ตอนที่ 2,442 : ฆ่าทันที!
 
 
“ใช่”
 
ต่อหน้าเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ก่านหรูเยี่ยนย่อมไม่กล้าละเลยล่าช้า
 
เซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์นั้น…
 
เป็นตัวตนที่อาศัยแค่ปลายนิ้วก็เข่นฆ่านางได้อย่างง่ายดาย!
 
“ฮ่าๆๆ…!!”
 
หลังจากได้รับคำยืนยันจากก่านหรูเยี่ยน ชายชราชุดเทาก็หันไปมองเค่อเอ๋อ พร้อมระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างสมใจ
 
“ข้ามิคิดมาก่อนเลยว่าการเก็บเกี่ยวครานี้จักได้ผลเลิศล้ำนัก…ไม่เพียงแต่ข้าจะได้ยอดสมบัติสวรรค์ประเภทศาสตรามาครอง ข้ายังจักได้รับยอดสวรรค์ประเภทเครื่องรางคุ้มกันวิญญาณให้นิกายข้าอีกด้วย!”
 
ในฐานะตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ ชายชราย่อมอยู่มานานมากแล้ว
 
ด้วยเพราะความที่มันอยู่มานาน มันจึงระวังไปทุกเรื่อง และมักย้ำคิดก่อนลงมือทำอะไรเสมอ
 
ถึงแม้สตรีที่มาหยุดขวางมันเอาไว้ จะมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับกับสตรีขอบเขตเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนราวกับแกะ
 
แต่มันไม่กล้ามั่นใจได้สิบส่วนเต็มว่าอีกฝ่ายจะเป็นพี่น้องฝาแฝดกันจริงๆ!
 
ที่มันไม่กล้ามั่นใจเต็มสิบส่วนเพราะ วินาทีที่สตรีนางนี้ปรากฏตัวขึ้นมาขวางทางมันไว้ มันมิอาจหยั่งถึงพลังฝีมือของอีกฝ่ายได้เลย!
 
ถึงแม้ทุกคนโดยรอบจะกล่าวว่านางสมควรมียอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณ แต่มันก็ยังไม่ปักใจเชื่อ
 
ถึงในใจมันจะมีความคิดดุจเดียวกัน แต่มันก็ไม่กล้ามั่นใจเต็มสิบส่วน
 
ด้วยเหตุนี้มันจึงลองตรวจสอบเรื่องราวอีกครั้ง
 
และการตอบสนองของก่านหรูเยี่ยน ไม่ว่าจะเป็นสีหน้าท่าทางทั้งแววตารวมถึงกลิ่นอายเลือดเนื้ออันเยาว์วัยของอีกฝ่าย ก็ทำให้มันเริ่มมั่นใจได้ชัดขึ้น
 
‘ผู้ใดก็ตามที่คิดเข้ามาในแดนลับต่างสวรรค์แห่งนี้ หากมิใช่เซียนอมตะเสเพล อย่างน้อยก็ต้องเป็นผู้ที่บรรลุขอบเขตเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนขึ้นไปตั้งแต่อายุไม่ถึง 100 ปี…จากกลิ่นอายเลือดเนื้อและความเยาว์วัยของสตรีนางนี้ที่มีพลังฝึกปรือเพียงเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยน เห็นได้ชัดแล้วว่านางอายุไม่ถึงร้อยปีแน่นอน…’
 
ไม่ทราบตั้งแต่เมื่อไหร่สายตาของชายชราหันไปตกลงบนร่างก่านหรูเยี่ยนอีกครั้ง พลางกล่าวในใจ
 
‘ในเมื่อยาโถวน้อยนี่เป็นพี่สาวฝาแฝดของนาง…ก็มากพอจะบอกให้รู้ว่ายาโถวน้อยเบื้องหน้าสมควรอายุไม่ถึงร้อยปีด้วย’
 
‘ผู้ที่ยังมีอายุไม่ถึงร้อยปีไหนเลยจะเป็นเซียนอมตะเสเพลได้! อย่างดีก็เป็นได้แค่ครึ่งก้าวเซียนอมตะเท่านั้น!!’
 
พอนึกถึงจุดนี้ผู้ชราชุดเทาก็หันกลับไปมองเค่อเอ๋อด้วยสายตากระจ่าง
 
ในสายตากระจ่างที่ว่า ยังเผยประกายแห่งความโลภไม่น้อย!
 
