War sovereign Soaring The Heavens ตอนที่ 2672
WSSTH ตอนที่ 2,672 : หลอมโอสถสำเร็จ! ไม่ทันรู้ตัวหนึ่งวันหนึ่งคืนก็ได้ผ่านพ้นไปเรียบร้อย ต้วนหลิงเทียนทุ่มสมาธิกับการหลอมโอสถจนลืมเลือนเวลาไปหมดสิ้น… สำหรับเขาในตอนนี้ สมุนไพรที่ใช้หลอมโอสถเสริมวิญญาณเสมือนน้ำเปล่า ที่สาดเทได้ตามใจไร้ซึ่งราคาค่างวดอันใด… นับว่าเพื่อให้หลอมโอสถได้สำเร็จเหมือนในอดีต เขาได้ใช้เงินราวกับเผาทิ้งจริงๆ ถึงแม้ว่าเขาจะมีประสบการณ์และความทรงจำในการหลอมโอสถชั่วชีวิตของจักรพรรดิกลับชาติมาเกิด ที่บ่มเพาะด้วยเคล็ดวิชาลับชาติ 3 วัฏฏะจากระนาบโลกียะอยู่ อย่างไรก็ตามสิ่งที่เขาสามารถนำมาใช้ในระนาบเทวโลกแห่งนี้ได้…ก็มีแค่ประสบการณ์ในการหลอมโอสถเท่านั้น สำหรับกลวิธีหลอมกลั่นโอสถนั้น มันต่างจากการหลอมโอสถทิพย์ในระนาบเทวโลกอย่างสิ้นเชิง เป็นธรรมดาว่าถึงมันจะแตกต่างกัน ทว่าล้วนแล้วแต่มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน ตราบใดที่ต้วนหลิงเทียนสละเวลาหลอมกลั่นโอสถไปอีกสักพัก เขาย่อมจับแนวทางและประยุกต์สิ่งต่างๆที่มีให้ใช้ในระนาบเทวโลกได้อย่างราบรื่น เช่นนั้นแล้ว ภายในห้องศิลาบ่มเพาะล่างสุดของหลุมมังกรซ่อน ก็ปรากฏเป็นภาพต้วนหลิงเทียนพยายามหลอมโอสถอย่างมุ่งมั่น ลืมกินลืมนอน ส่วนสำหรับรุ่นเยาว์คนอื่นในหลุมมังกรซ่อน ทั้งหมดง่วนอยู่กับการสนทนาถึงเรื่องน่าเหลือเชื่อวันก่อน! “เฮ่! พวกเจ้าได้ยินรึยัง เห็นว่าเมื่อวานต้วนหลิงเทียนบุกไปเข่นฆ่าผู้คนที่ตระกูลหลิว กระทั่งอาวุโสสูงอย่างหลิวชิงของตระกูลหลิวยังถูกฆ่าตาย” เรียกว่าพอเปิดประเด็นเรื่องนี้ขึ้นมา ผู้ที่ไม่ได้บ่มเพาะในหลุมมังกรซ่อนก็ฮือฮากันใหญ่ กระทั่งหลายคนที่บ่มเพาะพลังแต่ไม่ถึงขั้นปิดด่าน พอได้ยินเสียงฮือฮาด้านนอก ก็จำต้องออกจากห้องศิลาบ่มเพาะแล้วมาร่วมวงสนทนากันอย่างคึกคัก “หลิวชิง…อาวุโสสูงตระกูลหลิว? เท่าที่ข้ารู้มา…อาวุโสสูงของตระกูลหลิวมีแค่ 3 คนใข่หรือไม่? แถมหนึ่งในนั้นเป็นอาวุโสฝ่ายในของจวนผู้ว่าเรา ส่วนอีกสองคนที่เหลือหนึ่งในนั้นก็เป็นปรมาจารย์หลอมโอสถอมตะด้วย!” “ใช่ ข้าเองก็เคยได้ยินมา ว่าตระกูลหลิวมีปรมาจารย์หลอมโอสถอมตะอยู่หนึ่งคน และเป็น 1 ใน 3 