ตอนที่ 2,447 : ฆ่าเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์!
 
“วันนี้เราผู้เฒ่าจักสังหารเด็กน้อยปากมิสิ้นกลิ่นน้ำนมเจ้าเสีย!!”
 
“หากชาติหน้ามีจริงเจ้าก็จดจำใส่หัวเอาไว้ให้ดี…ว่าในโลกนี้เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคนเสมอ!!”
 
ร่างที่พุ่งทะยานแหวกฟ้าไปราวพญาเหยี่ยวของอาวุโสฉี เมื่อพุ่งทะยานเข่นฆ่าสังหารไปเจียนถึงตัวต้วนหลิงเทียนมันก็กล่าววาจาออกมาเสียงเย็น!
 
เรียกว่าคำพูดที่มันกล่าวออกก็เหมือนพิพากษาโทษตายให้ต้วนหลิงเทียนโต้งๆ!
 
และแทบจะพร้อมกันกับที่คำของอาวุโสฉีดังจบคำ
 
“เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคน?”
 
“ให้ข้าชมดูหน่อยปะไร!”
 
ห่างออกไปไม่ไกลนัก ท่ามกลางรังสีกระบี่นับหมื่นพันที่เริ่มรวมตัวกัน ก็มีเสียงต้วนหลิงเทียนดังขึ้นอย่างประจวบเหมาะ
 
วู้ม! วู้ม! วู้ม! วู้ม! วู้ม!
 
…
 
และแทบจะเป็นเวลาที่เสียงต้วนหลิงเทียนดังจบคำ รังสีกระบี่นับหมื่นพันรวมถึงร่างกายเขาที่แปรเปลี่ยนไปเป็นรังสีกระบี่อย่างอัศจรรรย์ก็เริ่มหลอมรวมกันเป็นหนึ่ง!
 
ภายใต้สายตาของทุกคน ต่างเห็นได้ชัดว่ารังสีกระบี่ทั้งหมดควบรวมกันเป็นหนึ่งได้อย่างอัศจรรย์นัก!
 
และเมื่อรังสีกระบี่นับหมื่นพันที่ว่าผสานหลอมรวมเป็นหนึ่งแล้ว แสงสว่างเจิดจ้าปานตะวันก็สาดส่องออกมาอย่างแรงกล้า พาลให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะหยีตาลงโดยไม่รู้ตัว!
 
และในขณะที่หยีตาพวกมันก็พบว่า
 
รังสีกระบี่นับหมื่นพันหลังผสานหลอมรวมกันจนส่องแสงสว่างเจิดจ้า บัดนี้ได้กลับกลายเป็นกระบี่เล่มหนึ่ง…ยังเป็นกระบี่ที่แลดูธรรมดาอย่างถึงที่สุด
 
รูปลักษณ์กระบี่ไม่ได้มีใดโดดเด่นแม้แต่น้อยหากจะเทียบกับแสงสว่างเจิดจ้าที่สาดส่องออกมาเมื่อครู่
 
“กระบี่เล่มนี้มัน…”
 
อย่างไรก็ตามกระบี่ธรรมดาๆแลดูไม่มีราคาค่างวด กลับทำให้เซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ทั้งหมดที่ชมดูเรื่องราวอยู่ถึงกับชักสีหน้าจริงจังขึ้นมา
 
เพียงเพราะตอนนี้พวกมันสามารถตระหนักได้รางๆ…
 
กระบี่เล่มนี้หาได้ธรรมดาไม่!
 
ซู่ม! ซู่มม!!
 
ด้านอาวุโสฉีที่โจนทะยานเข้ามา บัดนี้สภาวะทั่วร่างถูกเร่งเร้าถึงขีดสุดมือทั้ง 2 ที่งองุ้มเป็นกรงเล็บยิ่งมายิ่งแผ่งกลิ่นอายคมกล้า เงาร่างวิหกที่ปรากกฏคลุมกายสยายปีกออกกว้างฉีกแหวกอากาศปรี่เข้ามาดั่งมีดคม!
 