ความโลภที่วว่าแน่นอนว่าพุ่งเป้าไปยังยอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณที่เค่อเอ่อสมควรพกติดตัว
 
“ส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณมาเสียแล้วข้าจะฆ่าเพียงเจ้าเท่านั้น…”
 
ชายชรากล่าวกับเค่อเอ๋อด้วยประกายตาดุร้าย “หากเจ้ามิร่วมมือกับข้าแต่โดยดี ไม่เพียงแต่ข้าจะฆ่าเจ้าเพื่อเอายอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณด้วยตัวเอง ข้ายังจะฆ่าพี่สาวฝาแฝดของเจ้าทิ้งอีกคน…ให้เจ้าได้มีเพื่อนร่วมเดินทางไปปรภพ!”
 
ชายชราชุดเทากล่าวข่มขู่เค่อเอ๋อออกมาด้วยน้ำเสียงเฉยเมย สายตาที่ใช้มองมาทำราวกับชมดูเหลือบไร
 
เพราะสำหรับมันแล้วเค่อเอ๋อก็อ่อนแอไม่ต่างใดจากมด
 
มันคิดแบบนี้จริงๆ
 
ตัวตนที่อายุไม่ถึงร้อยปี ต่อหน้ามันที่เป็นถึงเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ ก็ไม่ต่างจากมดตัวกระจ้อย!
 
วูบ!
 
หน้าก่านหรูเยี่ยนเปลี่ยนสีไปทันใด ด้วยไม่คิดจริงๆว่าชายชราจะกล่าววาจาแบบนั้นออกมา
 
หากน้องสาวนางมอบยอดสมบัติสวรรค์คุ้มกันวิญญาณอะไรที่ว่าไปแล้ว มันยังจะฆ่าน้องสาวนางอีกหรือ?
 
“เค่อ…”
 
ในขณะที่ก่านหรูเยี่ยนกำลังจะกล่าวใดบางอย่าง
 
และเหล่าผู้ชมโดยรอบกำลังมองเค่อเอ๋อด้วยสายตาเวทนาเพราะเสียดายที่เค่อเอ๋อกำลังจะถูกบีบคั้นจนตาย
 
ท่ามกลางทุกสายตาทุกคน
 
“ยอดสมบัติสวรรค์ในมือเจ้า…พี่สาวข้าอยากได้”
 
เค่อเอ๋อคล้ายไม่ได้ยินวาจาขู่ข่มอะไรของชายชราชุดเทาทั้งสิ้น เพียงหันไปมองกล่าวกับชายชราด้วยสายตาเฉยเมยไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ
 
และคำพูดนี้ก็กล่าวออกมาขัดคำก่านหรูเยี่ยนพอดี ทำให้ก่านหรูเยี่ยนถึงกับอึ้งค้างไปไม่เป็น
 
นี่มันอะไร!?
 
เค่อเอ๋อถึงกับขัดคำของนางแถมกล่าววาจาทำนองนี้ออกมา!
 
‘ดูเหมือนเค่อเอ๋อจะจนตรอกเพราะคำขู่ของอีกฝ่าย…บ้าเอ๊ย! ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะข้าคนเดียว!’
 
พอคิดขึ้นมาสีหน้าแววตาก่านหรูเยี่ยนก็เผยความสำนึกผิดนัก
 
เพียงเพราะนางคิดว่าที่น้องสาวของนางต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์ไร้ทางถอยแบบนี้ เพราะคำพูดโง่ๆของนางเป็นเหตุทั้งสิ้น!
 
“นาง…เสียสติไปแล้วจริงๆ…”
 
ทุกคนโดยรอบอดไม่ได้ที่จะอึ้งกับคำของเค่อเอ๋อ
 
กระทั่งชายชราชุดเทาเองกก็อดไม่ได้ที่จะนิ่งค้างไปเพราะตะลึง
 
ฟุ่บ!
 
จนกระทั่งมันพบว่าอยู่ดีๆสตรีร่างบางเบื้องหน้าก็อันตรธานหายไปในอากาศว่างเปล่า หน้าของมันก็เปลี่ยนสีไปทันที!
 
มันย่อมรู้เป็นธรรมดาว่าอยู่ดีๆร่างสตรีเบื้องหน้าไม่มีทางหายตัวไปเฉยๆในอากาศได้!
 
