ตอนที่ 2,182 : ทุบตีผู้คนจมดิน!
 
ร่างชายชราที่ปะทุพลังชั่วชีวิตโจนทะยานเข้าใส่ต้วนหลิงเทียนนั้น สภาวะของมันเรียกว่าทรงพลังอย่างเกรี้ยวกราด ทั้งยังฉับไวปานอัสนีฟาดผ่า อนิจจาร่างทั้งร่างของมันกลับต้องถูกพลังมหาศาลซัดเข้าอย่างจัง! จนคนทั้งคนระเบิดกลายเป็นละอองเลือด…!!
 
ปงงงง!!
 
เสียงระเบิดดังสนั่นลั่นแก้วหูนี้ กล่าวไปมันพึ่งดังเข้าหูทุกผู้คน หลังจากที่ทั้งหมดได้แลเห็นคนทั้งคนกลับกลายเป็นละอองโลหิตไปแล้ว…
 
ความเร็วของเสียงนั้นช้ากว่าแสง…
 
เช่นนั้นพวกมันจึงเห็นร่างชายชราถูกป่นเป็นละอองเลือดก่อนที่จะทันได้ยินเสียงระเบิดของพลัง…
 
ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด! ฟืด!
 
…
 
หลังจากที่ฉากเรื่องราวเหนือฟ้ากลายเป็นเงียบงันไร้สำเนียงไปพักหนึ่ง ในที่สุดเสียงสูดอากาศเข้าอย่างขวัญผวาก็ดังขึ้น
 
ขวับ! ขวับ! ขวับ! ขวับ!
 
…
 
ขณะเดียวกันทุกผู้คนก็หันไปมองต้วนหลิงเทียนอย่างพร้อมเพรียง ลึกลงไปในแววตาของพวกมันฉายชัดออกถึงความหวาดหวั่นพรั่นกลัวระคนไปด้วยความเหลือเชื่อ!
 
พวกมันย่อมรู้ดีแก่ใจว่าชายชราผู้นั้นเป็นใคร…
 
เป็นข้ารับใช้เก่าแก่ของรองจ้าวหอคุมกฏต่งหยวนจิ้น! พลังฝึกปรือบรรลุถึงเซียนสวรรค์ 5 เปลี่ยน แถมพลังฝีมือยังติดอยู่ใน 100 อันดับแรกของรายนามยอดเซียนด้วยซ้ำ…
 
ทว่าตัวตนเช่นนี้ กลับสลายกลายเป็นหมอกเลือดเพราะหนึ่งหมัดของต้วนหลิงเทียน…
 
เรื่องนี้จะให้พวกมันกล่าวอย่างไรดี?
 
เพราะนั่นมันหมายความว่า ต่อหน้าต้วนหลิงเทียน…ตัวตนขอบเขตเซียนสวรรค์ 5 เปลี่ยนนั้นไม่นับเป็นอะไร! ยังแสนเปราะบาง สามารถบดขยี้ทำลายได้ง่ายดายนัก!!
 
“ไม่…ไม่จริง…ระ..เรื่องพรรค์นี้…ดะ…ได้ยังไง เป็นไปไม่ได้!!”
 
เสียงสั่นเครือได้วยความตื่นตระหนกทั้งหวาดกลัวดังขึ้น เป็นอาวุโสเพลิงทองแดงของหอคุมกฏ ต่งหลิน ที่ร่ำร้องออกมาอย่างเสียขวัญ เพราะมันเองก็เห็นว่าต้วนหลิงเทียนเพียงต่อยชายชราแค่หมัดเดียวเท่านั้น ชายชราก็กลายเป็นละอองเลือดไปแล้ว นั่นทำให้มันถึงกับตะลึงตาค้างไปทันที
 
หลังจากกลับมาครองสติ มันยังอดคิดว่าตัวเองฝันไปไม่ได้ ถึงกับยกมือขึ้นมาตบแก้มตัวเองฉาดหนึ่ง พร้อมกันกับที่มืออีกข้างบิดหยิกเนื้อต้นขา
 
และจากความเจ็บปวดแสบสันที่แล่นวาบจากใบหน้าต้นขา ก็เสมือนการบอกความจริงให้มันทราบอย่างไร้ความปราณี…
 
ว่ามันได้ฝันไป!
 