“ลงนรกไปเสีย!!”
 
ทันใดนั้นอาวุโสฉีพลันตะโกนออกมาอย่างอำมหิต สองมือแผ่พุ่งรังสีพลังออกมาถึงขีดสุด ราวกับมันได้รีดเค้นพลังเพิ่มเข้าไปอีกส่วน! เป็นพลังที่เหลือในร่างทั้งหมด!!
 
และเหตุผลที่ไฉนมันถึงได้เร่งเร้าพลังออกมาทั้งหมดอย่างไม่ออมรั้ง เพราะมันเองก็ตระหนักได้ถึงความไม่ธรรมดาของกระบี่แลดูสามัญที่ต้วนหลิงเทียนแปลง!
 
กระบี่แลดูธรรมดาเล่มนั้น เพียงแค่ลอยล่องอยู่เฉยๆ ก็ให้ความรู้สึกอันตรายอย่างถึงขีดสุดกับมัน!
 
มันไม่อาจประมาท!
 
“เจ้าจะเป็นเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์คนแรกที่ข้าต้วนหลิงเทียนฆ่า!”
 
ในขณะที่อาวุโสฉีคำรามเสียงอำมหิตพร้อมเร่งเร้าพลังชั่วชีวิตจู่โจมโถมมา กระบี่สามัญที่เกิดจากกระบวนท่าที่แข็งแกร่งที่สุดของต้วนหลิงเทียน ก็เปล่งเสียงออกมา!
 
ฟั่ฟฟฟ!!
 
และแทบจะพร้อมกันกับที่เสียงกล่าวต้วนหลิงเทียนดังจบคำ กระบี่สามัญที่ว่าก็พุ่งทะยานออกไปอย่างไม่รีบไม่ร้อน!
 
กระบี่หมุนควงตามแกนนอน ความเร็วแลดูเชื่องช้าเป็นอย่างยิ่ง
 
อย่างน้อยๆจางยี่กับหานเฉวี่ยไน่ที่พลังฝึกปรืออ่อนด้อยที่สุดในบรรดาทุกคนในที่นี้ ก็สามารถเห็นวิถีกระบี่ดังกล่าวได้อย่างชัดเจน
 
อย่างไรก็ตามทั้งคู่ไม่อาจสัมผัสได้…
 
กระบี่ที่กำลังหมุนควงและพุ่งออกไปด้วยความเร็วไม่สูงที่ว่า ที่แท้แล้วอัดแน่นไปด้วยความลึกล้ำมากมาย
 
และความลึกล้ำของกระบี่ ก็มีแต่เพียงเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์เท่านั้นที่สัมผัสได้!
 
กระทั่งเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ ก็ไม่อาจแลเห็น
 
“กระบี่เล่มนี้…มิใช่แค่กระบี่!”
 
สีหน้าของเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ 5 คนที่เหลือเริ่มเปลี่ยนเป็นตึงเครียด
 
เนื่องจากพวกมันสัมผัสได้ว่าต้วนหลิงเทียนที่แปลงเป็นกระบี่และพุ่งควงออกไปอย่างเชื่องช้านั่น หาได้ธรรมดาแม้แต่นิดเดียว
 
มองแว่บแรกก็เห็นเป็นเพียงกระบี่ธรรมดาๆ กำลังทะยานออกไปด้วยความเร็วต่ำต้อยเท่านั้น
 
อย่างไรก็ตามพวกมันสัมผัสได้ถึงพลังลึกลับประการหนึ่ง!
 
และพลังลึกลับที่ว่า พวกมันก็สัมผัสได้ในขณะที่ต้วนหลิงเทียนลงมือเข่นฆ่าเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ก่อนหน้า
 
ก่อนหน้านี้พวกมันได้ยินเสียงตวัดกระบี่อย่างน้อย 5ครั้ง ก่อนที่รังสีกระบี่ทั้งหลายจะหลอมรวมกันก่อให้เกิดเป็นพลังทำลายอันน่าพรั่นพรึง!
 
