ตอนที่ 2,415 : ลงนรกไปพร้อมกัน!
 
 
“เผยเลี่ยนเฉิงท่านย่าผู้นี้มิได้มีใดเกี่ยวข้องกับเจ้า แล้วเจ้าอาศัยอันใดมารั้งท่านย่าผู้นี้!”
 
เมื่อถูกชายหนุ่มในชุดแพรปักลายผู้เป็นหลานผู้พิทักษ์อาวุโสของด่านเทียนหยินแห่งระนาบโหมหลัวขวางเอาไว้ สตรีดังกล่าวก็มองกล่าวกับมันด้วยสายตาเย็นชาน้ำเสียงยังเยียบเย็นนัก
 
“ฮ่าๆๆ…น้องสาวคนสวยจริงอยู่ที่พลังฝีมือของเจ้ามันร้ายนัก จนก่อนหน้านี้ข้าทำอะไรเจ้าไม่ได้…”
 
“แต่ตอนนี้…พอดีท่านปู่ข้าอยู่ที่นี่ด้วย ขอเพียงข้าร้องขอให้ท่านปู่ผนึกพลังเซียนต้นกำเนิดของเจ้า แล้วตัวเจ้าจะต่างอันใดจากลูกแกะน้อยที่รอให้ข้าเชือดกัน? ยามนั้นข้าจะทำอะไรเจ้าก็ได้!”
 
เผยเลี่ยนเฉิงกล่าวออกด้วยร้อยยิ้ม สีหน้าแววตายังเต็มไปด้วยความปรารถนา
 
สตรีเบื้องหน้านางนี้ เพียงแรกพบมันก็ต้องตาพึงใจทันที ยังอยากได้ตัวนางมาครอบครองนัก!
 
อย่างไรก็ตามพลังฝีมือของอีกฝ่ายนั้นหาได้อ่อนด้อยไปกว่าตัวมันไม่ ทำให้มันไม่อาจอาศัยพลังฝีมือข่มเหงอีกฝ่ายได้ สุดท้ายจึงทำได้แค่ปล่อยไปอย่างไม่ยินยอมพร้อมใจ
 
จนเมื่อมันได้ยินผู้ฝึกตนที่กำลังเหินผ่านไปคุยกันว่าทีนี่มียอดสมบัติสวรรค์ปรากฏขึ้น มันกับนางก็เหินตามมาที่นี่ทันที
 
เรื่องที่ทำให้มันต้องประหลาดใจก็คือ
 
พอมาถึงที่นี่แล้ว มันก็พบว่าปู่ของมันก็อยู่ที่นี่ด้วย!
 
ต้องรู้ด้วยว่าปู่ของมันคือเซียนอมตะเสเพล 5 ทัณฑ์!
 
ยิ่งไปกว่านั้นพอมันมาถึงได้ไม่ทันไร มันก็พบว่าสมควรเป็นปู่มันที่คุมสถานการณ์เอาไว้ได้ทั้งหมดแล้ว อีกทั้งยอดสมบัติสวรรค์ก็อยู่แค่ปลายนิ้วเท่านั้น…
 
ด้วยสถานการณ์เช่นนี้มันจึงหันกลับมาสนใจสตรีที่มันหมายครอบครองนางนี้ทันที
 
ก่อนหน้ามันไม่อาจทำอะไรนางได้
 
ทว่าตอนนี้ด้วยมีปู่มันอยู่ทั้งคน ไหนเลยต้องกลัวทำอะไรนางไม่ได้?
 
วูบ
 
ได้ยินคำของเผยเลี่ยนเฉิง สตรีดังกล่าวก็หันไปมองเผยกุ่นซานทันที พลางกล่าวออกด้วยน้ำเสียงหวั่นใจ “อาวุโสท่านนี้ ข้าท่านไม่มีเรื่องบาดหมางอันใดกัน…ท่าน..”
 
“เฮอะ!”
 
ทว่าไม่ทันที่สตรีจะกล่าวใดจบคำ เผยกุ่นซานก็สบถเสียงเย็นขัดขึ้น “เจ้ากับข้าไม่มีเรื่องบาดหมาง…แต่ในเมื่อหลานชายของข้าพึงตาต้องใจเจ้าเช่นนี้ เจ้าก็จงทำตามใจหลานข้าเสีย!”
 