ทุกสิ่งที่มันกำลังเห็นอยู่เบื้องหน้าคือความจริง!
 
ต้วนหลิงเทียนอาศัยเพียงหนึ่งหมัด ก็ป่นร่าง ‘ผู้เฒ่าหยาง’ ที่พลังฝีมือไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าบิดามันมาก…
 
และแทบจะพร้อมกันกับที่ต่งหลินกล่าวออกมาเสียงสั่นด้วยความหวาดผวาเสียขวัญ
 
ความเยียบเย็นปานม่านน้ำแข็งที่ฉายทับบนใบหน้าต่งหยวนจิ้นก็สลายหายไปอย่างสมบูรณ์ ถูกแทนที่ด้วยใบหน้าตื่นตระหนกตกใจทั้งไม่เข้าใจ!
 
ฉากเบื้องหน้าสองตานับว่าสะท้านสะเทือนจิตใจยังสั่นไปถึงวิญญาณ!
 
ตกตะลึงจนทำอะไรไม่ถูก…นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยจริงๆ ที่มันบังเกิดความรู้สึกตื่นตระหนกขนาดนี้!
 
“ฆ่าผู้เฒ่าหยางในหมัดเดียวโดยที่ผู้เฒ่าหยางไม่มีแม้แต่โอกาสจะตอบโต้…กระทั่งเซียนสวรรค์ 6เปลี่ยน ข้าเกรงว่ายังไม่อาจกระทำเช่นนี้ได้!”
 
จังหวะนี้ร่างต่งหยวนจิ้นอดไม่ได้ที่จะสั่นเทิ้มไปทั้งตัว
 
ขณะเดียวกันความรู้สึกหวาดกลัวก็เริ่มเข้าครอบงำกัดกินในใจของมัน
 
อีกทั้งเมื่อถูกความหวาดกลัวเข้าครอบงำกัดกินใจแล้ว ก็ยากที่มันจะกลับมาฮึกเหิมลำพองต่อหน้าต้วนหลิงเทียนได้อีก เรียกว่าตอนนี้มันเสมือนสูญเสียจิตต่อสู้ไปแล้ว…
 
ยามมองไปยังต้วนหลิงเทียนอีกครั้ง ในแววตาของมันคงเหลือแต่เพียงหวาดกลัวทั้งไม่เข้าใจ สับสนไปหมด
 
ต้วนหลิงเทียนกลับเผยพลังฝีมืออันน่าสะพรึงกลัวขู่ขวัญมันกระเจิง จนทำให้มันไม่กล้าคิดตอแยต้วนหลิงเทียนอีกต่อไป
 
แข็งแกร่งนัก!
 
ความแข็งแกร่งของต้วนหลิงเทียน มันร้ายกาจเกินไป!
 
กาลครั้งหนึ่งเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่าน ต้วนหลิงเทียนยังไม่ต่างอะไรจากมดในสายตามัน เรียกว่ามันจะบดบี้ให้ตายเมื่อใดก็ได้ กระทั่งยังลำบากแค่ส่งคนไปฆ่าต้วนหลิงเทียนโดยตรงโดยที่มันไม่ต้องลงมือด้วยตัวเองก็ยังได้…
 
ทว่าวันนี้หลังจากผ่านไปแค่ไม่กี่ปี พลังฝีมือที่ต้วนหลิงเทียนเผยออกก็ทำให้มันรับทราบสัจธรรมข้อหนึ่งทันที…
 
30 ปีเหอตง 30 ปีเหอซี …
(30 ปีอยู่ทางตะวันออกของแม่น้ำ 30 ปีอยู่ทางตะวันตกของแม่น้ำ = อุปมาว่าเรื่องราวในโลกมีเปลี่ยนแปลง รุ่งเรืองตกต่ำไม่แน่นอน)
 
ต้วนหลิงเทียนในตอนนี้ไม่ใช่ต้วนหลิงเทียนเมื่อไม่กี่ปีก่อนอีกต่อไป…
 
วันนี้ต้วนหลิงเทียนมีพลังความแข็งแกร่งมากพอจะบดขยี้มัน ต่งหยวนจิ้น ได้อย่างง่ายดาย!
 
