่าถอยออกไปให้ห่างอย่างไว เพราะพวกมันไม่อาจทานทนไอร้อนที่แผ่ออกมาจากปราณแท้ก่อลักษณ์สรรพสัตว์ของเฟิ่งเทียนหวู่ได้! ทำได้เพียงมองนางด้วยสายตาชื่นชมห่างๆ!!
 
นี่คือแม่นางเฟิ่งแห่งนิกายอัคคีล่องลอยของพวกมัน เป็นดั่งความภาคภูมิใจสูงุสดของนิกายพวกมัน!
 
กระทั่งพวกมันเองยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกปลาบปลื้ม ที่ได้เป็นคนของนิกายอัคคีล่องลอย!
 
“นี่มัน…หงส์ไฟ?”
 
พอเห็นวิหกตัวเขื่องที่ก่อร่างเหนือศีรษะเฟิ่งเทียนหวู่ ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสนใจ เพราะมันช่างละม้ายคล้ายกับหงส์เพลิงอมตะ หรือนกฟีนิกซ์ในโลกเก่าของเขานัก! อย่างน้อยๆมันก็ละม้ายคล้ายกัน 7-8 ส่วน!!
 
“ท่านผู้เฒ่าหั่ว…นั่นคือหงส์ไฟใช่หรือไม่?”
 
จังหวะนี้ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะกล่าวถามผู้เฒ่าหั่วในเจดีย์หลิงหลง 7 สมบัติ
 
ผู้เฒ่าหั่วคืออีกาทองคำ 3 ขา วิหกเทพสุริยันจากโบราณกาลความรู้ย่อมมีมากมายมหาศาล…เช่นนั้นแล้วในสายตาของต้วนหลิงเทียน ผู้เฒ่าหั่วย่อมรู้แน่ว่า สัตว์ปราณมีสภาพจากปราณแท้ก่อลักษณ์ของเฟิ่งเทียนหวู่..ใช่ หงส์ไฟ หรือนกฟีนิกซ์ที่เขารู้จักหรือไม่!
 
“หืม? นั่นคือวิหกไฟสายพันธุ์ย่อยของหงส์ไฟ…ดูเหมือนโลกใบนี้จักมิได้มีแค่มังกรเทพยาดา หากแต่ยังมีหงส์ไฟดำรงอยู่ด้วย”
 
เสียงของผู้เฒ่าหั่วดังขึ้นในหูต้วนหลิงเทียนทันที “แม่นางผู้นี้นับว่ามีวาสนาดีไม่น้อย กลับได้รับแก่นแท้โลหิตของวิหกไฟมาหลอมผสาน…ทั้งน่ากลัวว่าจะมิใช่วิหกไฟธรรมดา”
 
วิหกไฟ!
 
สายพันธุ์ย่อยของหงส์ไฟ!
 
ต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่าเฟิ่งเทียนหวู่ไปพบพานวาสนาปาฏิหาริย์อะไรมา แต่เขาก็รู้สึกยินดีและมีความสุขกับนางนัก!
 
และทันใดนั้นเอง ต้วนหลิงเทียนพลันพบว่าอาณาบริเวณรอบกายเฟิ่งเทียนหวู่ ในพื้นที่รัศมี 100 หมี่พลันเริ่มร้อนระอุขึ้นมาในฉับพลัน ทั้งยังมีไอพลังแดงฉานปานเปลวไฟแผ่ซ่านปกคลุมไปทั่ว!
 
กระทั่งตัวเขาก็ตกอยู่ในพื้นที่ดังกล่าว!
 
พริบตาต่อมา มันก็ไม่ใช่เพียงแค่ไอพลังแดงฉานปานเปลวไฟอีกต่อไป หากแต่กลับเป็นเปลวไฟจริงๆ! ยังแผดเผาไปทั่วพื้นที่รัศมีโดยมีเฟิ่งเทียนหวู่เป็นจุดศูนย์กลาง ถึงแม้เปลวเพลิงนี้จะไม่ได้ร้อนแรงอะไรมากมาย แต่พอผสานรวมเข้ากับกลิ่นอายพลังระอุของนาง มันก็ยิ่งทวีความร้อนแรงมากยิ่งขึ้น!!
 