“นอกจากนั้นการที่หลานข้าสนใจเจ้าก็นับว่าเป็นพรของเจ้าแล้ว!”
 
กล่าวสิ้นคำ เผยกุ่นซานก็คิดลงมือจัดการสตรีนางนี้ทันที
 
ซู่มมม!!
 
ทันใดนั้นพลังทั่วร่างของเผยกุ่นซานก็ปะทุขึ้นมารุนแรง มวลพลังขุมหนึ่งพุ่งไปฉับไวปานสายฟ้า ปรี่ตรงไปหาสตรีดังกล่าวหมายสะกดพลังเซียนต้นกำเนิดของนาง!
 
“บ้าเอ๊ย…”
 
สีหน้าสตรีดังกล่าวเปลี่ยนไปมหันต์ แววตาเริ่มฉายชัดถึงความสิ้นหวัง ขณะเดียวกันนางก็กัดฟันแน่น หมายลงมือระเบิดพลังป่นร่างตัวเองก่อนที่เผยกุ่นซานจะผนึกพลังนางได้สำเร็จ
 
นางยอมตายเสียดีกว่าปล่อยให้เผยกุ่นซานได้ก่อการสมใจ!
 
และในขณะที่สตรีนางนั้นคิดปะทุพลังเซียนต้นกำเนิดเพื่อระเบิดร่างกายตัวเอง
 
“เฉวี่ยไน่ หยุด!”
 
เสียงหนึ่งพลันดังขึ้นเข้าหูนางอย่างประจวบเหมาะ และเสียงนี้ก็คุ้นหูนางเป็นอย่างดี…
 
“พี่ใหญ่หลิงเทียน!!”
 
ไม่ต้องหันไปมองนางก็รู้ว่าเจ้าของเสียงเป็นใคร ที่แท้กลับเป็นต้วนหลิงเทียน คนที่นางเห็นไม่ต่างอะไรจากพี่ชายแท้ๆ!
 
นางระงับพลังที่กำลังคุกรุ่นขึ้นมาในร่างทันที ไม่คิดทำอะไรสืบต่อ
 
วู้มมม!
 
และตอนนี้เองมวลพลังของเผยกุ่นซานก็ลุมาถึงร่างนางเรียบร้อย มันชำแรกเข้าไปผนึกพลังเซียนต้นกำเนิดเกือบทั้งหมดในร่างไม่ให้ใช้ออก
 
คงเหลือเพียงพลังเซียนต้นกำเนิดเพียงเล็กน้อยบางเบา พอให้นางใช้ประคองตัวกลางหาวเท่านั้น
 
ในขณะที่สองตาเผยเลี่ยนเฉิงทอประกายสว่างวาบ และคิดเหินร่างเข้าไปหาสตรีนางนั้น…
 
วูบ!
 
ปรากฏร่างในชุดสีม่วงผุดโผล่ขึ้นข้างกายสตรีราวภูตผี ทั้งยังแผ่พลังออกมาบดขยี้มวลพลังของเผยกุ่นซานที่กำลังสะกดพลังทั่วร่างของนางทันที
 
“เอ๊ะ? ไฉนอยู่ดีๆพลังวิญญาณฟ้าดินแถวนี้ถึงได้หายไปเล่า?”
 
“เกิดอะไรขึ้นกัน?!”
 
“ช้าก่อน…มันมิเชิงหายไป ตอนนี้พลังวิญญาณฟ้าดินกำลังจะหวนคืนสู่สภาพปกติ เพียงแค่ยามนี้มันเบาบางมากเท่านั้น”
 
……
 
ตอนนี้เองในบรรดาผู้ชมก็มีหลายคนที่เริ่มสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงอย่างผิดปกติของพลังวิญญาณฟ้าดินโดยรอบ
 
“เป็นฝีมือมัน!”
 
ตอนนี้สายตาของเผยกุ่นซานมองเขม็งไปยังร่างที่ปรากฏขึ้นข้างกายสตรีราวภูตผีไม่วางตา
 
ที่นั่นปรากฏร่างชายหนุ่มในชุดม่วงยืนอยู่ และกำลังมองจ้องมาที่มันด้วยเจตนาฆ่าฟัน ทำให้มันรู้สึกเสมือนตนเองเป็นเพียงกบน้อยที่ถูกอสรพิษจับจ้อง!
 