ถึงแม้ว่ามันจะไม่อยากยอมรับความจริงข้อนี้มากแค่ไหนแต่มันก็ต้องยอมรับ! เพราะมันคือความจริงที่ไม่อาจแปรเปลี่ยน!!
 
ความเสียใจเริ่มเอ่อล้นขึ้นมาท่วมท้นภายในใจของมัน
 
แน่นอนว่ามันไม่ได้เสียใจที่มีเรื่องบาดหมางกับต้วนหลิงเทียน แต่เสียใจที่มันไม่ได้ฆ่าต้วนหลิงเทียนให้ตายคามือตั้งแต่เนิ่นๆ…
 
ในความคิดของมัน…
 
หากไม่กี่ปีที่แล้วมันเลือกที่จะเสี่ยงสักหน่อย ลงมือฆ่าต้วนหลิงเทียนทิ้งด้วยตัวเอง วันนี้ลัทธิบูชาไฟ คงไม่มีคนที่เรียกว่าต้วนหลิงเทียนอยู่อีกต่อไป!
 
“ระ..ร้ายกาจ! ช่างร้ายกาจนัก!!”
 
“จริง ช่างร้ายกาจยิ่ง! อาศัยเพียงหมัดเดียวก็ระเบิดร่างเซียนสวรรค์ 5 เปลี่ยนให้ตกตายได้ง่ายๆ…ข้าเกรงว่าต่อให้เป็นผู้ฝึกตนขอบเขตเซียนสวรรค์ 6เปลี่ยนทั่วไป ก็ยังไม่มีพลังทำลายน่ากลัวถึงขนาดนี้”
 
“ในลัทธิบูชาไฟของพวกเรา…ตัวตนที่มีพลังฝึกปรือด้อยกว่าเซียนสวรรค์ 7 เปลี่ยนที่สามารถฆ่าผู้เฒ่าหยางได้ในหมัดเดียว ข้าเกรงว่าคงมีเพียงใต้เท้าจ้าวหอคุมกฏเท่านั้น…”
 
“เช่นนั้นหมายความว่า…พลังของต้วนหลิงเทียนไม่ได้ตกเป็นรองพลังของใต้เท้าจ้าวหอคุมกฏของพวกเราแล้วน่ะสิ?”
 
“ถึงข้าจะไม่อยากกเชื่อเรื่องนี้ก็ตามที…แต่ดูเหมือนความจริงมันเป็นเช่นนั้น!”
 
……
 
เหล่าผู้ที่มาชมดูเรื่องราวเมื่อรู้สึกตัวแล้วต่างก็อดไม่ได้ที่จะระบายลมหายใจออกเฮือกใหญ่ น้ำเสียงยังเต็มไปด้วยความตกใจทั้งสับสน
 
ด้วยสถานการณ์เรื่องราวเบื้องหน้ามันเปลี่ยนแปลงรวดเร็วเกินไป ยังเปลี่ยนไปเสียจนพวกมันไม่อาจตั้งตัวได้ทัน
 
ต้วนหลิงเทียนที่พวกมันไม่ได้ดูดำดูดีอะไรสักเท่าไหร่ กลับเผยพลังอำนาจอันน่าพรั่นพรึงอย่างที่พวกมันไม่กล้าคิดฝันออกมา สามารถป่นร่างผู้เฒ่าหยาง ข้ารับใช้ของต่งหยวนจิ้นจนแหลกเป็นหมอกโลหิตในหมัดเดียว…
 
ต้องทราบด้วยว่าข้ารับใช้ชราผู้นี้ของต่งหยวนจิ้นไม่ใช่คนธรรมดา แต่เป็นยอดฝีมือขอบเขตเซียนสวรรค์ 5 เปลี่ยน!
 
ตัวตนระดับนี้ขอเพียงเต็มใจ ย่อมกลายเป็นหนึ่งในผู้อาวุโสเพลิงทองของลัทธิบูชาไฟได้ทันที!
 
และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ…
 
ความแข็งแกร่งของข้ารับใช้ชราข้างกายต่งหยวนจิ้นผู้นี้ ให้เทียบกับตัวต่งหยวนจิ้นเองแล้ว…ก็ไม่ได้ด้อยกว่ากันมากนัก!
 
ในเมื่อต้วนหลิงเทียนมีพลังอำนาจมากพอจะฆ่าข้ารับใช้ชราของมันได้ในหมัดเดียว นั่นหมายความว่าหากต้วนหลิงเทียนต้องการก็อาจจะฆ่ามัน ต่งหยวนจิ้น ได้ในหมัดเดียวเช่นกัน
 
และถึงแม้หากหมัดเดียวฆ่ามันไม่ได้ ถ้า 2 หมัดเล่า?3 หมัดเล่า?
 
“หืม? ไฉนมีคนอยู่ตรงนี้กันเยอะนัก?”
 
ในขณะที่ฉากเรื่องราวกลับกลายเป็นเงียบงันลงอย่างประหลาด พลันมีเสียงผู้ใดก็ไม่ทราบดังขึ้น และเสียงดังกล่าวก็ทำลายความเงียบชวนให้อึดอัดใจไปทันที
 
พร้อมกันนั้น ก็มีร่างหนึ่งวูบมาปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนด้วยความเร็วสูง
 
“รองจ้าวหอเจียง!”
 
ทันใดนั้นแทบทุกคนในที่เกิดเหตุก็จดจำผู้มาใหม่ได้ทันที อีกฝ่ายก็คือ 1 ใน รองจ้าวหอคุมกฏ ของหอคุมกฏ เจียงฉิน!
 
“รองจ้าวหอเจียง?”
 
สายตาต้วนหลิงเทียนละออกจากพ่อลูกสกุลต่งหันไปมองจ้องผู้มาใหม่ทันทีหลังได้ยินคำทักของคนที่มุงดูอยู่โดยรอบ ยังกล่าวถามผู้มาใหม่ออกไปเสียงดังฟังชัดด้วยว่า “เจ้าคือรองจ้าวหอคุมกฏของหอคุมกฏ เจียงฉิน?”
 
เจียงฉิน เป็นคนที่มาจับตัวภรรยาและลูกสาวของเขาไปกักขังที่หอคุมกฏในกาลก่อน
 
ไม่กี่ปีที่แล้วตอนที่เขาเข้าไปทำงานในหอคุมกฏ เขาได้ยินแค่ชื่อของมันเท่านั้น แต่ไม่มีโอกาสได้เห็นหน้ามันแต่อย่างไร
 
อย่างไรก็ตามเขาได้รับทราบมาว่า…
 
รองจ้าวหอคุมกฏนั้น มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ใช้แซ่เจียง!
 
“เจ้าคือ….”
 
ได้ยินเสียงกล่าวถามเย็นชาของต้วนหลิงเทียน เจียงฉินก็รู้สึกตัวทั้งหันไปมองถามต้วนหลิงเทียนทันที
 
มันพบว่าหน้าตาต้วนหลิงเทียนให้ความรู้สึกคุ้นตาอยู่บ้าง
 
และพอมันนึกถึงข่าวที่พึ่งได้ยินมา ประกายแสงหนึ่งก็ส่องสว่างในใจ และภาพบุคคลผู้หนึ่งที่เคยเห็นในอดีตก็ซ้อนทับกับร่างตรงหน้าได้อย่างสมบูรณ์
 
“…ต้วนหลิงเทียน!?”
 
