ตอนที่ 2,493 : ความกังวลของเค่อเอ๋อ
 
หลังผ่านไปพักหนึ่งอาวุโสสูงสุดทั้ง 2 และสมาชิกเผ่าพันธุ์มังกรก็ทยอยกันดึงสติกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว
 
ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด!
 
…
 
และหลังจากฟื้นสติแล้ว ทั้งหมดก็อดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
 
เพราะพวกมันได้เห็นชัดถนัดตา…
 
ร่างมังกรอันใหญ่โตที่มีลำตัวยาวนับหมื่นหมี่ของประมุชเผ่าพวกมัน ถูกฝ่ามือมหึมาแสนน่ากลัวนั่นบีบจนตกตาย และเมื่อฝ่ามือดังกล่าวอันตรธานหายไปก็ไม่มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่อีกเลย…
 
พวกมันย่อมรู้ดีแก่ใจ ว่าไม่เพียงแต่ประมุขเผ่าของพวกมันจะถูกเข่นฆ่าสังหารไปแล้ว กระทั่งยังตกตายอย่างไม่เหลือซาก!
 
ฉากเรื่องราวตรงหน้าไม่เพียงทำให้พวกมันถึงกับต้องอ้าปากค้าง ยังตื่นตระหนกตกใจเป็นที่สุด!
 
ประมุขเผ่ามังกรของพวกมันจะอย่างไรก็เป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์! และด้วยความที่เป็นมังกรเทพยดา 8 กรงเล็บ ยามคืนร่างจริงความแข็งแกร่งยังนับว่าเหนือกว่าเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ทั่วไปด้วยซ้ำ!!
 
แต่กระนั้นประมุขเผ่าของพวกมันก็ตกตายไปแล้ว
 
ยังตกตายคามือสตรีแสนน่ากลัวนางนั้น!
 
“นาง…หรือนางจะเป็นดั่งที่ท่านประมุขกล่าวไว้ก่อนตาย…เซียนอมตะจากระนาบเทวโลก!?”
 
หนึ่งในอาวุโสสูงสุดของเผ่ามังกรพอมองไปยังร่างบางที่ลอยล่องในความว่างเปล่าไกลๆอีกครั้ง ใบหน้ายังอดไม่ได้ที่จะฉายชัดถึงความหวาดหวั่นพรั่นกลัว!
 
“หากมิใช่เป็นเซียนอมตะจากระนาบเทวโลก…เจ้าคิดว่ายังมีผู้ใดในระนาบโลกียะที่สามารถเข่นฆ่าท่านประมุขเราได้ง่ายดายถึงเพียงนี้อีกบ้าง…”
 
อาวุโสสูงสุดอีกคนที่ได้ยินเสียงกล่าวถามด้วยความหวั่นหวาดของสหายข้างกาย มันก็อดไม่ได้ที่จะเผยยิ้มขื่นขมกล่าวออกว่า “แต่ต้นจนจบนางไม่แม้แต่จะใช้ยอดสมบัติสวรรค์อันใดด้วยซ้ำ…เพียงอาศัยการกำมือเปล่าเปลือยก็ทำให้ท่านประมุขถูกบีบจนตายแล้ว…”
 
ถูกบีบจนตาย!
 
หากไม่ได้มาเห็นด้วยสองตาตัวเอง ให้ตายอาวุโสสูงสุดทั้ง 2 ของเผ่ามังกรก็ไม่มีวันเชื่อ!
 
ว่าประมุขเผ่ามังกรของพวกมัน ตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ที่นับได้ว่าเป็นผู้ที่อยู่ ณ จุดสูงสุดของระนาบโลกียะคนหนึ่ง จะถูกบีบจนตายด้วยน้ำมือของผู้อื่นอย่างง่ายดาย!
 
เซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ กลับถูกผู้อื่นบีบจนตายในระนาบโลกียะ…
 
กล่าวออกไปใครจะเชื่อ?
 
อย่างไรก็ตามความเป็นจริงปรากฏให้เห็นตรงหน้า ให้พวกมันไม่อยากจะเชื่อเพียงใดแต่ก็ไม่อาจไม่เชื่อได้!
 
“นาง…นางเป็นภรรยาของต้วนหลิงเทียนจริงหรือ?”
 
“ไฉนภรรยาของต้วนหลิงเทียนถึงได้ร้ายกาจขนาดนี้เล่า!?”
 