‘แย่แล้ว!’
 
ทันใดนั้นสังหรณ์อัปมงคลหนึ่งพลันผุดขึ้นในใจผู้ชราและเริ่มกัดกินจิตใจของมันทันที สองตาเพ่งมองไปเบื้องหน้าเพื่อหาร่างบางอย่างลนลาน
 
อนิจจามันมองเห็นก็ได้แต่เงาเลือนรางร่างหนึ่งเท่านั้น เป็นเงาร่างอันมีความเร็วสูงล้ำจนน่ากลัว!
 
ยิ่งไปกว่านั้นในขณะที่สีหน้ามันเปลี่ยนไป เงาร่างที่ว่าก็เจียนบรรลุถึงมันอยู่รอมร่อ!!
 
‘ซะ…เซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์’
 
จังหวะนี้ให้ชายชราชุดเทาความรู้สึกช้าเพียงใด มันก็รู้สึกได้
 
ความเร็วของร่างเลือนรางนั่น รวดเร็วจนเทียบได้กับเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์!!
 
‘ยาโถวน้อยอายุไม่ถึงร้อยปี…ไฉนเป็นเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์ไปได้!?’
 
ทันทีที่ความคิดดังกล่าวผุดขึ้นในใจของชายชรา มันก็รู้สึกว่าทุกเรื่องราวเบื้องหน้าช่างเหลวไหลสิ้นดี และขณะเดียวกันมันก็ตระหนักได้ว่ามันโง่งมถึงเพียงใดที่ไปดูแคลนอีกฝ่ายขนาดนั้น!
 
ซู่มมม!
 
ไม่รอช้า ชายชราชุดเทาปะทุพลังชั่วชีวิตออกมาทันทีอย่างไร้ซึ่งความลังเลใดๆ
 
และในหัวมันหามีความคิดต่อสู้อยู่ไม่ เพียงอยากหลบหนีไปให้ไกลเท่านั้น!
 
ต่อให้ต้องโยนยอดสมบัติสวรรค์ในมือทิ้งก็ตามที!!
 
และหลังจากที่พลังชั่วชีวิตของชายชราปะทุออกมาทุกหยาดหยด และร่างของมันก็คล้ายมีเปลวเพลิงลุกโชนท่วมร่างอย่างร้อนแรงนั้น…
 
ปงงงง!!
 
ร่างมันคล้ายกระสุนปืนใหญ่ถูกจุดระเบิด พุ่งหนีออกไปด้วยความเร็วทั้งหมดเท่าที่มันจะทำได้!
 
ทิศทางที่มันหลบหนีไปก็คือทิศทางเบื้องหลังของมัน!
 
‘หนี!!’
 
‘หนี!!’
 
…
 
ตอนนี้ในใจชายชราหลงเหลือเพียงหนึ่งความคิดเท่านั้น ขณะเดียวกันมันก็บังเกิดความเสียใจขึ้นมาไม่น้อยเมื่อนึกถึงตอนที่มันขมขู่อีกฝ่ายด้วยความถือดีว่าตัวเองเป็นเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์!
 
มันเตะเอาเข้าตอเหล็กแล้วจริงๆ!!
 
ฟุ่บบ!!
 
และในขณะที่ชายชราปะทุพลังหลบหนีไปด้วยความเร็วสุดชีวิตได้ไม่ทันไร มันพลันสัมผัสได้ถึงสายลมหอบหนึ่งพัดผ่านข้างกายไป และเมื่อตระหนักได้ว่าเป็นอะไรใจมันก็หล่นร่วงตกอยู่ที่ตาตุ่ม! เพราะยามนี้เบื้องหน้ามันกลับมีร่างคนหยุดขวางเอาไว้!!
 
เป็นเค่อเอ๋อที่ไม่ทราบมาตั้งแต่เมื่อไหร่ นางไวยิ่งกว่าเงาตามตัวเสียอีก!
 
วูบ!
 