เจียงฉินอดไม่ได้ที่จะสูดอากาศเข้าเฮือกหนึ่งเมื่อทราบแล้วว่าบุคคลเบื้องหน้าเป็นใคร
 
มันพึ่งกลับมาจากด้านนอก เช่นนั้นย่อมได้ยินเรื่องที่ต้วนหลิงเทียนจัดการจ้าวแท่นบูชาพยัคฆ์ขาวมาพอดี! ซึ่งนั่นเป็นอะไรที่ทำให้มันตกใจอย่างมาก!!
 
ถึงแม้มันจะไม่เคยพบเคยเห็นต้วนหลิงเทียนตัวจริงมาก่อน แต่มันได้ยินชื่อเสียงต้วนหลิงเทียนมามากกว่าหนึ่งครั้ง…
 
ผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่ปี ไฉนศิษย์ที่แท้จริงคนหนึ่งของลัทธิบูชาไฟ กลายเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งทรงพลังขนาดนี้ได้?
 
เรื่องนี้ทำให้มันตื่นตระหนกตกใจครั้งยิ่งใหญ่แล้วจริงๆ!
 
‘หรือว่าที่แท้แล้ว…ข่าวจากนครแห่งบาปเรื่องต้วนหลิงเทียนฆ่า เซี่ยคังฉวิน จ้าวราชสีห์ขนทอง 1 ใน 4มหาธรรมราชาได้จะเป็นความจริงกัน?’
 
ทันทีที่ได้รับทราบเรื่องราวที่จ้าวแท่นบูชาพยัคฆ์ขาวพ่ายแพ้ต้วนหลิงเทียนอย่างไร้ทางสู้ เรื่องนี้ก็ผุดขึ้นในหัวของมันอยู่หลายครั้ง
 
และพอเริ่มคิดถึงความเป็นไปได้ขึ้นมา ก็ไม่อาจห้ามใจไม่ให้เชื่อได้อีกต่อไป…
 
ตอนนี้เหลือเพียงแค่ยืนยันเท่านั้น
 
“ต้วนหลิงเทียน…เจ้า…นี่เจ้าคิดจะทำอะไร?”
 
ทันใดนั้นเจียงฉินพลันพบว่าแววตาที่ต้วนหลิงเทียนใช้มองมายังมัน ยิ่งมายิ่งกลายเป็นเย็นลงทุกขณะ!ที่สำคัญมันยังพบว่าอยู่ๆต้วนหลิงเทียนก็ยกมือขวาขึ้นมาทั้งเริ่มผนึกพลัง! กลิ่นอายพลังอังนเยียบเย็นขุมหนึ่งแผ่ซ่านออกมา!!
 
และเป้าหมายของกลิ่นอายพลังเยียบเย็นนั่นดูท่าแล้วเป็นมันไม่ผิดแน่!!
 
แทบจะเป็นเวลาเดียวกันกับที่เจียงฉินกล่าวถามจบคำ พลังเซียนสุริยันในมือขวาที่ต้วนหลิงเทียนผนึกควบรวมก็เปล่งแสงสว่างจ้าขึ้นมาทันใด
 
มือขาวต้วนหลิงเทียนพลันสะบัดตบลงอีกครั้ง!!
 
ซัววว!!
 
เสียงพลังแผ่พุ่งดังสะท้านไปในอากาศ มวลพลังเซียนสุริยันมหาศาลขุมหนึ่งที่แผ่พุ่งออกจากมือขวาต้วนหลิงเทียน พลันพุ่งไปควบรวมเป็นฝ่ามือพลังมีสภาพขนาดมหึมาเหนือร่างเจียงฉินก่อนที่จะฟาดตบลงมาอย่างแรง!!
 
และทันทีที่หัตถ์พลังมีสภาพของต้วนหลิงเทียนตบฟาดเข้าร่างเจียงฉิน มวลพลังเซียนต้นกำเนิดที่มันเร่งเร้าออกมาป้องกัน ก็แหลกสลายเป็นละอองทันที!
 
ปงงงง!!
 
เสียงสนั่นลั่นดังขึ้น เป็นเจียงฉินถูกหัตถ์พลังมีสภาพของต้วนหลิงเทียนตบฟาดอย่างแรง แถมฝ่ามือกดทับร่างคนร่วงตกฟ้าไปกระแทกพื้นดินในเขตหวงห้ามของหอคุมกฏอย่างแรง! คนทั้งคนยังจมหายลงไปในดิน!!
 