และตอนนี้มันยังตระหนักได้ว่า มวลพลังที่มันแผ่พุ่งออกไปสะกดพลังของสตรีนางนั้น ได้ถูกชายหนุ่มชุดม่วงผู้นี้กำจัดไปแล้ว!
 
นอกจากนั้นเหตุผลที่ไฉนอยู่ๆพลังวิญญาณฟ้าดินแถวนี้จึงกลายเป็นเบาบาลง มันก็เห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือชายหนุ่มชุดม่วงเบื้องหน้า!
 
เพราะพลังวิญญาณฟ้าดินทั้งหลายนั่น มันพากันกรูเข้าร่างชายหนุ่ม!
 
ชายหนุ่มในชุดสีม่วงที่ว่า ย่อมเป็นต้วนหลิงเทียนเอง
 
และสาเหตุที่ไฉนเขาถึงออกหน้าลงมือ เพราะสตรีที่กำลังเกิดเรื่องไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นหานเฉวี่ยไน่นั่นเอง!
 
หานเฉวี่ยไน่ ไม่ใช่แค่คนใน 7 ทวาราเที่ยงแท้ของเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นคนสำคัญที่ไม่ต่างอะไรจากน้องสาวแท้ๆของเขามาตั้งแต่ยังเยาว์!
 
“ครึ่งก้าวเซียนอมตะ…แต่กลับมีเวทย์พลังสนับสนุนของระนาบเทวโลก?”
 
ตอนนี้เผยกุ่นซานยังพบพลังฝึกปรือต้วนหลิงเทียนเรียบร้อย และตระหนักได้ว่าต้วนหลิงเทียนพึ่งใช้เวทย์พลังสนับสนุนจากระนาบเทวโลกดูดกลืนพลังวิญญาณฟ้าดินโดยรอบเพื่อเพิ่มระดับพลังในร่าง…
 
ไฉนที่เผยกุ่นซานถึงตัดสินว่าเวทย์พลังสนับสนุนของต้วนหลิงเทียนมาจากระนาบเทวโลกนั้น เพราะมันรู้ดีว่านี่ไม่ใช่อะไรที่เวทย์พลังสนับสนุนในระนาบโลกียะจะทำได้เลย! มันเหลือเชื่อเกินไป!!
 
เพราะด้วยสำนึกเทวะที่แผ่ออกไปมันจึงทราบได้กระจ่าง…
 
พลังวิญญาณฟ้าดินในอาณาบริเวณกว้างใหญ่ กลายเป็นเบาบางลงอย่างหนัก! ทั้งหมดถูกชายหนุ่มผู้นี้ดูดซับไปแล้ว!!
 
และชายหนุ่มผู้นี้ยังดูดซับพวกมันไปเพิ่มพลังได้ในพริบตา!
 
อาศัยเวทย์พลังสนับสนุนของระนาบโลกียะ ไม่มีทางทำอะไรแบบนี้ได้แน่!
 
“พี่ใหญ่หลิงเทียน ท่านไฉนมาอยู่นี่ได้เล่า!?”
 
ด้านหานเฉวี่ยไน่ที่พลังเซียนต้นกำเนิดพึ่งเป็นอิสระ ก็รีบแจ้นมาหาต้วนหลิงเทียนด้วยท่าทางตื่นเต้นยินดี ราวเด็กหญิงแสนซนตัวน้อยนางหนึ่ง
 
“พอดีข้าเห็นมีคนแห่กันมาทางนี้เยอะแยะเลยแวะมาดูน่ะ…แต่ไม่คิดเลยว่าจะพบเจ้าที่นี่ด้วย”
 
ต้วนหลิงเทียนละสายตาออกจากเผยกุ่นซานมายังร่างหานเฉวี่ยไน่ทันที แถมแววตายังเปลี่ยนไปพลิกฟ้าคว่ำดิน จากมากล้นไปด้วยจิตสังหารกลับกลายเป็นอ่อนโยนราวแสงแดดยามเช้าในฤดูใบไม้ผลิ…
 
เพราะในสายตาเขา
 
หานเฉวี่ยไน่ก็ไม่ต่างจากน้องสาวแท้ๆของเขาเลย…
 
“เจ้าเป็นใครกัน?”
 
