War sovereign Soaring The Heavens ตอนที่ 2233
ตอนที่ 2,233 : กลืนกิน! กลืนกิน! “หนวกหู!” แทบจะพร้อมกันกับที่ปีศาจวัยกลางคนกล่าวจบ ลูกตาต้วนหลิงเทียนก็หดหยีเผยประกายเย็นชา ตะคอกคำออกมาด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น กล่าวจบคำ ก็ไม่เห็นว่าต้วนหลิงเทียนลงมืออย่างไร ครืน! ครืน! ครืน! ครืน! …… บังเกิดเสียงอากาศระเบิดดังครืนๆปานฟ้าคำราม เป็นพลังไร้สภาพขุมหนึ่งระเบิดปะทุออกจากร่างต้วนหลิงเทียน โถมถันออกมาอย่างเกรี้ยวกราดปานคลื่นในทะเลคลั่ง มวลพลังคุ้มคลั่งยังให้ความรู้สึกเสมือนขุนเขาถล่ม! และเป้าหมายของขุนเขาถล่มครานี้ ก็คือปีศาจวัยกลางคนเบื้องหน้าต้วนหลิงเทียน! พลังที่มองไม่เห็นขุมนี้ โถมมาว่องไวสุดที่ปีศาจวัยกลางคนจะทันได้ตอบสนองสิ่งใด! กว่าที่มันจะทันได้ตอบสนอง มันก็ถูกมวลพลังมหาศาลที่โถมมาดั่งคลื่นกลืนกิน! วินาทีนี้ปีศาจชายวัยกลางคนประหนึ่งเรือลำน้องลอยคอในสมุทรคลั่งก็ไม่ปาน สุดท้ายก็ถูกคลื่นยักษ์กกลืนหายไปไม่เหลือแม้แต่ซาก… กระบวนการทั้งหมดยังเงียบงันนักไร้เสียงระเบิดใด ซู่ม! ซู่ม! ซู่ม! ซู่ม! … แทบจะพร้อมกันกับที่ชายวังกลางคนหายไปต่อหน้าต่อตาทุกคน อากาศเบาบางก็แปรเปลี่ยนไปคล้ายมรสุมลมแรง!พัดสาดออกไปให้ชุดเหล่าปีศาจมนุษย์ในถ้ำกระพือสะบัด! บางคนที่ด่านพลังฝึกปรืออ่อนด้อยยังไม่อาจต้านทานแรงลมได้ไหว ถึงกับหงายหลังล้มก้นจ้ำเบ้า สายลมกรรโชกรุนแรงที่พัดกวาดออกมา ย่อมเกิดจากการที่พลังไร้สภาพที่มองไม่เห็นของต้วนหลิงเทียนทำลายร่างปีศาจในรูปลักษณ์ชายวัยกลางคนนั่น! เรียกว่าทันทีที่ถูกพลังไร้สภาพที่ต้วนหลิงเทียนซัดออกมาโถมใส่ ร่างชายวัยกกลางคนก็ถูกบดขยี้เข่นฆ่า ไม่เหลือแม้แต่ร่องรอยใดๆ ราวกับอยู่ๆมันก็อันตรธานหายไปในอากาศว่างเปล่า จากจุดนี้บอกให้รู้ว่าพลังเมื่อครู่มันรุนแรงขนาดไหน! “ผ่อนคลายร่างกายอย่าได้ต่อต้าน…ข้าจะช่วยเจ้ายกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณ” ในขณะที่หวงเหวินจิ้งกำลังตกตะลึงกับการลงมือฆ่าคนในห้วงคิดเดียวของต้วนหลิงเทียน เสียงอีกฝ่ายก็ดังขึ้นเข้าหูนาง ฟังจากที่ต้วนหลิงเทียนบอก ดูเหมือนกำลังจะช่วยยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณให้นางแล้ว และพริบตาที่ความคิดนี้ผุดขึ้น นางรู้สึกได้ ว่ามีสำนึกเทวะกวาดผ่านร่างของนาง ก่อนที่จะเริ่มชำแรกแทรกเข้าไปในกายนาง ยังมุ่งตรงไปยังดวงจิต เมื่อนึกถึงวาจาที่ต้วนหลิงเทียนกล่าวตือนก่อนหน้า หวงเหวินจิ้งจึงไม่ได้ต่อต้านสำนึกเทวะดังกล่าว เพราะนางตระหนักได้ว่าสำนึกเทวะขุมนี้เป็นของต้วนหลิงเทียน หลังยืนยันตำแหน่งพรสวรรค์รากวิญญาณในดวงจิตหวงเหวินจิ้งได้แล้ว ต้วนหลิงเทียนก็ใช้ปฐมเวทย์กลืนกินดูดซับพรสวรรค์รากวิญญาณของชายวัยกลางคนที่หลงเหลืออยู่ในอากาศและกำลังจะสลายหายหวนคืนสู่สวรรค์และโลก เพื่อไปเพิ่มให้หวงเหวินจิ้งทันที ทันใดนั้นพรสวรรค์รากวิญญาณของหวงเหวินจิ้งก็บังเกิดความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย สีครามแต่เดิมเริ่มเข้มขึ้น “เสร็จแล้วหรือ?” เมื่อสัมผัสได้ว่าสำนึกเทวะถูกถอนออกไปจากร่าง หวงเหวินจิ้งก็ลองดูดซับพลังวิญญาณฟ้าดินโดยรอบดูทันที และพบว่าความเร็วมันสูงขึ้นกว่าเดิมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แม้ว่าจะมีการพัฒนา แต่ก็ไม่ได้มากมายจนเหลือเชื่ออะไร “อ่าว มิใช่เจ้าบอกว่าจะยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของข้าให้เป็นสีม่วงหรือไร?” จังหวะนี้หวงเหวินจิ้งงุนงงเล็กน้อย หรือชายหนุ่มชุดม่วงคนนี้หลอกนาง? เขาช่วยยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของนางให้กลายเป็นสีม่วงไม่ได้ตามที่บอกหรือ? “เจ้านั่น…ตายแล้ว?” “มันถูกฆ่าตาย…ในพริบตาเดียว?” “ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้น…เมื่อครู่ข้ารู้สึกว่ามีกลิ่นอายพลังหาใดเปรียบขุมหนึ่งระเบิดออกจากกร่างเจ้าหนุ่มชุดม่วงนั่น…ต่อมาเจ้านั่นก็หายไปดื้อๆ…” “วิธีการลงมือแบบนี้…ต่อให้เป็นหวงเหวินจิ้งก็ทำไม่ได้ไม่ใช่หรือ?” “หมายความว่า…เจ้าหนุ่มชุดม่วงนั่น ยังร้ายกาจกว่านางอีกงั้นเหรอ!?” … หลังจากที่เหล่าปีศาจมนุษย์คืนสติ พวกมันก็ตกอยู่ในความอลหม่านทันที ต่างมองไปยังต้วนหลิงเทียนอีกครั้งด้วยความหวาดกลัว ไม่น่าแปลกใจเลยที่อีกฝ่ายได้รับความโปรดปรานจากหวงเหวินจิ้ง! ที่แท้ชายหนุ่มชุดม่วงผู้นี้แข็งแกร่งนัก! “ข้าบอกแล้วว่าจะช่วยยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของเจ้าให้กลายเป้นสีม่วงข้าย่อมทำได้แน่…แค่อดทนรอหน่อย” ต้วนหลิงเทียนคล้ายจะเห็นความสงสัยงุนงงของหวงเหวินจิ้ง