เมื่อหัตถ์พลังมีสภาพที่ถูกควบแน่นด้วยพลังเซียนสิรุยินต้นกำเนิดสลายหายไป บนพื้นดินเบื้องล่างก็ปรากฏรอยฝ่ามือมหึมาประทับเอาไว้ ใจกลางฝ่ามือก็ปรากฏร่างคนสภาพยับเยินฝังร่างอยู่ในดิน สภาพแลดูยับเยิน ชวนให้เวทนาสงสารนัก
 
ฉากเรื่องราวทำนองเดียวกันที่บังเกิดขึ้นกับจ้าวแท่นบูชาพยัคฆ์ขาวหลูชิ่ง คล้ายจะปรากฏขึ้นอีกครั้งกับเจียงฉิน…เว้นเสียแต่เจียงฉินดูเหมือนจะโดนหนักกว่า! เพราะรอบนี้หัตถ์พลังมีสภาพของต้วนหลิงเทียนถึงกับตบทับร่างมันจนจมดิน!!
 
อย่างไรก็ตาม แม้ฉากเรื่องราวจะชวนให้ทุกคนอยากขบขันเพียงใด แต่ไม่มีผู้ใดขำออก! ทุกคนยังรู้สึกเสมือนมีไอเย็นแล่นวาบไปจับไขสันหลัง!!
 
โดยเฉพาะอย่างยิ่งรองจ้าวหอคุมกฏอย่างต่งหยวนจิ้น ลูกตาของมันกลมโตแทบถลนออกจากเบ้า
 
มันเองก็เป็นรองจ้าวหอคุมกฏเช่นกัน เช่นนั้นแล้วพลังฝีมือเจียงฉินเป็นเช่นไร เกรงว่าไม่มีใครรู้ดีไปกว่ามันอีกแล้ว…
 
ถึงแม้พลังฝีมือเจียงฉินจะเทียบมันไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าข้ารับใช้ชราของมันเลย!
 
หากเรื่องที่ต้วนหลิงเทียนต่อยผู้เฒ่าหยางจนร่างแหลกเป็นธุลีอาจเป็นเรื่องบังเอิญ เช่นนั้นฉากตรงหน้าก็ยืนยันความจริงให้มันรู้ชัด…ว่ายากจะเป็นเรื่องบังเอิญได้อีกสืบไป!!
 
“อั๊คค!”
 
เจียงฉินที่ค่อยๆแงะร่างตัวเองออกมาจากหลุมรูปคนที่อยู่ใจกลางหลุมรูปฝ่ามืออันเขื่อง กระอักโลหิตดำคล้ำออกมาคำโต ตอนนี้ร่างของมันเจ็บปวดรวดร้าวไปทั่วกาย สภาพยับเยินมอมแมมปานขอทานคลุกฝุ่น ไม่เหลือความสง่ามีชีวิตชีวาเหมือนก่อนหน้าอีกต่อไป แลดูน่าสังเวชนัก…
 
“ต้วนหลิงเทียน!!”
 
หลังจากลุกขึ้นมายืนได้แล้ว มันก็เงยหน้าขึ้นฟ้าพร้อมคำรามออกด้วยน้ำเสียงโอดครวญ “เจ้าทำอันใดของเจ้า! ข้าเจียงฉินลองถามตัวเองว่าเคยไปทำอันใดเป็นการล่วงเกินให้เจ้าไม่พอใจหรือก็ไม่! นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเจอเจ้าด้วยซ้ำ! แล้วเจ้ามาตีข้าทำไม!?”
 
จังหวะนี้ในใจเจียงฉินทั้งตื่นตระหนกตกตะลึง หวาดกลัว ทั้งคับข้องใจเหลือแสน!
 
เพราะมันไม่ทราบจริงๆว่ามันทำผิดอะไร ไฉนอยู่ๆต้วนหลิงเทียนต้องมาทุบตีมันด้วย!!