เผยเลี่ยนเฉิง มองต้วนหลิงเทียนด้วยสีหน้าไม่พอใจกล่าวถามออกไปเสียงแข็ง
 
สตรีที่มันกระสันอยากครอบครองอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ และมันก็กำลังยินดีที่จะได้ปู้ย่ำปู้ยีนางให้สมใจ…แต่อยู่ๆก็มีมารคอหอยอย่างชายหนุ่มชุดม่วงโผล่ขึ้นมาขัดจังหวะ! มันย่อมรู้สึกอึดอัดยิ่งกว่าหายใจไม่ออกเสียอีก!!
 
“เฉวี่ยไน่ เจ้าอยากให้พี่ใหญ่หลิงเทียนคนนี้ลงโทษมันยังไงดี?”
 
ต้วนหลิงเทียนไม่ได้แยแสทีท่าน้ำเสียงเย็นชาเอาเรื่องของเผยเลี่ยวเฉิงแม้แต่น้อย เพียงมองถามหานเฉวี่ยไน่ออกมาด้วยรอยยิ้มบางๆ
 
ราวกับกำลังถามไถ่เรื่องไร้สำคัญ
 
ได้ยินคำถามดังกล่าว หานเฉวี่ยไน่ก็หันไปมองเผยเลี่ยนเฉิงด้วยสายตาเยียบเย็นเปี่ยมล้นไปด้วยเจตนาฆ่าฟันทันที!
 
“พี่ใหญ่หลิงเทียน ข้าไม่อยากเห็นหน้าตัวอุบาทว์นี่อีกแล้ว…”
 
เสียงกล่าวของหานเฉวี่ยไน่ยิ่งมายิ่งเยียบเย็นไร้อารมณ์ พาลให้ผู้คนโดยรอบรู้สึกเสมือนตกลงไปในหล่มน้ำแข็ง
 
“ได้สิ”
 
ต้วนหลิงเทียนพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม หากแต่ลึกลงไปในแววตาปรากฏแสงเย็นทอประกายเรืองวูบ
 
ฟุ่บ!
 
แต่แทบจะพร้อมๆกันกับที่ต้วนหลิงเทียนตอบคำหานเฉวี่ยไน่นั้น เผยกุ่นซานที่เห็นท่าไม่ดีแต่แรกได้พุ่งร่างไปดั่งสายลมกรรโชกหอบหนึ่ง พริบตาก็โผล่มาบังขวางเผยเลี่ยนเฉิงเอาไว้เบื้องหลัง
 
ส่วนด้านเผยเลี่ยนเฉิงนั้น เมื่อมองจากความเร็วที่ต้วนหลิงเทียนไปปรากฏตัวข้างกายหานเฉวี่ยไน่ราวกับภูตผี รวมถึงการขับพลังของปู่มันออกจากร่างหานเฉวี่ยไน่ได้อย่างง่ายดายไร้เรื่องราว เผยเลี่ยนเฉิงย่อมมองออกทันทีว่าต้วนหลิงเทียนหาได้ง่ายดายไม่ และไม่ใช่คนที่มันจะตอแยด้วยได้เด็ดขาด!
 
เช่นนั้นเมื่อสัมผัสได้ถึงจิตสังหารของต้วนหลิงเทียน ในใจของมันย่อมร่ำร้องว่าย่ำแย่แล้วอย่างหวาดผวา!
 
อย่างไรก็ตามพอเห็นว่าปู่ของมันวูบมาปรากฏกายังขวางมันไว้เบื้องหน้า ความหวาดกลัวในใจก็มลายหายไปทันที…
 
“ครึ่งก้าวเซียนอมตะที่ชำนาญเวทย์พลังสนับสนุนจากระนาบเทวโลก…เจ้าหนู ที่แท้เจ้ามาจากขุมพลังไหนและระนาบอันใด?”
 
เผยกุ่นซานที่วูบร่างมาบังขวางเผยเลี่ยนเฉิง มองถามต้วนหลิงเทียนเสียงเย็น
 
เหตุผลที่มันกล่าวถามออกไปแบบนี้ เพราะจิตใต้สำนึกของมันบอกว่าตัวตนที่เป็นครึ่งก้าวเซียนอมตะและมีเวทย์พลังสนับสนุนจากระนาบเทวโลกอย่างชายหนุ่มชุดม่วง ย่อมไม่ใช่ตัวตนที่มีความเป็นมาธรรมดาแน่นอน!
 
หากไม่ถึงที่สุดจริงๆ มันไม่เต็มใจที่จะตอแยตัวตนแบบนี้!
 