จึงกล่าวบอกนางออกมาในเวลาที่เหมาะสม กล่าวจบคำ ก็ไม่รอให้หวงเหวินจิ้งตอบคำ ต้วนหลิงเทียนเหินร่างออกไปทันที ฟู่ม! ฟู่ม! ฟู่ม! ฟู่ม! ฟู่ม! … แทบจะทันทีที่ต้วนหลิงเทียนพุ่งร่างออกไป เสียงลมกรรโชกแรงก็ดังขึ้นเข้าหู “นี่ … “ หวงเหวินจิ้งที่พึ่งฟื้นสติ พอได้เห็นร่างที่ก่อให้เกิดลมกรรโชกทั้งได้เห็นการลงมือของต้วนหลิงเทียน ลูกตานางก็อดไม่ได้ที่จะหดหยีลง สีหน้าฉายชัดถึงความตกตะลึง เพราะในสายตาของหวงเหวินจิ้ง ต้วนหลิงเทียนที่พุ่งเข้าใส่เหล่าปีศาจเบื้องล่าง ดั่งสายลมมรณะก็ไม่ปาน ผ่านพ้นไปที่ใดเหล่าปีศาจก็ถูกฆ่าตายอย่างไร้หนทางต่อต้านรับมือ! ฟุ่บ! หลังผ่านไปไม่กี่ลมหายใจ ร่างดั่งสายลมของต้วนหลิงเทยนก็หยุดลง และตอนนี้เหล่าปีศาจมนุษย์ก็ไม่เหลือรอดแม้แต่ตนเดียว ทั้งหมดถูกต้วนหลิงเทียนฆ่าตายหมดสิ้น! สีหน้าต้วนหลิงเทียนที่ลอยอยู่กลางความว่างก็ยังคงเฉยเมยคล้ายไม่มีความรู้สึกใดๆ เผ่าปีศาจมนุษย์นั้น ยกเว้นมนุษย์แท้ของวังเซียนสัญจรแล้ว แต่ละคนล้วนมือเปื้อนเลือดผู้ฝึกตนของดินแดนเทพยุทธ์เซียนเต๋าทั้งสิ้น การฆ่าพวกมันต้วนหลิงเทียนไม่รู้สึกอะไรแม้แต่น้อย “อย่าต่อต้าน…” ในขณะที่หวงเหวินจิ้งกับการลงมือสังหารหมู่อย่างไร้ปราณีของต้วนหลิงเทียน เสียงทุ้มพลันดังเข้าหูนางอีกครั้ง หลังจากกนั้นนางก็พบว่าสำนึกเทวะที่คุ้นเคยหนึ่ง เริ่มชำแรกเข้าสู่ร่างกายนางอีกครา ยังดำดิ่งสู่ดวงจิตของนางเหมือนก่อนหน้า สถานการณ์เดิมฉายวนซ้ำ … “ลองดูใหม่” หลังถอนสำนึกเทวะออกจากร่างหวงเหวินจิ้ง ต้วนหลิงเทียนก็กล่าวออกมาอย่างประจวบเหมาะ คราวนี้เหล่าปีศาจมนุษย์ที่เขาฆ่าไป ปริมาณพรสวรรค์รากวิญญาณของพวกมันที่เขาดูดกลืนมาได้นับว่ามีไม่น้อย ยังสามารถยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของหวงเหวินจิ้งให้เปลี่ยนเป็นสีครามเข้มทันที! ความเปลี่ยนแปลงจากรากวิญญาณสีครามไปเป็นรากวิญญาณสีครามเข้มนั้น ไม่ใช่ความเปลี่ยนแปลงแค่เล็กน้อยเลย! “นี่มัน…” หลังลองดูดซับพลังวิญญาณฟ้าดินเพื่อบ่มเพาะอีกครั้ง ลูกตาของหวงเหวินจิ้งก็หดเล็กลง สีหน้าเผยความตื่นตระหนกทั้งตื่นเต้นยินดีไม่น้อย สาเหตุที่นางเสียอาการขนาดนี้ เพราะนางพบว่าความเร็วในการดูดซับทั้งความไวต่อสัมผัสพลังวิญญาณฟ้าดิน มันมากกว่าก่อนหน้าอย่างเทียบไม่ติด! มากขึ้น 2-3 