ปรมาจารย์หลอมโอสถอมตะของมณฑลจิ่วโยวเรา…” “อืม เหมือนจะใช่จริงๆ…เพราะข้าก็จำได้ว่ามีคนเคยบอกมาเหมือนกัน ว่าปรมาจารย์หลอมโอสถอมตะระดับต่ำของสกุลหลิวเรียกว่าหลิวชิง…” “หา!? นี่พวกเจ้าหมายความว่า…ต้วนหลิงเทียนบุกไปเข่นฆ่าปรมาจารย์หลอมโอสถอมตะระดับต่ำของสกุลหลิวคาบ้านเลยรึ? นี่จะเป็นไปได้ยังไง…ไม่ใช่ปรมาจารย์หลอมโอสถอมตะระดับต่ำอย่างน้อยๆก็มีเพลิงอมตะระดับต่ำหรือไง? ถ้าจุดชนวนตู้มต้ามขึ้นมาต้าหลัวจินเซียนที่หนีไม่ทันก็ไม่น่ารอดด้วยซ้ำ!!” “นั่นสิ เพราะแบบนี้กระทั่งต้าหลัวจินเซียนทั้งหลายก็ไม่กล้าเล่นงานปรมาจารย์หลอมโอสถอมตะระดับต่ำอย่างผลีผลาม! เพราะหากปรมาจารย์หลอมโอสถระดับต่ำเสียสติคิดลากผู้อื่นไปลงนรกด้วย ในรัศมีพันหมี่ได้วายวอดกันหมดแน่..” … เสียงพูดคุยดังระงมไปทั่วหลุมมังกรซ่อน เหล่ารุ่นเยาว์ต่างจับกลุ่มพูดถึงเรื่องต้วนหลิงเทียนเมื่อวันก่อนไม่หยุด หลายคนก็สงสัยไม่น้อย ว่าไฉนอยู่ๆเขาถึงไปฆ่าปรมาจารย์หลอมโอสถอมตะระดับต่ำของสกุลหลิวได้ “ที่เจ้าพูดมาก็ใช่…แต่เจ้าคิดว่าหลิวชิงผู้นั้นจะกล้าจุดชนวนเพลิงอมตะหรือ? หากระเบิดตูมตามขึ้นมาไม่ใช่ว่าตระกูลหลิวหลายพันชีวิตของมันไม่พ้นต้องเป็นขี้เถ้าไปด้วยรึไง?” “เอ่อ…จริงด้วย!” “เดี๋ยวๆ ไม่ต้องถึงจุดชนวนเปลวเพลิงก็ได้…แต่พลังฝีมือของหลิวชิงที่ว่า ก็ไม่น่าจะอ่อนด้อยไม่ใช่เหรอ?” “ไม่อ่อนด้อยจริงๆ เห็นว่าถึงมันจะไม่ร้ายกาจเท่าอาวุโสสูงอีก 2 คนที่เหลือของตระกูลหลิว แต่อย่างไรก็เป็นถึงชนชั้นยอดฝีมือขอบเขตจินเซียนตะวันครามคนหนึ่ง ห่างจินเซียนตะวันม่วงแค่ครึ่งก้าวเท่านั้น!” “ชนชั้นสุดยอดฝีมือจินเซียนตะวันคราม ห่างจินเซียนตะวันม่วงแค่ครึ่งก้าว…แต่ถูกต้วนหลิงเทียนฆ่าเนี่ยนะ?!” … หลายคนอดไม่ได้ที่จะตะลึง ยังได้แต่ถามออกไปอย่างเหลือเชื่อ พอได้รับทราบว่าหลิวชิงของตระกูลหลิวเป็นถึงยอดฝีมือขอบเขตจินเซียนตะวันคราม! ต้วนหลิงเทียน ฆ่ายอดฝีมือจินเซียนตะวันครามได้? ล้อเล่นเหรอ! ถึงพวกมันจะรู้ดีว่าพลังฝีมือต้วนหลิงเทียนสูงส่งเหนือพวกมันมาก และไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าจินเซียนทั่วไป… อย่างไรก็ตามพวกมันไม่คิดว่าต้วนหลิงเทียนจะร้ายกาจถึงขั้นฆ่าได้กระทั่งจินเซียนตะวันคราม! “เรื่องนี้ในเมืองพูดกันไปทั่ว…สมควรเป็นเรื่องจริงไม่แปลกปลอมแล้วล่ะ” รุ่นเยาว์คนหนึ่งที่พึ่งกลับมา