ถึงมันจะเป็นเซียนอมตะเสเพล 5 ทัณฑ์ ทว่าต่อหน้ายอดฝีมือของขุมพลังที่อยู่ในระดับแนวหน้าของระนาบโลกียะทั้งหลาย มันไม่อาจนับเป็นตัวอะไรได้เลย!
 
เหล่าขุมพลังที่อยู่ในระดับต้นๆของระนาบโลกียะทั้งหลาย เพียงสุ่มเรียกชนชั้นอาวุโสมาสักคนอย่างน้อยๆก็ต้องเป็นตัวตนขอบเขตเซียนอมตะเสเพล 6 ทัณฑ์ หรือไม่ก็เซียนอมตะเสเพล 7 ทัณฑ์!
 
เผลอๆอาจมีกระทั่งเซียนอมตะเสเพล 8 ทัณฑ์!
 
“ครึ่งก้าวเซียนอมตะที่มีเวทย์พลังสนับสนุนของระนาบเทวโลก!?”
 
ตอนนี้เองทุกสายตาพลันหันไปจับจ้องมองต้วนหลิงเทียนเขม็งด้วยความประหลาดใจ!
 
ครึ่งก้าวเซียนอมตะที่มีเวทย์พลังสนับสนุนของระนาบเทวโลกหมายความว่าอะไรพวกมันในที่นี้ล้วนรู้กันดี! นั่นหมายความว่าชายหนุ่มชุดม่วงผู้นี้มีพลังฝีมือเหนือกว่าครึ่งก้าวเซียนอมตะด้วยกัน ยังเทียบได้กับเซียนอมตะเสเพล 3 ทัณฑ์!
 
ตัวตนเช่นนี้แม้จะมองไปทั่วทั้งระนาบโลกียะทั้งหลาย ก็เป็นตัวตนที่มีน้อยคนนัก!
 
นอกจากนั้นตัวตนระดับนี้สมควรดำรงอยู่แต่ในมหาอำนาจใหญ่ของระนาบโลกียะ…ความเป็นมาย่อมไม่ธรรมดาถึงที่สุด!
 
“ต้วนหลิงเทียน…”
 
ด้านจางยี่กับหลิ่วเสวีย ตอนนี้ได้แต่มองต้วนหลิงเทียนด้วยสายตาเป็นกังวล
 
เพราะพวกมันรู้ว่าต้วนหลิงเทียนนั้นมาจากระนาบเซียน ซึ่งเป็นแค่ระนาบโลกียะขนาดย่อม ไร้ซึ่งภูมิหลังอันยิ่งใหญ่อะไร…
 
นอกจากนี้ในความคิดของพวกมัน
 
ความแข็งแกร่งของต้วนหลิงเทียนก็เพียงเทียบได้กับเซียนอมตะเสเพล 4 ทัณฑ์เท่านั้น ย่อมไม่ใช่คู่มือของเผยกุ่นซาน!
 
“ต้วนหลิงเทียน เจ้าเพียงบอกมันไปว่าเจ้าเป็นคนของ ฮัวกั่วซาน จากระนาบเหยียนหวงเถอะ…แบบนี้แพะชรานั่นย่อมไม่กล้าแตะต้องเจ้าแน่!!”
 
จังหวะนี้จางยี่อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงผ่านพลังไปแนะนำต้วนหลิงเทียน
 
“เป็นผู้ใหญ่แต่ไม่อบรมลูกหลานในบ้านให้ดี…ในเมื่อเจ้าคิดให้ท้ายหลานชั่วแบบนี้ เช่นนั้นเจ้าก็ลงนรกไปพร้อมมันเลยแล้วกัน…”
 
อย่างไรก็ตามต้วนหลิงเทียนไม่ได้สนใจคำแนะนำของจางยี่ เพียงมองกล่าวกับเผยกุ่นซานด้วยสายตาอำมหิต เสียงยังเยียบเย็นนัก!
 
เสียงเยียบเย็นดังกล่าว พาลให้ผู้คนโดยรอบรู้สึกเสมือนฤดูหนาวมาเยือน!
 
ลงนรกไปพร้อมกัน!?
 
วาจาต้วนหลิงเทียนพอดังจบคำ ผู้คนโดยรอบก็ถึงกับลืมคำพูดทันที
 
กระทั่งเผยกุ่นซานกับหลานอย่างเผยเลี่ยวเฉิงยังอึ้งค้างไป…