“ภรรยาของมันเป็นเซียนอมตะจากระนาบเทวโลกงั้นหรือ…สาเหตุที่ไฉนมันเป็นครึ่งก้าวเซียนอมตะแล้วแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้ ใช่เป็นเพราะเกี่ยวข้องกับภรรยาหรือไม่?”
 
“ยังไม่ชัดเจนอีกรึไร!?”
 
…
 
เมื่อสายตาของสมาชิกเผ่ามังกรมองไปยังร่างบางของเค่อเอ๋ออีกครั้ง ในแววตาก็เต็มไปด้วยความหวาดหวั่นทั้งหวาดกลัวเท่าที่พวกมันจะหวาดกลัวได้
 
และพอนึกย้อนถึงวาจาก่อนหน้าที่ประมุขกล่าวไว้ พวกมันก็รู้สึกเห็นด้วยหมดใจ
 
ภรรยาของต้วนหลิงเทียนสมควรเป็นเซียนอมตะจากระนาบเทวโลกจริงๆ!
 
ยิ่งไปกว่านั้นยังเป็นเซียนอมตะที่ทรงพลังเหนือล้ำนัก! ถึงสามารถบีบเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ให้ตายได้ง่ายดายขนาดนั้น!!
 
ขณะเดียวกันพวกมันยังเริ่มคาดเดากันไปว่า
 
สาเหตุที่ต้วนหลิงเทียนไฉนถึงได้ร้ายกาจนัก ไม่เพียงแต่จะเกี่ยวข้องกับแดนลับต่างสวรรค์อะไรนั่น ยังรวมถึงภรรยาอีกด้วย!
 
เค่อเอ๋อที่ลอยอยู่ตรงหน้า เพียงแค่ยกมือขึ้นกอบกุมความว่างเปล่าส่งๆ ก็เข่นฆ่าประมุขเผ่ามังกรที่เป็นเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ได้อย่างง่ายดาย…
 
ฉากอันน่าตกใจนี้ ทำให้ต้วนหลิงเทียนเองก็อึ้งไปอยู่นานกว่าจะฟื้นคืนสติ
 
อย่างไรก็ตามสำหรับผู้ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้โดยตรงอย่างเค่อเอ๋อกลับแลดูเฉยๆ คล้ายการเข่นฆ่าตัวตนเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ไม่อาจนับเป็นอะไรได้สำหรับนาง
 
“พี่เทียน แล้วพวกมันเล่า…”
 
ไม่นานสายตาสงบของเค่อเอ๋อก็เริ่มกวาดมองไปยังคนของเผ่ามังกรโดยรอบ
 
ไม่ว่าจะเป็นคนเผ่ามังกรคนไหน ตราบใดที่เห็นเค่อเอ๋อกวาดตามองมาสีหน้าท่าทีของพวกมันก็แปรเปลี่ยนไปทันใด เหงื่อกาฬเยียบเย็นยั่งเริ่มหลั่งออกมาท่วมกายเพราะความกลัว
 
“ตะ…ต้วนหลิงเทียนมิได้กล่าวไว้ก่อนหน้าหรือ…ว่าจะไม่ทำลายเผ่ามังกรของพวกเรา!”
 
“ต้วนหลิงเทียนคงมิได้คิดกลับคำพูดเรื่องที่จะฆ่าแต่ท่านประมุขแต่ไม่ลงมือกับเผ่ามังกรเรา…แล้วหันมาทำลายเผ่ามังกรของพวกเราหรอกนะ?”
 
“ต้วนหลิงเทียน…คงไม่ถือโอกาสนี้ลบเผ่ามังกรของพวกเราใช่ไหม?”
 
…
 
ตอนนี้สมาชิกเผ่ามังกรไม่เว้นอาวุโสสูงสุดทั้ง 2 แตกตื่นจนขวัญหนีดีฝ่อหมดแล้ว
 
ต่างกลัวว่าต้วนหลิงเทียนกับภรรยาจะลงมือด้วยอำมหิตเข่นฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มังกรของพวกมันขึ้นมาจริงๆ!
 
และไม่ต้องพูดถึงเรื่องต้วนหลิงเทียนกับภรรยาร่วมมือกันลงมือเลย
 
อาศัยแค่ภรรยาของต้วนหลิงเทียนลงมือคนเดียว น่ากลัวว่าเผ่าพันธุ์มังกรของพวกมันคงสิ้นชื่อในพริบตา!
 