เฟิ่งเทียนหวู่ที่อยู่กลางเขตแดนเปลวไฟ เป็นดั่งเสมือนเทพธิดาอัคคีไม่มีผิด!
 
เพลิงไฟในใต้หล้า ปานจะอยู่ใต้บัญชานาง!
 
ไม่ว่าจะเป็นกระบี่เพลิงจากศาสตราปราณแท้ก่อลักษณ์ หรือปราณแท้ก่อลักษณ์สรรพสัตว์ กระทั่งเขตแดนจากปราณแท้ก่อเขตแดน เฟิ่งเทียนหวู่ก็สำแดงทั้งหมดออกมาในเวลาเพียงแค่พริบตาเดียวเท่านั้น ยังรวดเร็วเสียคนคนส่วนใหญ่แทบไม่อาจจับความเคลื่อนไหวได้ทัน!!
 
ซู่ม!
 
ทันใดนั้นเองเฟิ่งเทียนหวู่พลันลงมือเคลื่อนไหวอีกครา เปลวเพลิงในเขตแดนพลันผนึกควบรวมสู่ร่างดั่งเกราะคลุมกาย! ร่างคนยังทะยานเข้าหาต้วนหลิงเทียนปานดาวตกร่วงฟ้า!
 
ทุกที่ทางที่เคลื่อนผ่าน ประหนึ่งอุกกาบาตเพลิงที่ผลาญเผา กลิ่นไหม้ฟุ้งตลบไปในอากาศ!
 
“นางมิได้ออมรั้งยั้งมือ!!”
 
เมื่อเห็นการลงมือของเฟิ่งเทียนหวู่ ตัวตนในขอบเขตเซียนทั้งหลายอดไม่ได้ที่จะโพล่งออกมาด้วยความตกตะลึง สองตายังทอแสงจ้า!
 
ในฐานะที่พวกมันบรรลุถึงขอบเขตเซียนแล้ว พวกมันย่อมสัมผัสได้ว่าเฟิ่งเทียนหวู่ใช้ออกด้วยพลังทั้งหมดจริงๆ! นอกจากนั้นจากพลังฝีมือที่เผยออก…น่ากลัวว่าต่อให้เป็น 5 อันดับแรกในรายนามนภา นางก็สามารถคว้ามาได้ไม่ยากเย็น!!
 
“ประมุขสื่ออวิ๋นได้รับศิษย์อันประเสริฐนัก!!”
 
เหล่าตัวตนในขอบเขตเซียนของขุมพลังต่างๆใบไม่ได้ที่จะหันมองไปยังสื่ออวิ๋นประมุขนิกายอัคคีล่องลอยด้วยใบหน้าแววตาเปี่ยมล้นไปด้วยความอิจฉา!
 
ไม่เพียงแต่สื่ออวิ๋นจะทรงพลังถึงขั้นบดขยี้พวกมันได้ง่ายดาย กระทั่งศิษย์ของนางก็ร้ายกาจข่มศิษย์ของพวกมันจนหงอ ยามนี้พวกมันอิจฉาผู้คนจนตาแดงก่ำแล้ว!
 
“แม่นางเฟิ่งแข็งแกร่งยิ่ง!”
 
“จากการลงมือของนาง ท่าทางจะมิได้ยั้งมืออะไร! ข้าอยากรู้นักแขกกิตติมศักดิ์ของตระกูลซือถูจักรับมือได้หรือไม่!!”
 
“รับได้กับผีเถอะ! ไม่มีวันซะล่ะ!!”
 
……
 
ทั้งหลายจับจ้องมองฉากเรื่องราวเบื้องหน้าอย่างใจจดจ่อ พวกมันใคร่รู้นักว่าชะตากรรมของต้วนหลิงเทียนจะเป็นอย่างไร เมื่อต้องเผชิญกับแม่นางเฟิ่งที่ร้ายกาจขนาดนี้
 
อีกทั้งพวกมันหลายคนยังคล้ายจะมองเห็นภาพต้วนหลิงเทียนแพ้พ่ายอย่างอนาถเรียบร้อยแล้ว!!