และตอนนี้ขณะที่กระบี่ท่องไปอย่างไม่รีบไม่ร้อนในอากาศพวกมันก็สัมผัสได้ถึงพลังอันลึกลับดุจเดียวกัน!
 
“กายกระบี่รวมหนึ่ง!”
 
“13 กระบี่บงกชฟ้า!”
 
ต้องกล่าวเลยว่าสายตาของเหล่าเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์นั้นไม่ใช่ชั่ว
 
เนื่องเพราะกระบี่แลดูสามัญของต้วนหลิงเทียนนั้นไม่ได้ง่ายดายจริงๆ!
 
ตัวกระบี่ยามนี้ไม่เพียงอัดแน่นไปด้วยสำนึกกระบี่สูงล้ำจากขอบเขตที่ 4 ของยอดใจกระบี่อย่าง กระบี่ใจกระจ่าง ยังอัดแน่นไปด้วยเวทย์พลัง 13 กระบี่บงกชฟ้า!
 
สำหรับต้วนหลิงเทียนแล้ว พลังของยอดใจกระบี่นั้นแทบไม่ต่างอะไรจากวรยุทธ์เซียนอมตะในระนาบเทวโลกเลย อีกทั้งมันก็สามารถผสานเข้ากับเวทย์พลังได้อย่างสมบูรณ์!
 
ซู่ม! ซู่มมม!!
 
อาวุโสฉีเองก็โจนทะยานเข้าใกล้ต้วนหลิงเทียนมากขึ้นเรื่อยๆ ปีกเงาร่างวิหกตัวเขื่องยิ่งมายิ่งคล้ายเปี่ยมล้นไปด้วยสภาวะแหลมคม ปานจะฉีกกระชากได้ทุกสิ่ง!
 
ฟั่ฟฟฟฟ!
 
เผชิญหน้ากับการลงมืออย่างดุร้ายของอาวุโสฉี ร่างต้วนหลิงเทียนที่แปรเปลี่ยนไปเป็นกระบี่ แม้จะพุ่งไปอย่างไม่รีบไม่ร้อนหากแต่พริบตาที่จะปะทุมันก็ปะทุพลังคมกล้าออกมาสายหนึ่ง
 
เมื่อพลังดังกล่าวปะทุออกความว่างเปล่าคล้ายถูกทะลวงเจาะ จนก่อเกิดเป็นอุโมงค์อากาศ!
 
และอุโมงค์อากาศที่ว่ายิ่งมาก็ยิ่งใหญ่ขึ้น!
 
สุดท้ายก็ใหญ่พอจะคลุมครอบไปทั้งร่างอาวุโสฉี!
 
ฉัวะ!!
 
เสียงเบาๆดังขึ้นเข้าหูทุกคน มองไปทั้งหมดเห็นเป็นร่างอาวุโสฉีกับต้วนหลิงเทียนที่กลายเป็นกระบี่พุ่งสวนกัน…
 
ต้วนหลิงเทียนที่กลายเป็นกระบี่ไปแล้วตอนนี้ลอยอยู่ตำแหน่งของอาวุโสฉีก่อนหน้า กลับกันอาวุโสฉีก็หยุดลอยในตำแหน่งที่ต้วนหลิงเทียนอยู่ก่อนหน้า
 
วูบ! วูบ! วูบ! วูบ! วูบ! วูบ!
 
…
 
ทันใดนั้นทุกสายตาของผู้คนในที่เกิดเหตุก็หันมองสลับไปมาระหว่างต้วนหลิงเทียนที่เป็นกระบี่ไปแล้วกับอาวุโสฉีด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าที่แท้ผลลัพธ์เป็นเช่นไร
 
ส่วนเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ทั้ง 5 ตอนนี้ต่างมองจ้องไปยังร่างอาวุโสฉีไม่วางตา ไม่มีใครหันไปมองต้วนหลิงเทียนที่แปลงเป็นกระบี่สักคน
 
วู้มม!!
 