ก็กล่าวเสียงดังมาแต่ไกล ค่อยทอดถอนใจเอ่ยต่อว่า “ตอนแรกข้าก็ไม่เชื่อเหมือนกัน…แต่ไม่ว่าจะไปถามใครในเมืองแถวนั้น ทั้งหมดก็ตอบเหมือนกันหมด สุดท้ายข้าก็ได้แต่ต้องเชื่อ!” ไม่นานคนที่แคลงใจ ก็ถูกคนเล่ากับคนอื่นที่ได้ยินเรื่องมาจากในเมืองกล่อมจนยอมเชื่อ “ตะ..แต่ว่า…ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ไม่ใช่ว่าต้วนหลิงเทียนมันจะร้ายกาจเกินไปหน่อยหรือ?” “มันไม่ใช่แค่หนึ่งก้าวถึงฟ้าธรรมดาแล้ว…เพราะฝีมือระดับนี้อย่าว่าแต่มณฑลจิ่วโยวเลย เผลอๆให้หาในประวัติศาสตร์ทั้งหมดที่ผ่านของพระราชวังฉิน ไม่น่าจะมีคนที่อายุไม่ถึงร้อยแต่มีพลังฝีมือระดับนี้ด้วยซ้ำ…” “ให้ตายสิ ข้าไม่คิดเลยว่าชาตินี้จะได้เจออัจฉริยะปีศาจในรุ่นเดียวกันแบบนี้…” … พอมีหลายคนเริ่มเชื่อมากเข้า เหล่าผู้ที่ยังแคลงใจทั้งหลายในหลุมมักรซ่อนก็ทยอยกันเชื่อไปตามๆกัน “ข้ายังเล่าไม่จบนะ…” และตอนนี้เองชายหนุ่มที่เปิดประเด็นเรื่องต้วนหลิงเทียนฆ่าหลิวชิงเมื่อวานออกมาคนแรกก็พูดต่อ “เห็นว่าเมื่อวานต้วนหลิงเทียนไม่ใช่แค่ฆ่าหลิวชิงเท่านั้น แต่ยังฆ่าอาวุโสสูงของตระกูลหลิวอีกคนด้วย และอาวุโสสูงที่ว่าก็คืออาวุโสฝ่ายในของจวนผู้ว่าแห่งนี้…แถมพลังฝีมือก็เป็นรองแค่อาวุโสผางปิงกับอาวุโสเจิ้งชิวเท่านั้น!!” สิ้นคำกล่าวของชายหนุ่ม สรรพเสียงในหลุมมังกรซ่อนก็เงียบลงทันใด ครู่ต่อมา ไม่กี่คนที่ได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้นในสกุลหลิวเมื่อวานจากในเมืองก็พยักหน้ายืนยันทีละคน “ข้าเองก็ได้ยินมาเหมือนกัน เห็นว่าต้วนหลิงเทียนนั่นฆ่าได้กระทั่งอาวุโสหลิวเชียน…” “ที่สำคัญตอนลงมือเห็นว่าอาวุโสผางปิงก็อยู่ที่นั่นด้วย…ท่านยังยอมรับออกมาเองว่าพลังฝีมือสู้ต้วนหลิงเทียนไม่ได้” “ซ้ำร้าย…ก่อนที่จะออกจากตระกูลหลิว ต้วนหลิงเทียนยังรีดไถหินอมตะระดับสูจากตระกูลหลิวถึง 100,000 ก้อน รีดไถหินอมตะระดับสูงจากตระกูลผาของอุโสผางปิงอีก 200,000 ก้อน! ยังขีดเส้นตายไว้ให้ชำระภายใน 3 วัน!” … พอคนที่รู้เรื่องเริ่มกล่าวเล่าออกมาถึงเรื่องนี้ หลายคนในหลุมมังกรซ่อนที่ยังจับต้นชนปลายอะไรไม่ถูกก็เผยสีหน้าตะลึงลานออกมา ต่างพากันอึ้งไปพักใหญ่ยากจะดึงสติกลับเข้าตัวได้อยู่นาน “ต้วนหลิงเทียน…ไฉนร้ายกาจได้ถึงขนาดนี้ล่ะ?” คนแรกที่รู้สึกตัว ก็ได้แต่กล่าวพึมพำออกมาตาลอย ราววิญญาณหลุดออกจากร่างก็ไม่ปาน! “ท่านผู้ว่าล่ะ…ไม่เข้ามาจัดการเรื่องราวครั้งนี้หรือ?” ชายหนุ่มที่คืนสติคนถัดมาก็กล่าวถามเรื่องนี้ออกมาทันที “จัดการอะไรล่ะ ในสายตาท่านผู้ว่า คุณค่าของต้วนหลิงเทียนเหนือกว่าหลิวชิงยิ่ง…กันว่าพอผู้ว่าไปถึงบ้านสกุลหลิว ก็เลือกจะเข้าข้างต้วนหลิงเทียนอย่างไม่มีเงื่อนไข! สุดท้ายไม่ว่าจะตระกูลหลิวหรือตระกูลผาง พอถูกต้วนหลิงเทียนขู่กรรโชก ก็ยอมจ่ายแต่โดยดี…ยิ่งตระกูลผาง เพราะอาวุโสผางปิกล้าต่อราคากับต้วนหลิงเทียนเลยโดนดีเข้า สุดท้ายก็ต้องจ่าย 200,000 หินอมตะระดับสูง” “งั้นหมายความว่า…ตระกูลหลิวกับตระกูลผางยินดีจ่ายให้ต้วนหลิงเทียน 300,000 หินอมตะระดับสูง?” “หะ..ให้ตายเถอะ นั่นมันตั้ง 300,000 หินอมตะระดับสูงเลยนะ!?” … หลังจากทุกคนดึงสติกลับมาได้ ก็พากันอุทานออกมาด้วยความตกใจ ทั้งไม่อยากจะเชื่อ! สำหรับพวกมันแล้ว ไม่ว่าข่าวไหนก็ชวนให้ตกใจแทบตายทั้งสิ้น! แม้ตลอดเวลาที่ผ่านมาพวกมันจะรู้แล้วว่าต้วนหลิงเทียนไม่ธรรมดา เพราะอย่างไรก็เป็นอันดับ 1 ในหลุมมังกรซ่อน แต่พวกมันไม่คิดว่าต้วนหลิงเทียนจะร้ายกาจขนาดนี้! พลังฝีมือระดับนั้น สำหรับรุ่นเยาว์แล้วเรียกว่าทะลุฟ้า! “ต้วนหลิงเทียน … ” ฉินอวี่ที่แต่เดิมบ่มเพาะพลังอยู่ในห้อง สุดท้ายก็ได้ออกจากการบ่มเพาะพลังเพราะได้ยินเสียงคุยกันระงมด้านนอก อย่างไรก็ตามมันเลือกจะเงียบฟังเรื่องราวอยู่ในห้องไม่ได้ออกไปร่วมวงกับผู้อื่น… “ตระกูลหลิวนับว่าหาที่ตายจริงๆ” พอได้ฟังจนรู้ว่าเรื่องราวมันเป็นมายัไง ฉินอวี่ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้าไปมาเบาๆ นับว่าการที่ตระกูลหลิวไปหาเรื่องต้วนหลิงเทียนนั้น ช่างเป็นการรนหาที่ตายโดยแท้! ต้องทราบด้วยว่าต้วนหลิงเทียนฆ่าได้กระทั่งต้าหลัวจินเซียน! ตระกูลหลิวย่อมไม่ต่างใดจากขุมกำลังกระจ้อย ไม่นับเป็นอะไร… และจังหวะนี้ไม่ใช่รุ่นเยาว์ในหลุมมังกรซ่อนเท่านั้นที่กำลังฮือฮากับเรื่องดังกล่าว… กระทั่งคนในจวนผู้ว่าก็ฮือฮาไม่แพ้กัน