เพราะสุดท้ายแล้วหลังประมุขเผ่ามังกรตกตายไป ตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่ามังกรตอนนี้ก็คืออาวุโสสูงสุดทั้ง 2 และทั้งคู่ก็เป็นแค่เซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์เท่านั้น…
 
ผู้ที่กระทั่งเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์อาศัยแค่กำมือเบาๆก็บีบให้ตกตายได้ คิดเข่นฆ่าพวกมันเกรงว่าคงง่ายดายยิ่งกว่าหามดมาบี้ให้ตายสักตัว…
 
ตอนนี้คนของเผ่ามังกรจึงได้แต่มองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาหวาดผวาแฝงวิงวอน ต่างวิตกกังวลว่าต้วนหลิงเทียนจะเปลี่ยนใจเป็นที่สุด!
 
พวกมันเองก็มองออกได้ไม่ยาก
 
ภรรยาของต้วนหลิงเทียนนั้น คล้ายเชื่อฟังต้วนหลิงเทียนเป็นที่สุด หากต้วนหลิงเทียนพูดสักคำว่าจะทำลายเผ่ามังกร เกรงว่าภรรยาของต้วนหลิงเทียนคงลงมือทันทีอย่างไร้ปราณี…
 
“หากข้าสามารถมีภรรยาแบบนี้ได้…ต่อให้อายุขัยข้าจะเหลือแค่ครึ่งปีข้าก็ยอม”
 
“ต้วนหลิงเทียนไปหาภรรยาประเสริฐเช่นนี้มาจากที่ใดกัน…”
 
“ภรรยาเป็นเซียนอมตะจากสวรรค์…เช่นนั้นกล่าวได้ว่าต้วนหลิงเทียนกลับมีภรรยาเป็นนางฟ้าจริงๆ…”
 
…
 
เหล่าสมาชิกเผ่ามังกรทั้งหลายกระซิบคุยกันอย่างหวั่นหวาด แค่พลังฝีมือของต้วนหลิงเทียนเองก็ทำให้พวกมันยำเกรงมากแล้ว แต่สามารถทำให้นางฟ้าอันร้ายกาจเช่นนี้เป็นภรรยาได้ ยิ่งทำให้พวกมันทั้งครั่นคร้ามและอิจฉายิ่งกว่าเดิม!!
 
ยังอดไม่ได้ที่จะคิดไป ว่าต้วนหลิงเทียนคนนี้ช่างโชคดีเหลือเกิน
 
“ไม่ต้องสนใจพวกมันหรอก อย่างไรเสียพวกมันก็ไม่อาจก่อคลื่นลมใดๆได้แล้ว”
 
ได้ยินคำถามของเค่อเอ๋อ ต้วนหลิงเทียนย่อมรู้ดีว่าเค่อเอ๋อกำลังถามเขาเรื่องจะให้นางจัดการคนของเผ่ามังกรรอบๆหรือไม่…
 
“พวกเรากลับกันเถอะ”
 
เสียงกล่าวของต้วนหลิงเทียนดังจบคำ ร่างต้วนหลิงเทียนกับเค่อเอ๋อก็เหินเคียงคู่กันจากไปท่ามกลางสายตาหวั่นๆของคนเผ่ามังกร
 
และพริบตาทั้งคู่ก็ออกจากถิ่นที่อยู่เผ่ามังกร และออกจากมหาภูผาสิบหมื่นอันเป็นเขตของเผ่ามังกร
 
คงเหลือเพียงสมาชิกเผ่ามังกรทั้งหลายที่ลอยร่างค้างกลางหาวกันอย่างอื้ออึง ยากจะดึงสติกลับคืนมาได้อยู่นาน
 
จนเมื่อมั่นใจว่าต้วนหลิงเทียนกับเค่อเอ๋อจากไปแล้วจริงๆ พวกมันถึงค่อยฟื้นสติกลับมา
 
คนส่วนใหญ่ยังพบว่าตอนนี้แผ่นหลังของพวกมันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น
 
“ต้วนหลิงเทียนผู้นั้น…ร้ายกาจยิ่ง!”
 