และในขณะที่ชายชราชุดเทาพบว่าเค่อเอ๋อพุ่งแซงไปดักหน้าด้วยความเร็วที่เหนือล้ำสุดที่มันจะเทียบได้ ลำคอของมันก็ขยับเล็กน้อย คล้ายกำลังจะเปล่งสำเนียงยอมแพ้และคิดส่งมอบยอดสมบัติสวรรค์ในมือให้อีกฝ่ายแต่โดยดี
 
ทว่าวาจาใดที่คิดกล่าวชายชราชุดเทาไม่ทันได้เอื้อนเอ่ยเค่อเอ๋อก็ลงมือออกมาแล้ว!
 
เพียงเห็นว่าทั่วร่างบางปรากฏแสงสว่างสีขาวปะทุออกมาลุกท่วมดั่งเพลิงขาว
 
ปงงงง!!
 
และทันใดนั้นเพลิงขาวดังกล่าวก็ถามโถมมาปานอสูรร้าย อ้าปากกระหายเลือดกลืนร่างชายชราชุดเทาหายไปในหนึ่งคำ!
 
เปรียะ! เปรียะ! เปรียะ!
 
เพลิงขาวโถมทะยานผ่านพ้นไปที่ใด ความว่างเปล่าเสมือนถูกสะกดให้หยุดนิ่ง…
 
ขณะเดียวกันร่างชายชราชุดเทาก็อันตรธานหายไปอย่างไร้ร่องรอย
 
สิ่งเดียวที่คงเหลือกลางอากาศคือดาบที่โค้งราวเสี้ยวจันทร์เล่มหนึ่ง…
 
และดาวเสี้ยวจันทร์ที่ว่าก็เริ่มร่วงตกลงจากกลางหาวตามแรงโน้มถ่วง ทว่ามันร่วงลงไปจากจุดเดิมได้ไม่ทันไร พลันปรากฏมือบอบบางแลขาวกระจ่างหนึ่งคว้ามันเอาไว้อย่างไม่รีบไม่ร้อน
 
ผู้ที่คว้าดาบเสี้ยวจันทร์ย่อมเป็นเค่อเอ๋อเอง
 
จากตอนที่เค่อเอ๋อพุ่งร่างด้วยความเร็วสูงจนคนคล้ายอันตรธานหายไปในความว่างเปล่าเข้าใส่ชายชรา จวบจนคว้าดาบเสี้ยวจันทร์เอาไว้ มันอุบัติขึ้นในเวลาชั่วพริบตาดุจละอองไฟวาบดับเท่านั้น…
 
ร่างชายชราในสายตาของทุกคน ยังเป็นภาพติดตาพร่าเลือนยืนอยู่ที่เดิมไม่ทันได้สลายหายไปดีด้วยซ้ำ…
 
“อะ…อะไร ตะ..ตายแล้ว?!”
 
“นิ…นี่เป็นไปได้ยังไง!?”
 
“นางมิใช่ว่าเป็นฝาแฝดของสตรีที่มีพลังฝึกปรือขอบเขตเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนหรือไร?!”
 
“เมื่อพี่สาวนางมีพลังฝึกปรือแค่เซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนและเข้ามาที่นี่ได้ย่อมหมายความว่าอายุมิถึงร้อยปี…นั่นหมายความว่าตามหลักเหตุผลแล้วนางก็ย่อมมีอายุไม่ถึงร้อยปีเช่นกัน!”
 
“อายุไม่ถึงร้อยปี…กลับมีพลังเข่นฆ่าเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ได้หรือ…เรื่องพรรค์นี้มันเป็นไปได้อย่างไรกัน!?”
 
“ที่สำคัญที่สุดก็คือ…นางมิได้ใช้ยอดสมบัติสวรรค์อันใด ก็เอาชนะเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ที่ถือดาบเซียนอมตะในมือได้อย่างง่ายดาย…ช่างน่าพรั่นพรึงนัก!”
 
…
 
เค่อเอ๋อกลับเข่นฆ่าเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ที่ถือยอดสมบัติสวรรค์ได้ด้วยมือเปล่า เรื่องนี้ทุกคนถึงกับตกตะลึงจนไม่ทราบจะกล่าวอย่างไรออกมาดี
 
ขณะเดียวกันในใจของพวกมันก็เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
 
สตรีอายุไม่ถึงร้อยปี ไฉนครอบครองพลันอันน่าสะพรึงกลัวได้ถึงขนาดนี้!?
 
และพิจารณาจากการสังหารอันรวบรัดหมดจดของนาง กล่าวได้เลยว่าอย่างน้อยๆพลังของนางก็ต้องเทียบได้กับเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยน!
 