ทันใดนั้นกระบี่ที่ลอยล่องอยู่ก็ปรากฏแสงสว่างเจิดจ้าออกมาอีกรอบ และหลังจากที่แสงสว่างจ้าจางลงร่างต้วนหลิงเทียนก็ปรากฏขึ้นให้เห็นอีกครั้ง
 
หลังจากที่ต้วนหลิงเทียนปรากฏร่างแล้ว เขาก็ค่อยๆหันหลังกลับไปมองอาวุโสฉีที่พุ่งสวนกับร่างกระบี่เขาไปเมื่อครู่ด้วยสายตาเฉยเมย
 
“มัน…มันยังอยู่ดีหรือ?”
 
“หากมันอยู่ดี…แล้วเสียงเมื่อครู่เล่า?”
 
…
 
ตอนนี้แทบจะทุกสายตาต่างหันไปมองด้านอาวุโสฉีอย่างพร้อมเพรียง
 
และทันทีที่ทุกสายตาทอดมองลงไปบนร่างอาวุโสฉี
 
เปรียะ! เปรียะ! เปรียะ! เปรียะ!
 
…
 
ภายใต้สายตาของทุกคนร่างอาวุโสฉีสั่นสะท้านขึ้นมา ก่อนที่ทั่วร่างจะเริ่มบังเกิดรอยร้าวอันมีต้นตอมาจากหลุมหนึ่งบริเวณหว่างคิ้ว!
 
เป็นบาดแผลฉกรรจ์ที่เข่นฆ่าเซียนอมตะเสเพลได้!
 
เปรี๊ยะ!
 
และความจริงก็พิสูจน์ให้เห็นชัด บัดนี้กลิ่นอายชีวิตไม่หลงเหลืออยู่บนร่างอาวุโสฉีอีกต่อไป ร่างมันสะท้านเบาๆขึ้นอีกครา ก็เริ่มแตกสลายกลายเป็นละอองพลังหายสาบสูญไปในสวรรค์และโลก…
 
เซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ ตาย!
 
เงียบ!
 
ทุกคนล้วนเงียบกริบ!!
 
หลังจากที่ร่างอาวุโสฉีดั่งธุลีต้องลมปลิวหายไปไม่เหลือแม้แต่ละอองคลี ทุกสายตาก็หันขวับไปจับจ้องต้วนหลิงเทียนอีกครั้ง
 
“พี่ใหญ่หลิงเทียน…กระทั่งเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ยังฆ่าได้ง่ายๆ นั่นมิใช่หมายความว่า…ความแข็งแกร่งของพี่ใหญ่เทียบได้กับเซียนอมตะเสเพล 8ทัณฑ์แล้วหรือไร!?”
 
หานเฉวี่ยไน่มองชมต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาประหลาดใจ และบัดนี้ความกังวลที่ท่วมท้นในใจก็สลายหายไปไม่มีเหลือ
 
ถึงแม้นางจะเชื่อใจพี่ใหญ่หลิงเทียนมาโดยตลอด แต่เพราะก่อนหน้านี้นางไม่รู้ถึงกุ้นบึ้งพลังของพี่ใหญ่ จึงอดไม่ได้ที่จะหลั่งเหงื่อเย็นออกมาเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์อันตรายแบบนั้น
 
มาตอนนี้พอเห็นพี่ใหญ่หลิงเทียนของนางเข่นฆ่าเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ได้ง่ายๆ นางจึงอดไม่ได้ที่จบังเกิดความโล่งใจถึงที่สุด
 
“นะ…นี่มัน”
 
จางยี่บัดนี้ตะลึงค้างไปแล้ว เพราะเรื่องราวตรงหน้าเป็นอะไรที่อยู่เหนือสามัญสำนึกของมันอย่างสิ้นเชิง
 
ในฐานะที่เป็นคนของสำนักเทียนซือ ขุมพลังระดับแนวหน้าของระนาบเหยียนหวง มันย่อมรู้เป็นธรรมดา…
 
ว่าตลอดทั้งประวัติศาสตร์อันยาวนานของระนาบเหยียนหวง เคยปรากฏขึ้นแต่ครึ่งก้าวเซียนอมตะที่มีพลังเทียบได้กับเซียนอมตะเสเพล 7 เท่านั้น…เหนือกว่านั้นไม่เคยมีมาก่อนเลย!!
 