“ที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือภรรยาของมัน”
 
“ด้วยมีต้วนหลิงเทียนกับภรรยา…ต่อไป 7 ทวาราเที่ยงแท้คงกลายเป็นขุมพลังอันดับหนึ่งในแดนดิน ไม่ว่าจะเดินไปที่ใดก็คงไม่มีใครกล้าหือ!”
 
…
 
พอนึกถึงความร้ายกาจของต้วนหลิงเทียนกับภรรยาขึ้นมา เหล่าคนของเผ่ามังกรก็หวาดกลัวไม่หาย…
 
“ไม่น่าแปลกใจเลยว่าไฉนก่อนหน้าต้วนหลิงเทียนถึงกล่าวไว้ทำนองถึงจะไม่ได้ร่วมมือกับท่านประมุข แต่ก็สามารถฆ่าเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ของเผ่าปีศาจกระทั่งขับไล่เผ่าปีศาจให้ล่าถอยกลับแดนเนรเทศได้…ที่แท้มันมีความสามารถจริงๆ!”
 
“มันกระทั่งไม่ต้องลงมือด้วยตัวเองด้วยซ้ำ แค่เอ่ยปากสั่งภรรยาคำเดียว…น่ากลัวว่าเผ่าปีศาจจะรีบหนีกลับแดนเนรเทศไม่ทัน!”
 
…
 
หลังได้เห็นพลังอันน่าสะพรึงกลัวของภรรยาต้วนหลิงเทียน สมาชิกเผ่ามังกรทั้งหลายก็ตระหนักได้ทันที
 
คืนวันอันดีของเผ่าปีศาจจบสิ้นลงแล้ว!
 
“7 ทวาราเที่ยงแท้…สุดท้ายก็กำลังจักทะยานฟ้าแล้วจริงๆ!”
 
เผ่ามังกรหลายคนอดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมาด้วยความอิจฉา
 
ในเมื่อต้วนหลิงเทียนเป็นผู้นำของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ สตรีนางนั้นในฐานะภรรยาต้วนหลิงเทียนก็ย่อมเป็นคนของ 7 ทวาราเที่ยงแท้เช่นกัน
 
หากต้วนหลิงเทียนกับภรรยาช่วยกันเข่นฆ่าสังหารเผ่าปีศาจ และขับไล่พวกปีศาจให้ล่าถอยกลับแดนเนรเทศได้สำเร็จ…เช่นนั้นก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทั้งคู่ย่อมกลายเป็นผู้ปลดปล่อยแห่งดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าแน่นอน!
 
ถึงตอนนั้น 7 ทวาราเที่ยงแท้คงทะยานขึ้นมาเป็นขุมพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในแดนดินอย่างไร้ผู้ใดทัดทาน…
 
ต้วนหลิงเทียนย่อมไม่รู้เลยว่าคนเผ่ามังกรกำลังคิดอะไรกันอยู่
 
ตอนนี้เขากับเค่อเอ๋อกำลังพากันเหินร่างมุ่งหน้าสู่ภาคเหนือ หมายกลับไปยังขุนเขาไร้นามอันเป็นสถานที่ตั้งฐานที่มั่นชั่วคราวของ 7 ทวาราเที่ยงแท้
 
“เค่อเอ๋อ…พลังของเจ้า ดูเหมือนว่าจะก้าวหน้าขึ้นอีกแล้ว”
 
ระหว่างทางต้วนหลิงเทียนอดไม่ได้ที่จะหันไปมองถามเค่อเอ๋อ
 
“อื้อ”
 
เค่อเอ๋อพยักหน้ารับเบาๆ “ไม่กี่วันที่ผ่านมา ข้าพึ่งประสบความก้าวหน้าขึ้นอีกเล็กน้อย”
 
ด้วยมีเค่อเอ๋อกล่าวยืนยัน ต้วนหลิงเทียนก็ตระหนักได้ว่าเขามองไม่ผิด
 
วันนี้วิธีการลงมือเข่นฆ่าประมุขเผ่ามังกรของเค่อเอ๋อ มันทรงพลังยิ่งกว่าตอนที่นางฆ่าเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ทั้ง 2 ที่แดนลับต่างสวรรค์เสียอีก
 
“มันไม่มีผลกระทบอะไรใช่หรือไม่?”
 