เลยเท่าก็ว่าได้!! “ตอนนี้พรสวรรค์รากวิญญาณของเจ้ากลายเป็นสีครามเข้มแล้ว…อีกแค่นิดเดียวก็จะกลายเป็นสีม่วง” ต้วนหลิงเทียนมองกล่าวกับหวงเหวินจิ้งเสียงเรียบ หลังกล่าวจบคำ ต้วนหลิงเทียนก็พุ่งร่างเข้าสู่ 1 ใน 81 ช่องทางด้านหลัง อุโมงค์นี้ไม่ใช่อุโมงค์ที่เขากับนางเคยเข้าไป แต่เป็นอุโมงค์ใหม่ “ตามข้ามา” หลังเหินมาถึงปากทาง ต้วนหลิงเทียนก็นึกขึ้นได้ว่าหวงเหวินจิ้งสมควรตกตะลึงอยู่ จึงกล่าวเรียกนางออกมา อย่างที่ต้วนหลิงเทียนคิด หวงเหวินจิ้งยังอึ้งไม่หาย แค่ไม่ทันไรพรสวรรค์รากวิญญาณของนาง จากสีครามก็กลายเป็นสีครามเข้มแล้ว? จังหวะนี้นางรู้สึกเหมือนฝันไป! ‘ก่อนหน้าที่มันฆ่าชายกลางคน รากวิญญาณของข้าก็ดีขึ้นเล็กน้อย…มาตอนนี้พอฆ่าปีศาจกลุ่มใหญ่ รากวิญญาณของข้ากลับดีขึ้นมาก’ หลังจากนั้นไม่นานหวงเหวินจิ้งก็สบสติลงได้ กระทั่งยังตระหนักได้อีกด้วยว่า การยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของนาง เกี่ยวข้องกับการตายของเหล่าปีศาจพวกนั้นอย่างแยกไม่ออก! ‘มิน่าแปลกใจเลยที่ไฉนมันถึงเอ่ยคำว่าเหยื่อออกมาในตอนแรก…ที่แท้ปีศาจมนุษย์พวกนั้นก็คือเหยื่อ! และยังต้องใช้เหยื่อเหล่านี้ยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของข้า!!’ คำถามมากมายในใจหวงเหวินจิ้งเริ่มคลี่คลาย หลังจากนั้นต้วนหลิงเทียนก็พาหวงเหวินจิ้งตระเวนไปยังช่องทางต่างๆ เพื่อหาเหยื่อกลืนกินพรสวรรค์รากวิญญาณ แต่ละที่ทางที่ผ่านก็เต็มไปด้วยเลือด… หากกลุ่มปีศาจที่เขาเจอ มีคนของวังเซียนสัญจรต้นสังกัดของหวงเหวินจิ้งอยู่ด้วย เขาก็ไม่ได้ฆ่าพวกปีศาจมนุษย์ตัวอื่นเพื่อกลืนกินพรสวรรค์รากวิญญาณมาส่งเสริมพรสวรรค์รากวิญญาณของหวงเหวินจิ้งแต่อย่างไร เหตุผลเพราะเขาไม่อยากเป็นศัตรูกับเผ่าพันธุ์ปีศาจทั้งหมด! เพราะหากเรื่องในวันนี้ถูกเปิดเผยออกมา เขาได้เป็นศัตรูร่วมของทั้งเผ่าพันธุ์ปีศาจแน่! เช่นนั้นตอนนี้เขาก็ได้แต่ลงมืออย่างระวังไม่ให้มันกระโตกกระตาก ไม่ให้บุคคลที่ 3 นอกจากเขากับหวงเหวินจิ้งรู้เกี่ยวกับการฆ่าเผ่าปีศาจมนุษย์อย่างป่าเถื่อน!! “เอาล่ะ…เรียบร้อย” หลังตระเวนผ่านช่องทางต่างๆมากมาย ในที่สุดต้วนหลิงเทียนก็ช่วยยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของหวงเหวินจิ้งให้กลายเป็นสีม่วงได้สำเร็จ ทำให้หวงเหวินจิ้งกลายเป็นอัจริยะไร้ผู้ต้านคนหนึ่ง! เรียบร้อย? ได้ยินเสียงต้วนหลิงเทียน หวงเหวินจิ้งก็รู้สึกกระวนกระวายใจไม่น้อย เร่งดูดซับพลังวิญญาณฟ้าดินเพื่อลองบ่มเพาะดูทันที และหลังจากเห็นความเร็วในการบ่มเพาะในปัจจุบันนางก็ตื่นเต้นยินดีทั้งมีความสุขไม่น้อย! “เอาล่ะ ถือว่าข้าตอบแทนบุญคุณของเจ้าแล้ว…หวังว่าเรื่องในวันนี้เจ้าจะเก็บมันเอาไว้เป็นความลับไม่บอกใคร” ต้วนหลิงเทียนมองหวงเหวินจิ้งด้วยสายตาจริงจัง เสียงกล่าวยังหนักขึ้นไม่น้อย ขณะเดียวกันเพื่อให้มั่นใจ วาจาต่อมาของต้วนหลิงเทียนยังแฝงเร้นไปด้วยการคุกคามข่มขู่ “มิฉะนั้น…ข้าที่ช่วยเจ้ายกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณได้ ก็สามารถทำลายพรสวรรค์รากวิญญาณของเจ้าทิ้งได้เช่นกัน! หลังจากนั้นเจ้าจะอยู่อย่างไร้พรสวรรค์รากวิญญาณ…” ทำลายพรสวรรค์รากวิญญาณ! อยู่อย่างไร้พรสวรรค์รากวิญญาณ!! ได้ยินคำพูดดังกล่าวของต้วนหลิงเทียน หวงเหวินจิ้งลอบสะท้านในใจไม่น้อย หากเป็นก่อนวันนี้ ลองมีคนมาบอกนางว่าสามารถทำลายพรสวรรค์รากวิญญาณนางได้โดยที่นางไม่ตายล่ะก็ นางไม่มีวันเชื่อแน่ ทว่าหลังได้เห็นวิธีการช่วงชิงพรสวรรค์รากวิญญาณของต้วนหลิงเทียนหลายต่อหลายครั้ง นางเชื่อหมดใจ “เจ้าอย่าได้กังวลเรื่องนี้ ข้าไม่มีวันบอกใครเด็ดขาด!” หวงเหวินจิ้งให้คำมั่นกับต้วนหลิงเทียนอย่างจริงจัง หลังได้ฟังคำสัญญาจากปากหวงเหวินจิ้งต้วนหลิงเทียนก็พยักหน้าลงเบาๆ จากนั้นเขาก็เหินร่างจากหวงเหวินจิ้งไป เพื่อเข้าไปยังช่องทางอื่นที่ยังไม่ได้เข้าไปต่อทันที…ไปเข่นฆ่ากลืนกินพรสวรรค์รากวิญญาณของเหล่าปีศาจที่เข้ามาต่อ!! แน่นอนว่าหลังจากนี้เขาทำเพื่อยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของตัวเอง! สำหรับหวงเหวินจิ้งนั้น เขาถือว่าได้ตอบแทนบุญคุณของนางแล้ว เขาช่วยยกระดับพรสวรรค์รากวิญญาณของนางให้กลายเป็นสีม่วง ถึงแม้ว่าจะเป็นเพียงสีม่วงอ่อน แต่มันก็ยังถือว่าเป็นรากวิญญาณสีม่วงอยู่ดี… “ช่างเป็นคนที่ลึกลับนัก…” ต้วนหลิงเทียนจากไปดื้อๆแบบนี้ หวงเหวินจิ้งย่อมอยากติดตามไปอยู่บ้าง แต่สุดท้ายนางก็ไม่ตามไป เมื่อตระหนักได้ว่าในมรดกสถานแห่งนี้คงไม่มีสมบัติอะไรดีๆควรค่าให้นางออกตามหา หวงเหวินจิ้งก็เลือกที่จะกลับไปยังเมืองเหรินโม่เชิ่งทันที…กลับไปบ่มเพาะพลังที่วังเซียนสัญจร!
คอมเม้นต์