ทว่าตอนนี้กลับปรากฏครึ่งก้าวเซียนอมตะที่มีพลังทัดเทียมเซียนอมตะเสเพล 8 ทัณฑ์ขึ้นต่อหน้าต่อตา!!
 
‘เมื่อครู่ข้าได้ยินพวกเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์มันพูดกัน…ว่าระนาบอื่นๆก็ไม่เคยปรากฏครึ่งก้าวเซียนอมตะที่เหนือกว่าเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์มาก่อน’
 
‘นั่นมิใช่ว่าน้องหลิงเทียนได้เขียนประวัติศาสตร์หน้าใหม่แล้วหรือไร?’
 
‘ไม่สิ! ครั้งสุดท้ายที่แดนลับต่างสวรรค์เปิดออก ในระนาบเซียนของน้องหลิงเทียนก็เคยปรากฏตัวตนอย่างฟงชิงหยางขึ้นมา พลังฝีมือยังเทียบได้กับเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์!’
 
‘แต่นั่นก็เอามาเทียบไม่ได้…เพราะที่พลังฝีมือของฟงชิงหยางบรรลุถึงระดับนั้น ล้วนแล้วแต่เพราะได้รับมรดกสืบทอดของต้าหลัวจินเซียนไปแล้ว! ตอนที่ยังไม่ได้รับสืบทอดมรดก ต่อให้จะมีกระบี่เซียนอมตะในมือให้ใช้ทุกสิ่งที่มี พลังก็เพียงเทียบได้กับเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์เท่านั้น ยังอ่อนด้อยกว่าน้องหลิงเทียนในตอนนี้นัก!’
 
‘ไม่อยากจะเชื่อเลย! เรื่องแบบนี้มันเป็นไปได้ยังไงกัน…นี่ถ้าหากน้องหลิงเทียนได้รับมรดกของต้าหลัวจินเซียนเล่า? ความแข็งแกร่งของน้องหลิงเทียนจะกลายเป็นน่ากลัวถึงขนาดไหนกัน!?’
 
คิดถึงจุดนี้ใจจางยี่ก็แทบจะหยุดเต้น
 
เรียกว่ามันมั่นใจถึงที่สุด
 
หากต้วนหลิงเทียนได้รับมรดกของต้าหลัวจินเซียนรอบนี้ล่ะก็ พลังฝีมือจะก้าวข้ามทุกขอบเขตในระนาบโลกียะที่ผู้คนสามารถจินตนาการออกได้เป็นแน่ จะกลายเป็นตัวตนอันไร้เทียมทานหนึ่งเดียวในระนาบโลกียะทั้งมวลก่อนที่จะขึ้นสู่สวรรค์!
 
กระทั่งเซียนอมตะเสเพล 9 ทัณฑ์ที่ทรงพลังสูงสุดในระนาบโลกียะ ก็ยากจะเป็นคู่มือให้ต้วนหลิงเทียนได้!!
 
เมื่อนึกถึงจุดนี้พอจางยี่มองไปยังต้วนหลิงเทียนอีกครั้งในแววตาก็ฉายความนับถือเลื่อมไสและบังเกิดความยินดีกับต้วนหลิงเทียนจากใจ
 
ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด!
 
…
 
ขณะเดียวกันทางด้านเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ทั้งหลายก็พึ่งจะกลับสู่ความรู้สึก และพอรู้สึกตัวสิ่งแรกที่ทำก็คือสูดลมหายใจเข้าด้วยความหนาวเหน็บ!
 
ตอนนี้บรรยากาศโดยรอบเสมือนเปลี่ยนเป็นตึงเครียดบีบคั้นในพริบตา
 
“มัน…ไฉนร้ายกาจถึงขนาดนี้ได้!”
 
สีหน้าท่าทีของเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ทั้ง 5 ก็แลดูเคร่งขรึมนัก!