“นางไม่มีทางเป็นแค่ครึ่งก้าวเซียนอมตะเด็ดขาด! สมควรเป็นสัตว์ประหลาดเฒ่าอายุเกินพันปี!!”
 
“ข้าก็คิดเช่นนั้น ภายใต้โฉมหน้างดงามอ่อนวัยไม่พ้นมีหญิงชราหน้าเหี่ยวซุกซ่อนอยู่! หาไม่แล้วไฉนครึ่งก้าวเซียนอมตะถึงสำแดงพลังขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์หรือเผลอๆอาจจะเหนือกว่านั้นได้ด้วยมือเปล่าเล่า?!”
 
…
 
หลังจากหายจากอาการตกตะลึง ผู้คนโดยรอบก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบกล่าวกันงึมงำ
 
วูบ!
 
และตอนนี้เองร่างเค่อเอ๋อก็วูบหายไปจากจุดเดิมก่อนจะไปปรากฏตัวข้างก่านหรูเยี่ยน ยื่นส่งดาบเสี้ยวจันทร์ออกไปพลางกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “พี่หญิงท่านไม่ใช่อยากได้ยอดสมบัติสวรรค์หรือไร เค่อเอ๋อเอามาให้ท่านแล้ว…”
 
อย่างไรก็ตามเผชิญหน้ากับการยื่นดาบเซียนอมตะมาให้ของเค่อเอ๋อ ก่านหรูเยี่ยนไม่ได้ยกมือขึ้นไปรับ
 
ไม่ใช่ว่านางไม่อยากได้ แต่ตอนนี้นางยังตะลึงค้างไม่หาย…
 
เมื่อสตินางพอจะกลับมาเข้าร่องเข้ารอยได้แล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะมองเค่อเอ๋อด้วยสายตางุนงง
 
เค่อเอ๋อเบื้องหน้านางผิวเผินไม่ได้แลต่างจากในกาลก่อนแม้แต่น้อย ยังคงอ่อนโยนแลดูใจดีเหมือนเคย
 
อย่างไรก็ตามเรื่องราวที่พึ่งเกิดตรงหน้ายังคงแจ่มชัด…
 
ก่านหรูเยี่ยนขบคิดจนหัวแทบแตกก็ไม่เข้าใจ
 
ว่าในช่วงเวลาสั้นๆ น้องสาวฝาแฝดของนางอย่างเค่อเอ๋อไฉนทรงพลังได้ถึงขั้นนี้?!
 
เรื่องนี้อยู่เหนือสามัญสำนึกของนางไปแล้ว!
 
เซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ย่อมเป็นตัวตนอันทรงพลังแน่นอน ทว่าต่อหน้าน้องสาวของนางมันช่างเปราะบางเหลือเกิน…
 
เรื่องนี้ทำให้นางรู้สึกเสมือนฝันไป
 
“คะ…เค่อเอ๋อ เจ้า..”
 
ภายใต้ใบหน้าอ่อนโยนของเค่อเอ๋อที่ยื่นส่งดาบเสี้ยวจันทร์มาให้ด้วยรอยยิ้ม ก่านหรูเยี่ยนถึงกับกล่าววาจาตะกุกตะกักคล้ายหลงลืมถ้อยคำจะกล่าว ทีท่ายังเงอะๆงะๆเต็มไปด้วยความสับสนถึงที่สุด
 
“พี่หญิง ไว้เราไปจากที่นี่ก่อนค่อยคุยกัน…”
 
เค่อเอ๋อกล่าวออกมาอีกครั้งด้วยรอยยิ้ม
 
หลังจากได้ยินดังนั้น ก่านหรูเยี่ยนก็เหลือบมองไปยังกลุ่มคนรอบๆคราหนึ่ง ค่อยพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย
 
เรื่องงนี้ทำให้นางตระหนักได้ถึงสิ่งหนึ่ง
 
น้องสาวของนางอย่างเค่อเอ๋อ นอกเหนือจากพลังฝีมือที่สูงขึ้นอย่างเหลือเชื่อแล้ว อย่างอื่นยังคงเหมือนเดิม
 
เมื่อก่อนไม่ชอบสถานที่ๆมีคนพลุกพล่านอย่างไร ตอนนี้ก็ยังคงไม่ชอบเหมือนเคย…