กระทั่งในตัวเมืองประจำมณฑล แทบทุกที่ก็เอากันแต่จ้อถึงเรื่องนี้น้ำลายแตกฟอง พลังต้วนหลิงเทียนนับว่าสร้างความแตกตื่นให้ผู้คนแล้วจริงๆ “อายุไม่ทันถึงร้อยปี พลังฝีมือกลับแทบจะทัดเทียมต้าหลัวจินเซียนแล้ว…กระทั่งอาวุโสผางปิง อันดับ 1 ใต้ต้าหลัวจินเซียนของมณฑลจิ่วโยว ยังยอมรับกับตัวว่าดีไม่เท่า…” “ไม่คิดเลยว่ามณพลจิ่วโยวเราจะมี ‘มังกรซ่อน’ อยู่จริงๆ…” “มังกรซ่อนพอปรากฏกาย…ก็สะท้านสะเทือนไปทั่ว คราวนี้นับว่ามณฑลจิ่วโยวเราให้กำเนิดตัวตนอันยิ่งใหญ่แล้วจริงๆ!” … เมื่อข่าวแพร่ออกไปในเมือง ชาวเมืองประจำมณฑลทั้งหลายก็พึงพอใจกับข่าวที่ได้ยินนัก เพราะอย่างน้อยๆบ้านเกิดพวกมันก็ปรากฏมังกรซ่อนขึ้นมาแล้ว หลายคนยังสนใจติดตามความเป็นไปของมังกรซ่อนนัก ว่าจะเติบโตได้ยิ่งใหญ่เพียงใดในภายภาคหน้า แน่นอนว่ายังมีหลายคนที่ชักสีหน้าอัปลักษณ์เมื่อได้ยินข่าวลือ และคนเหล่านี้ทั้งหมดล้วนเป็นสายลับของอีก 15 มณฑลที่แฝงตัวปะปนในเมือง เพื่อคอยติดตามความเคลื่อนไหวในมณฑลจิ่วโยว แน่นอนว่ามณฑลจิ่วโยวเอง ก็ส่งสายลับไปแฝงตัวอยู่ในอีก 15 มณฑลเช่นกัน ‘เรื่องนี้ต้องรีบรายงานให้ท่านผู้ว่ารู้เร็วที่สุด…มณฑลจิ่วโยวมิคาดอยู่ๆกลับปรากฏมังกรซ่อนขึ้นมา! หากเจ้าเด็กนั่นยังมีชีวิตอยู่ มณฑลเรายังจะหวังอันดับ 1 ในการประลอง 16 มณฑลที่พระราชวังฉินได้อีกหรือ!?’ สายลับของมณฑลชิวเหลียน 1 ใน 15 มณฑลที่เหลือภายใต้อาณัติของพระราชวังฉิน เร่งรีบเดินทางออกจากมณฑลจิ่วโยว หมายกลับไปยังมณฑลตัวเองอย่างร้อนใจ เพื่อไปแจ้งข่าว! และสภาพของสายลับอีก 14 มณฑลที่เหลือก็เป็นดุจเดียวกัน ทั้งหมดเร่งรุดเดินทางกลับมณฑลของตัวเองจ้าละหวั่น ด้านต้วนหลิงเทียนก็ยังคงทุ่มความพยายามไปกับการหลอมโอสถ เขาไม่ได้รู้เลยว่าเรื่องราวที่เขาก่อไว้เมื่อวาน จะสร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้สายลับของ 15 มณฑลขนาดไหน และจะทำให้ในเมืองแตกตื่นกับเรื่องราวถึงเพียงใด… อีกหนึ่งวันหนึ่งคืนผ่านพ้นไป… “ฮ่าๆๆ! ได้ซะที!!” ภายในห้องศิลาชั้นล่างสุดของหลุมมังกรซ่อน ต้วนหลิงเทียนได้ตบฟาดมือขวาไปยังเตาหลอมโอสถอย่างตื่นเต้นยินดี ชมดูเม็ดยาลอยพุ่งออกมาจากเตาด้วยความคึกคักอักโข!
คอมเม้นต์