ต้วนหลิงเทียนกล่าวถามออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจัง
 
นี่เป็นสิ่งที่เขารู้สึกกังวลมากที่สุด
 
เขากลัวว่ายิ่งเค่อเอ๋อก้าวหน้ามากขึ้นเท่าไหร่ ก็จะยิ่งมีผลกระทบมากขึ้นเท่านั้น และสุดท้ายเขากลัวว่ามันจะส่งผลร้ายจนกลายเป็นได้ไม่คุ้มเสีย
 
“ไม่เลยเจ้าค่ะพี่เทียน”
 
ได้ยินวาจามากความห่วงใยของต้วนหลิงเทียน เค่อเอ๋อก็ส่ายหัวไปมาพลางคลี่ยิ้มอ่อนโยน
 
“ดีแล้ว”
 
ต้วนหลิงเทียนพอได้โล่งใจขึ้นมา
 
“หลังกลับไปพักสักระยะ พวกเราลองย้อนกลับไปภูมิภาคเบื้องล่างเพื่อหาท่านพ่อกับท่านแม่ดูอีกรอบ…หากพวกเราเจอทุกคนแล้วค่อยจัดการเรื่องเผ่าปีศาจให้พวกมันมาทางไหนกลับไปทางนั้นดีหรือไม่?”
 
ต้วนหลิงเทียนหันไปมองกล่าวกับเค่อเอ๋อถึงสิ่งที่เขาคิดไว้ในใจ
 
“ข้าฟังพี่เทียน”
 
เค่อเอ๋อยิ้มตอบ
 
ทันใดนั้นใบหน้าต้วนหลิงเทียนก็คลี่ยิ้มสดใสออกมาทันที ยังเอื้อมมือไปเกลี่ยผมข้าแก้มเค่อเอ๋อเบาๆ ในแววตาเต็มไปด้วยความอ่อนโยนรักถนอม
 
ในชีวิตสามารถมีภรรยาแสนดีขนาดนี้ได้ เขายังจะต้องการอะไรอีก?
 
ด้วยความเร็วของเค่อเอ๋อกับต้วนหลิงเทียน ทั้งคู่ได้ย้อนกลับมาถึงฐานที่มั่นชั่วคราวของ 7 ทวาราเที่ยงแท้ที่ตั้งอยู่บนขุนเขาไร้นามทางภาคเหนือในเวลาอันสั้น
 
และหลังจากที่ทั้งคู่พักอยู่ในขุนเขาไร้นามอยู่ระยะหนึ่ง ก็เริ่มเตรียมตัวย้อนกลับไปยังภูมิภาคเบื้องล่างของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋า
 
“พี่เทียน…พวกเสี่ยวเฮย เสี่ยวไป๋และเสี่ยวจินคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”
 
ก่อนออกเดินทางเค่อเอ๋ออดไม่ได้ที่จะนึกถึงเจ้า 3 ตัวน้อยขึ้นมา ที่จนป่านนี้ยังไม่ได้กลับออกมาจากแดนลับต่างสวรรค์เลย จึงอดหันไปมองถามต้วนหลิงเทียนด้วยความเป็นห่วงไม่ได้
 
เพราะตอนที่อยู่ในแดนลับต่างสวรรค์หลังได้พบเจอพี่สาวอย่างก่านหรูเยี่ยนแล้ว อีกฝ่ายก็เล่าเรื่องเจ้าตัวน้อยทั้ง 3 ให้นางฟัง
 
ทว่าจนบัดนี้ทุกคนก็กลับออกมาจากแดนลับต่างสวรรค์ได้สักพักแล้ว แต่ทั้ง 3 ยังไม่กลับกันออกมาเลย
 
เค่อเอ๋อจึงอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงพวกมันขึ้นมา
 
“ไม่ต้องห่วงหรอก”
 
ถึงแม้ว่าในใจต้วนหลิงเทียนเองก็เป็นกังวลทั้งห่วงใยทั้ง 3 ไม่น้อย แต่เมื่อเห็นภรรยาเป็นกังวลเขาก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวปลอบออกไป “เจ้าไม่ได้ฟังที่ทุกคนบอกหรือ…ตอนนี้พวกมันไม่ได้เหมือนเมื่อก่อนแล้ว”
 
“ผู้เฒ่าพยากรณ์ยังบอกเองว่าพวกมันร้ายกาจขึ้นมาก เห็นว่ายังไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าเซียนอมตะเสเพลธรรมดาๆด้วยซ้ำ!”